ผัวคราวพ่อ Chapter 6 คนนี้ของหนู

1133 Words

อริสรากำลังจะเดินตามออกไป แต่หล่อนเห็นทางหางตาว่าไพลินดูเหมือนจะเข้าใจอะไรผิด ว่าไตรทศส่งสัญญาณให้ตัวเอง สาวสวยยิ้มกว้าง ทำท่าชมดชม้อย แล้วเดินออกจากงานตาม ‘ผู้ชายของอลิซ’ ไปเฉยเลย! สาวน้อยก้าวเท้าตามทั้งสองคนไปห่างๆ ไม่นานนัก ไตรทศก็เดินไปทางด้านหลังโรงแรม แล้วเปิดประตูบันไดหนีไฟเข้าไปโดยไม่หันมามองทางด้านหลัง ไพลินตามเข้าไปทันที ส่วนอริสราขาสั้นกว่าไพลินเลยตามไม่ทัน ใช่สิหล่อนเป็นสาวไซส์มินิ ไม่ใช่ไซส์นางแบบอย่างแม่แฟนเก่าของเขานั่น! สาวน้อยคิดอย่างน้อยอกน้อยใจ และไม่รู้จะเปิดประตูเข้าไปดีหรือเปล่า ขอดูลาดเลาก่อนดีกว่า... อริสรายืนแอบอยู่ตรงบานประตู หล่อนบิดลูกบิดเปิดประตูแง้ม แอบดู แอบฟัง อยากรู้เหมือนกันว่าพวกเขาเลิกกันเด็ดขาดแล้วจริงมั้ย “พี่ไตรขา...” ไพลินเดินตามไปโอบแขนรอบคอชายหนุ่มที่ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรที่เห็นหน้าแฟนเก่า ไม่สิ... ถ้าอริสราไม่ได้เข้าข้างตัวเองจนเกินไป หล่อนคิดว่าเขาดูแสดงสีหน้าเบื่อๆ ออกมาอย่างชัดเจนอยู่เหมือนกันนะ “ออกไป” ไตรทศปัดมือไพลินออก เขาไล่หล่อนอย่างไม่ไว้หน้า “ฉันมีนัดกับคนอื่น อย่ามายุ่มย่ามแถวนี้” ชายหนุ่มล้วงกระเป๋ากางเกง พูดกับอดีตคนรักด้วยน้ำเสียงห้วนๆ ในขณะที่ไพลินหน้าเสียไปเลย “เธอก็รู้ว่าถ้าทำให้ฉันไม่พอใจ ฉันจะทำอะไรได้บ้าง... แค่ที่เธอยังไม่ตกงาน มันดีแค่ไหนแล้วลิน” ไพลินรู้ดีเลยล่ะว่าอำนาจเงินและเส้นสายของเขา ไม่ใช่แค่จะไล่หล่อนออกได้ แต่สามารถทำให้หล่อนไปสมัครงานที่ไหนไม่ได้เลย หากเขาต้องการ! รวมถึงถ้าเขาเป็นคนพาลอยากจะทำลายชีวิตหล่อน มันจะไปยากอะไร ไพลินรู้ และอยากได้เขาคืนนี่ไง! หล่อนรู้แล้วว่าไม่มีผู้ชายคนไหนดีเท่าเขา ถึงเขาจะเป็นนักธุรกิจจอมเขี้ยวที่ทำให้คู่แข่งล้มมาแล้วนักต่อนัก แต่กับเมียแล้ว เขาเป็นจอมเปย์ แถมยังเอาเก่ง! เอามันส์! โธ่ หล่อนไม่น่าไปหลงคารมเพื่อนเขาในงานเลี้ยงรุ่น ที่เขาชวนหล่อนไปเปิดตัวเลย ดูสิ แค่แอบไปเอากับเพื่อนเขาในห้องน้ำผับครั้งเดียวเอง ทำไมไตรทศถึงไม่ยอมให้อภัยหล่อนกันนะ มันก็ไม่ใช่ความผิดใหญ่โตอะไรสักหน่อย ถ้าหล่อนฆ่าพ่อฆ่าแม่เขาตายก็ว่าไปอย่าง ไพลินแสร้งทำเป็นยืนอึ้ง น้ำตาไหลเผาะๆ แบบสั่งได้ “แต่ลินยังรักคุณอยู่ทุกลมหายใจนะคะ ฮือๆ” จะอ้วก! อริสราเบะปากกับความต-แหลของอดีตคนรักของเขา หล่อนขนลุกไปหมด มองยังไงก็น้ำตาปลอม แต่ไตรทศจะหลงกลมั้ยล่ะเนี่ย ใจสาวตุ๊มๆ ต่อมๆ กลัวว่าเขาจะเป็นผู้ชายโง่ๆ ที่พอเห็นผู้หญิงร้องไห้ก็ใจอ่อน แล้วยอมกลับไปสวมมาสคอตควายน้อยเหมือนเดิม แต่ไตรทศกลับหัวเราะหึๆ ก่อนที่เขาจะหันมามองสบตากับหล่อน จนอริสราสะดุ้งโหยง ไม่คิดว่าจะถูกจับได้แบบนี้ “เข้ามาสิ อลิซ” ไพลินรีบเช็ดน้ำตา หันไปมองตรงประตู เห็นลูกสาวของเจ้าบ่าวที่เพิ่งขึ้นไปยืนบนเวทีเมื่อไม่กี่นาทีก่อน