พระลักษณ์หลอกเด็ก

ตอนที่ 2

วันนั้นพี่หมอกตามมาช่วยทันแล้วก็ตีกันแลกหมัดแลกเท้าจนในที่สุดพี่ชายชักปืนมาจ่อหน้าผากพี่ราม เธอไม่อยากให้พี่ชายเป็นฆาตรกรเลยห้ามจนสุดท้ายเราทะเลาะกันเอง พี่รามมาได้สติทีหลังว่าทำผิดเลยพยายามจะขอโทษแต่มันสายเกินไปความรู้สึกมันเสียไปหมดแล้ว

เธอหนีไปพักใจสองวันเต็มๆ

"เห้ย! เบาๆดิดื่มขนาดนี้ไม่กลัวเมาไง" ยกแก้วกระดกเอาอย่างเดียวเลยพอถามถึงพระราม

"ก็ที่ดื่มเพราะอยากเมาไง! แล้วคอนโดมายก็อยู่แค่นี้เองเดินไปยังถึงเลย" อยู่ใกล้มากซะจนเธอสามารถเดินกลับคนเดียวได้อย่างสบายแต่ด้วยความปลอดภัยก็ต้องขับรถแหละเพราะดึกๆไว้ใจอะไรไม่ได้

"เป็นผู้หญิงมันอันตรายนะ" จะบอกว่าคอนโดอยู่ใกล้ยังไงก็ช่างเถอะมันก็อันตรายอยู่ดี เธอไม่เคยดูข่าวจี้ปล้นบ้างรึไงยิ่งดึกๆแบบนี้ด้วยแล้วมันไม่น่าไว้ใจ คลับก็มีแต่คนเมาเกิดมีคนมาชอบแล้วหิ้วขึ้นรถขึ้นมาใครจะช่วยละ เขาเป็นห่วงนะแต่ดูเด็กดื้อสิยก แก้วกระดกอย่างเดียวเลย

"รู้ไหมว่าไม่มีที่ไหนหรอกปลอดภัย"

"คืนนี้ให้พี่ไปส่งนะ แถวนี้มีแต่คนเมาแล้าเราก็เมาด้วย"

"ไม่อะ! เดี๋ยวพี่ลักจะเอามายไปให้พี่ราม"

"พี่จะทำแบบนั้นทำไมละห่ะ?"

"ก็เพราะว่าเป็นพี่น้องกันไง มายไม่รู้นะว่าพี่รามบอกอะไรพี่ลักบ้างแต่มายไม่อยากเจอพี่รามแล้วไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็ตาม สำหรับคืนนี้กู๊ดไนท์ค่ะพี่ลัก" เธอลุกจากเก้าอี้เซเล็กน้อยแต่ไม่ล้มเพราะมีคนประคองไว้ทัน

"ไอ้รามมึงมายุ่งอะไรกับน้องกูอีก!?" หมอกถามเสียงแข็งพยายามห้ามใจไม่ให้มีเรื่องที่นี่เดี๋ยวแขกคนอื่นจะตกใจแล้วพาลไปที่อื่นแทน

"ไอ้รามอีกละ! ผมชื่อพระลักษณ์เป็นน้องชายฝาแฝดของพระราม" ต้องแนะนำตัวอีกกี่ครั้งวะเนี่ยมันชักจะเหนื่อยแล้วนะ

ว่าแต่ไอ้พี่ชายตัวดีมันไปก่อเรื่องอะไรมา?

"พระลักษณ์ อ๋อ! นึกออกละ"

"หื้ม?"

"มองหน้ากูดีๆสิมึงจำได้ไหม?" หมอกยิ้มกว้างแล้วนั่งเก้าอี้สั่งเหล้ามาดื่ม

พระลักษณ์มองใบหน้าหล่อตี๋ผิวขาวเหลืองจมูกไม่โด่งมากแต่เป็นสันชัดเจนปากรูปกระจับคล้ายมาย เขาพยายามนึกอยู่นานสองนานก่อนจะนึกออกแล้วยิ้มกว้าง นี่มันคือไอ้หมอกเพื่อนที่มหาลัยนี่หว่า! เขาเรียนจบไปไม่กี่ปีแต่ทำไมจำมันไม่ได้เลยวะสงสัยจะทำงานเยอะเกินจนสมองเบลอละ

"นึกออกแล้วใช่ป่ะว่ากูเป็นใคร?" หมอกถามซ้ำก่อนจะก้มหน้าไปกระซิบบอกน้องสาวให้ไปนอนชั้นบนเดี๋ยวไปส่งเอง

"อื้ม เห้ย! มายไปไหน?" เธอลุกเดินหนีไปซะงั้นเหลือแค่เขากับเพื่อนที่ไม่เคยติดต่อกันมานานมาก

"ไปนอนชั้นบนน่ะ"

"...เมียมึงเหรอ?"

"น้องสาวเว้ยไอ้สัตว! พูดมาได้ไงว่าเมียเดี๋ยวฟ้าก็ผ่าหัวหรอก!"

