ตอนที่ 3 ยังไม่พร้อมมีลูก (1)
651 Words
‘ไม่เป็นไรวาไม่ต้องคิดมาก ฉันอยู่เชียงรายตลอดยังไงก็ได้อยู่แล้ว ไว้วันไหนว่างๆ เราสามคนค่อยนัดกินข้าวกันใหม่ก็ได้ ฉันกับยัยรินก็สแตนบายรอตลอด’
ปลายสายตอบด้วยน้ำเสียงสดใสไม่มีวี่แววเคืองขุ่นเลยสักนิด
วารยาเบาใจเหตุเพราะก่อนหน้านี้หล่อนสัญญากับเพื่อนสนิทสองคนไว้ว่าจะไปหาทว่าโปรแกรมกลับรวนเพราะสามีพาไปฮันนีมูนกะทันหัน เรียวปากบางคลี่รอยยิ้มอ่อนหวาน
“ขอบใจชามากนะที่เข้าใจ วาโทรไปหารินเมื่อกี้ไม่มีใครรับสายยังไงวาฝากชาบอกรินด้วยนะ”
‘ไม่มีปัญหา ยังไงรินมันก็แวะมากินข้าวร้านฉันเกือบทุกวันอยู่แล้ว’
“โอเคจ้ะ ไว้วาจะซื้อของมาฝากนะ”
‘ของฉันเยอะแล้วย่ะแต่ที่น้อยอะคือผู้ชาย ฉันอยากมีสามีหล่อๆ รวยๆ แบบแกนะยัยวา คุณเพลิงกัลป์นี่สเป็คฉันเลยแต่เห็นว่าแกเป็นเจ้าสาวของเขาหรอกฉันถึงยอมยกให้ คริคริ เอาเป็นว่าแกจีบฝรั่งหล่อๆ มาฝากฉันกับยัยรินสักสองสามคนก็แล้วกัน’
น้ำชาพูดติดตลก
“ฝรั่งแถวเชียงรายก็ออกจะเยอะเลือกจีบเองสิ มาฝากวาจีบทำไมใครจะกล้า” พวงแก้มวารยาแดงฉ่า ไม่ใช่เพราะหัวข้อเรื่องฝรั่งแต่เพราะเพื่อนสนิทแซวเรื่องสามีของหล่อนต่างหากเล่า
‘ก็เยอะ แต่เขามากับเมียอะจะให้ชาทำไง’
“คุยทีไรวกเข้ามาแต่เรื่องผู้ชายไม่คุยด้วยแล้ว แค่นี้ก่อนนะชาวาอยู่บนรถกำลังไปสนามบินแล้วจ้ะ”
บอกเพื่อนเสียงอ่อน กดโทรศัพท์วางสายแล้วผินดวงหน้ามองวิวข้างทาง วารยาพยายามเหลือเกินที่จะไม่แฉลบสายตาไปมองว่าตอนนี้สามีกำลังทำอะไรอยู่ แต่แล้วเสี้ยววินาทีหนึ่งสามีตวัดสายตามองมาสบประสานกับหล่อนพอดี
“มองมาทางฉันแล้วทำตาคว่ำใส่มันหมายความว่าอะไร รู้นะอย่าคิดว่าไม่รู้ เดี๋ยวนี้ริอ่านด่าผัวตัวเองทางสายตา”
เพลิงกัลป์ข่มขวัญภรรยา
“เปล่านะคะ วาไม่ได้ด่าเลยสักนิด”
วารยาส่ายศีรษะแรงจนเส้นผมกระจาย
“อย่าให้รู้” ว่าพลางเอื้อมมือมาเขกศีรษะหล่อนแผ่วเบา
หล่อนยกมือขึ้นกุมหน้าผากมองสามีตาคว่ำก่อนยกมือขึ้นกอดอกเชิดดวงหน้าไปทางอื่นไม่สนใจเขาอีก จนกระทั่งรถยนต์เลี้ยวเข้ามาในสนามบินวารยาจึงถาม
“คุณเพลิงคะวาถามอะไรหน่อยได้ไหม”
“ถามมาสิ” เขาอนุญาต
“เรื่องของเราคุณเพลิงคิดว่ายังไงคะ คุณเพลิงจะขอหย่ากับวาหรือเปล่าแล้วถ้าจะขอหย่าจริงนี่กะจะทิ้งห่างเวลาไปอีกกี่ปีคะ” ถามด้วยน้ำเสียงแบบเดิม แอบเห็นในวินาทีนั้นว่าริมฝีปากเขามีรอยยิ้มบางๆ
“....”
“คุณเพลิงไม่อยากตอบเหรอคะ”
“อยากตอบสิ” เขาตอบรับก่อนขยายความ “วาน่ะคิดมากไปแล้ว กลัวฉันหลอกฟันแล้วทิ้งขว้างเหรอไง”
“บะ... บ้า!” อุทานเสียงหลงด้วยความตกใจ “คะ... คุณเพลิงพูดตรงเกินไปแล้วค่ะ ไม่ใช่สักหน่อยวาไม่ได้หมายความอย่างนั้นเลยสักนิดเดียว” บอกเขาจ้องเขาด้วยนัยน์ตาใสๆ
“ทั้งหมดมันคือนิสัยของฉัน วารับได้ไหมล่ะถ้ารับไม่ได้ฉันจะปรับปรุงตัวให้ หืม?”
ถามเสียงจริงจังทว่าภรรยากลับเงียบ
“....”
“อย่าคิดมากเลยนะ ฉันเชื่อว่าเราสองคนจะเข้ากันได้เกือบทุกเรื่องแต่ว่าเรื่องของอนาคตมันไม่มีอะไรแน่นอนหรอกทำปัจจุบันให้ดีที่สุดก็พอแล้ว”
“แต่วา... ยังไม่อยากมีลูก” วารยาเม้มปากแน่น
..............
ติดตามเรื่องราวของวารสา น้องสาวนางเอกเรื่องนี้
ได้ในบำเรอรักทัณฑ์ซาตาน อัปลงที่เว็บดรีม
- Writer
