เช้าวันต่อมา…
-พระพาย-
“อื้อ~” ฉันพลิกตัวลงจากร่างหนาของน้ำเหนือ ก่อนจะนอนลงข้าง ๆ เขา เสียงหอบเหนื่อยของฉันดังขึ้นถี่ ๆ ไม่ใช่ว่าเรามีอะไรกันจนถึงเช้าหรอกนะ น้ำเหนือแค่ให้ฉันพักเป็นชั่วโมง ๆ ไป แต่ฉันว่ารอบนี้คงเป็นรอบสุดท้าย เพราะว่ามันก็เช้ามากแล้ว
พรึ่บ!
“เหนือ…” ฉันพึมพำออกมาเมื่ออยู่ ๆ เขาก็ลุกขึ้น และเดินเข้าห้องน้ำไป ไม่พูดไม่จาอะไรอีกเลย ฉันจึงค่อย ๆ ยันตัวลุกขึ้นยืน ซึ่งขาของฉันมันก็สั่นเล็กน้อย เมื่อคืนเหนือเขารุนแรงมากไม่แผ่วเลยสักนิด ฉันส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะเดินไปใส่เสื้อผ้าของตัวเอง และเดินไปแง้มประตูห้องของน้ำเหนือออก ซึ่งมัน…
“พี่พอตเตอร์” ฉันเอ่ยเรียกชื่อพี่ชายของตัวเองเบา ๆ ก่อนจะเปิดประตูห้องของเหนือให้กว้างขึ้นแล้วเดินออกไป สายตาคมของพี่พอตเตอร์เขาจ้องมองที่ลำคอของฉัน แน่นอนมันเต็มไปด้วยร่องรอยไม่ต่างจากเพิ่งถูกรุมโทรมมา
“คือพาย เข้ามาเอาของ…”
“พอเถอะพาย” เสียงท