"โทษๆแล้วนี่มึงเปิดห้องเหรอ?"

"เปล่าหรอก คลับนี้กูเป็นเจ้าของเองแหละ"

"อ๋อ แล้วมึงมีเรื่องอะไรกับไอ้รามวะ"

"พี่มึงมันบ้าไง! มันทำตัวเหี้ยเองแล้วโทษคนอื่นไปมั่วนี่มายก็พึ่งกลับมากูยังไม่อยากให้เจอมัน มึงก็ห้ามบอกมันด้วยละว่าเจอมายที่นี่กูขี้เกียจจะต่อยปากหมาอีก!" คิดแล้วก็แค้นใจถ้าวันนั้นมายไม่ห้ามนะป่านนี้คงส่งพวงหรีดไปงานศพมันแล้ว นี่ถ้าพระลักษณ์ไม่รีบบอกนะว่าเป็นใครเขาคงจะสั่งให้ลูกน้องมาลากมันออกไปสั่งสอนผิดตัวแล้วที่นี่แหละปัญหาใหญ่ตามมาแน่

พี่น้องมันจะเหี้ยเหมือนกันรึเปล่าวะ?

"มันเหี้ยขนาดนั้นเลยเหรอวะ?" คงต้องไปสอบปากคำไอ้พี่ชายตัวดีแล้วว่าไปทำอะไรเอาไว้บ้างถึงมีแต่คนเกลียดขนาดนี้

"นี่มึงไม่รู้เลยเหรอว่ามันเหี้ยขนาดไหน?"

"คือกูพึ่งกลับมาจากอังกฤษได้ไม่นานวะเลยไม่ค่อยรู้อะไร"

"เอาเป็นว่าไอ้ทศไอ้ไม้กลายเป็นเด็กน้อยไปเลยถ้าเทียบกับไอ้รามแล้วมึงถ้าจะทำสันดานเหมือนมันก็อย่ามาที่นี่อีก กูไม่อยากโดนมายด่าเพราะกระทืบลูกค้า!"

เขาควรจะเอายังไงดีวะเนี่ยดูท่าแล้วหมอกจะโกรธพระรามมากนะแต่มันเรื่องอะไรกันละ หรือจะหวงน้องสาวแล้วพระรามมาจีบงี้เหรอ เขาก็ไม่อยากให้พระรามมายุ่งกับมายเหมือนกัน!

ความจริงก็ไม่อยากให้ใครยุ่งกับมายเลย!

หลังจากคืนนั้นที่ไปคลับแล้วเจอหมอกได้พูดคุยกันจนดึกมากกว่าจะกลับได้เล่นเอาเกือบเช้า ตอนนี้ผ่านมาสองอาทิตย์ซึ่งพระรามลาพักร้อนหนึ่งเดือนเต็มไม่ร่วมกับโดดงานก่อนหน้านี้แล้วก็ไม่รู้ว่าไปมุดหัวอยู่ไหนด้วย เขาทิ้งข้อความไว้มันก็มาตอบแต่ไม่เคลียร์ให้ชัดเจนเลยสักครั้งเดียว

คืนนี้เขาจะไปคลับเพราะรู้ว่าจะเจอใครที่นั่น!

"แต่งตัวหล่อเชียวนะมึง นัดเด็กเหรอ?" ไมยราพถามเพื่อนรักที่แต่งตัวดีมากเหมือนทุกครั้งแล้วยังฉีดน้ำหอมซะจนกลิ่นฟุ้งไปหมดแถมยังอารมณ์ดีมากด้วย

"นัดบ้าบออะไรวะ! แล้วนี่มึงได้คุยกับไอ้ทศไอ้รามบ้างป่ะ?"

"ไอ้ทศมันยุ่งเรื่องลูกปลาส่วนไอ้รามมันไปตามหาใครไม่รู้ดิ กูเห็นมันพูดว่าเเฟนนะแต่แม่งไม่เคยเปิดตัวอกหักทีเพื่อนงงสิครับ!" อยู่ดีๆเพื่อนก็อกหักมีเหรอจะไม่งงแล้วแฟนมันหน้าตาเป็นยังไงก็ไม่รู้เหมือนกัน

ทำไมไอ้ลักทำหน้าแปลกๆวะ

"...แฟน?" หรือจะเป็นมาย

"อื้ม มันไม่ได้บอกมึงสักคำเหรอ?" เป็นพี่น้องแต่ไม่คุยกันงี้เหรอตลกเกินไปละ!

