‘โห งานอะไรจะสำคัญกว่างานใหญ่ของคุณดินครับเนี่ย สปอยด์หน่อยสิ ผมตื่นเต้นแล้วนะ’
ต้นน้ำถามด้วยน้ำเสียงสดใส
หัสดินเห็นว่างานนี้ต่อให้มีคนแอบฟัง ก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียของงานใหญ่ที่เขากำลังเดินหน้าจนเกือบถึงที่หมายแล้ว ชายหนุ่มจึงตัดสินใจบอกไปเลย จะได้ไม่เสียเวลา
“กูจะให้มึงไปสืบเรื่องผู้หญิงที่ชื่อสุภา บ้านอยู่เชียงราย คนที่มีลูกสาวชื่อบัวหวาน ลูกสาวเขาปีนี้อายุ...” ชายหนุ่มชะงัก ก่อนจะบวกลบคูณหารอายุบัวหวานในใจจนได้คำตอบ “น่าจะประมาณยี่สิบปี...กูแค่อยากรู้ว่าเขาเป็นตายร้ายดียังไง ไม่ใช่งานยาก”
‘อีป้าสมใจ อย่าให้เจอนะ!’
‘...อีเลว! อีเลว!’
เหมือนเสียงของบัวหวานดังขึ้นมาในห้วงความทรงจำ หัสดินจึงสั่งงานต้นน้ำต่อ
“แล้วก็ผู้หญิงที่ชื่อสมใจ น่าจะเป็นพี่สาว... หรือญาติ หรือคนข้างบ้านของคนชื่อสุภา กูไม่รู้ แต่ขอประวัติของคนนี้แบบละเอียด ด่วน! โดยเฉพาะเคยทำชั่วอะไรมา กูต้องรู้ทั้งหมด”
‘โห’