ตอนนี้กำลังเปิดประตูเข้ามาตรงโซนบันไดหนีไฟร้อนๆ ไม่มีแอร์แห่งนี้ ด้วยรอยยิ้มแหย เหมือนเด็กที่ทำความผิดแล้วถูกผู้ปกครองจับได้ อริสรากลืนน้ำลายลงคอด้วยความตื่นเต้น เหตุการณ์แบบนี้เธอต้องทำยังไงๆ สาวน้อยแอบคิดหาทางออกให้ตัวเองในใจ สุดท้ายหล่อนก็เลือกยิ้มหวานให้ ‘ป๋า’ ‘ผัว’ หรือจะเรียกว่า ‘คุณไตร’ ดี โอ๊ย อริสรางงไปหมดแล้ว สาวน้อยควงแขนไตรทศอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ หล่อนหันไปยิ้มให้ไพลินด้วย ท่ามกลางความแปลกใจของชายหนุ่ม เขามองหล่อน เลิกคิ้วเข้มขึ้นสูง “คนนี้ของหนูค่ะ พี่ช่วยออกไปหน่อยได้มั้ยคะ” “อีเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม!” ไพลินเผลอตวาดแว้ด ก่อนรีบยกมือปิดปาก เหลือบตามองไตรทศที่มองหล่อนอยู่ โธ่! ภาพลักษณ์นางเอกที่หล่อนสร้างมา หมดกัน อริสรายกมือปิดปาก หัวเราะออกมาเบาๆ “ปากน่ะสิ้นแล้วค่ะ แต่ตรงนี้...” สาวน้อยลดมือลงจิ้มที่ทรวงอกใหญ่กลมน้องๆ ส้มโอของตัวเองด้วยความภูมิใจ อย่างน้อยหล่อนก็มีอย่างหนึ่งที่ชนะพี่สาวคนสวยด้วยล่ะ คือหล่อนนมใหญ่กว่า แถมยังของจริงแม่ให้มาด้วย ไตรทศพิสูจน์แล้ว! “ไม่รู้ว่าจะมีกลิ่นน้ำนมออกมามั้ย หนูรู้แค่ว่า...” อริสราบดเบียดทรวงอกของหล่อนกับท่อนแขนล่ำสันของเขาอวดไพลิน “คุณไตร... ชอบมันมากเลยค่ะ” พูดจบก็ซบศีรษะลงกับท่อนแขนของเขา ไตรทศไม่ได้ว่าอะไร ในขณะที่ไพลินกำมือแน่น ตัวสั่นเทา “ไร้ยางอาย! อีหน้าด้าน!” ไพลินตวาด อริสรายกศีรษะขึ้นมองหญิงสาวรุ่นพี่ อ้าว ได้เสียสิแบบนี้ คิดว่าหล่อนเป็นคนยอมใครหรือไง “ใครกันแน่หน้าด้าน หนูกับคุณไตรโสดทั้งคู่ จะเอากันท่าไหนก็ได้ แต่พี่เอากับคนอื่นทั้งที่มีแฟนอยู่แล้ว พอโดนเทจะมาเอาคนเดิม โห หน้าฉาบด้วยปูนยี่ห้ออะไรคะเนี่ย” “อีเด็กปากหมา” ไพลินทนไม่ไหวแล้ว หล่อนโผเข้าจะกระชากผมอริสรา แต่ไตรทศกระชากข้อมือไพลินไว้ ก่อนปัดมือหล่อนออกจนไพลินเซไปทางด้านหลัง “ออกไป!” ไพลินสะดุ้งโหยง ยกมือขึ้นกุมข้อมือของตัวเองที่เจ็บแปลบ น้ำตาไหลพรากอาบแก้ม คราวนี้ไม่ใช่เพราะบีบน้ำตา แต่หล่อนเจ็บใจที่เสียผัวให้เด็กไป แถมยังเถียงสู้เด็กไม่ได้ด้วย ถ้ารู้ไปถึงไหนคงอายไปถึงนั่น นี่ระดับไพลินมือตบเลยนะ ใครๆ ก็กลัวกัน แต่นังเด็กนี่ก็ร้ายไม่เบา ผู้หญิงร้ายแบบนี้แหละ สเปกไตรทศ แฟนเก่าแต่ละคนที่หล่อนสืบรู้มามีแต่ผู้หญิงแรงๆ ทั้งนั้น เหมือนหล่อน เหมือนอริสรานั่นแหละ ไพลินกระฟัดกระเฟียด กอดกระเป๋าคลัทช์ไว้แนบอกด้วยสองแขนแล้วสะบัดหน้าเดินหนีออกจากบันไดหนีไฟไปด้วยความรู้สึกพ่ายแพ้ เมื่อประตูถูกดึงปิดลง อริสราก็หัวเราะออกมาเบาๆ แล้วปล่อยมือจากแขนแข็งแรงของเขา สาวน้อยหันไปทางประตู ยังไม่ทันคิดว่าต่อจากนี้ต้องทำไงต่อ เขาก็กอดหล่อนจากทางด้านหลัง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more