"ไม่วะ กูงานยุ่งเพราะมันลาพักร้อนกะทันหันนี่แหละแล้วมึงรู้อะไรอีกป่ะ?" ขอให้ไม่ใช่มายเถอะ

"อื้ม...แฟนมันหายตัวอะ กูว่ามันน่าจะตามง้ออยู่มั้ง ไม่รู้ดิ! แม่งเก็บเป็นความลับอะไรนักหนาก็ไม่รู้"

"เดี๋ยวกูถามมันเองก็ได้ มึงไปด้วยกันไหมหรือมาหากูเพราะอยากเปลี่ยนที่นอนเฉยๆ" ไม้มันมานอนคอนโดเขาค่อนข้างบ่อยมากจนแทบจะเป็นบ้านหลังที่สองของมันได้แล้วมั้ง เขาไม่ได้ว่านะเพราะมันไม้ได้สร้างความเดือดร้อนอะไรเลยสักนิดเผลอๆจะเลี้ยงเหล้าอีกด้วยซ้ำ

"กูยังเมาค้างอยู่เลย คืนนี้มึงไปคนเดียวเถอะ!" ไปแดกเหล้ากับไอ้ทศมาทั้งวันรอดมาได้ขนาดนี้ก็บุญแล้ว

“งั้นกูไปแล้วนะ!”

พระลักษณ์ใช้เวลาขับรถเกือบสองชั่วโมงถึงมาที่คลับจากนั้นก็ไปที่ประจำแต่ครั้งนี้ไม่ได้มองหาคู่นอนเพราะมองหาเด็กดื้อที่มักจะออกมาตรวจงานทุกวันจนในที่สุดก็เห็นจนได้ คืนนี้เธอใส่ชุดเดรสยาวสายเดียวสีดำสนิทกระโปรงยาวถึงข้อท้าแต่แหวกข้างยาวถึงต้นขาโชว์ความเซ็กซี่จนใครต่อใครมองตามคอแทบหัก

เขาไม่ชอบเลยที่เธอแต่งตัวแบบนี้!

"ที่คอนโดไม่มีเสื้อผ้ามิดชิดกว่านี้รึไงวะ!" ก็เข้าใจแหละว่าสวยว่าน่ารักแต่ดูยังไงก็รู้สึกขัดใจจนอยากจะเอาชุดเธอไปเผาทิ้งให้หมดแล้วพาเลือกซื้อชุดใหม่ที่มิดชิดกว่านี้

ในระหว่างที่เธอเดินตรวจงานคุยกับลูกน้องสมองมันซุกซนคิดไปเรื่อยไม่หยุด สมมุตินะว่าถ้าเธอใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ของเขาแทนจะเป็นยังไงวะ…ต้องเซ็กซี่มากแน่!

มายไม่ค่อยคุยกับเขาเท่าไรทั้งที่เขามาที่นี่เกือบทุกวันพยายามหาเรื่องคุยด้วยตลอด เขาชวนดื่มก็บอกไม่ว่างแล้วมองกันด้วยสายตาใสซื่อปนอ้อนจนรู้สึกว่าหัวใจมันใกล้จนเหลวเป็นน้ำอยู่รอมร่อแต่เขามาเพื่อสังเกตเฉยๆนะว่าเธอเป็นอะไรกับพี่ชายตัวเองไม่ได้หวังจะลากไปนอนด้วยหรอก

เขาไม่ได้คิดอะไรกับมายเลยะ...มั้ง!

"ตับพังยังพี่ลักดื่มหนักขนาดนี้?" มายถามเสียงอ่อนแล้วหันไปสั่งเครื่องดื่มก่อนจะนั่งกับเขา

"ใส่ชุดนี้ไอ้หมอกไม่ว่าอะไรเหรอ?" มานั่งไขว้ห้างอวดขาอ่อนแบบนี้มันไม่ดีต่อใจเลยนะ เธอควรจะคิดสิว่าเขาก็เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งแถมมีอารมณ์ง่ายอีกด้วย

"ไม่นะ ชุดนี้พึ่งซื้อมาสวยใช่ไหม?"

"สวยแต่พี่ว่ามันโป๊ไปไหม?"

"ไม่หรอก วันนี้พี่ลักหล่อกว่าทุกวันนะนัดใครไว้รึเปล่า?"

"คนอย่างพี่ใครจะเอาห่ะ คืนนี้ดื่มกับพี่นะมายเดี๋ยวเลิกงานแล้วไปส่งเองรับรองว่าปลอดภัย"

"มาแปลกนะ"

"แล้วได้ไหมละ?"

"ได้สิคะ คืนนี้ไม่ค่อยยุ่งเท่าไร"

"พี่เลี้ยงเองนะ" เขาไม่ได้หวงหรอกแค่ถอดเสื้อมาคลุมตัวเธอไว้เท่านั้นเอง มายก็ดูจะตกใจก่อนจะยิ้มกว้างคงจะรู้มั้งว่าเป็นห่วงแต่ในฐานะอะไรละ ถ้าห่วงในฐานะพี่ชายมันไม่ใช่แน่เพราะเขาไม่อยากเป็นพี่เธอเลยแต่จะเพื่อนคนหนึ่งก็ไม่ใช่อีกแหละ

สรุปแล้วเขาเป็นห่วงเธอในฐานะอะไรกันแน่

ห่วงหรือหวงกันแน่เริ่มไม่แน่ใจแล้วสิ