Chapter 7: ISUBO ANG PATIN TIN

2434 Words
“Oh, holy shít!” sambit ni Sir Diego nang igiling ko ang balakang ko sa ibabaw niya at ramdam na ramdam ko ang malambot niyang patintin. “Huwow ang patintin mo, Sir Diego at maghintay ka lang dahil titigás na talaga ito at tamang–tama dahil palapit na ang bagong taon! Bagong Diego, bagong patintin ang magpapuputók!” natatawang sambit ko. “Ba’t sa rami pa ng puwedeng maging yaya ko’y ikaw pa talaga na may saltik sa ulo!” protesta niya. “No choice ka! At saka, tuwang–tuwa siguro ‘yang patintin mo dahil naamoy niya ang madilim kong kuweba,” muling ngisi ko at iginiling ko pa nang iginiling ang balakang ko at damang–dama ko talaga ang init ng patintin niya kahit malambot ito. Parang ako tuloy ang nasasarapan sa ginagawa kong pang–aakit sa kanya. Pero, may naisip ako. “Umm,” ungol ko, para kunyari talagang sarap na sarap ako sa paggiling ko sa ibabaw niya. Kinuha ko ang kamay niya at inilagay ko ‘yon sa balakang ko. “Are you fúcking crazy! Ba’t ka umuungol Sira ka ba?” inis niyang sambit. “Dahil ang sarap mo, Sir Diego, ang sarap mo! Mo! Moohh!” paulit–ulit na sambit ko at inindayog ko ang katawan ko, ngunit tuod talaga itong lalaking ito. Hinaplos–haplos ko pa ang may balahibong dibdib niya patungo sa kanyang tiyan pero talagang hindi siya tigasán! “Umalis ka na sa kandungan ko kung ayaw mong itulak kita!” pagbabanta niya. “Nagco–concentrate ako sa paggiling, Sir kaya huwag kang magulo at ibuka mo na ‘yang mga mata mo para makita mo na ang dyosang kagandahan ko at magbalik ang alindog mo sa séx!” ngiti na saad ko. “I told you, hindi mo magugustuhan ang gagawin ko kapag ako ang nagalít!” muling pagbabanta niya. “Magalit ka lang At magugustuhan ko ang gagawin mo, Sir dahil alam kong gustong–gusto mo ‘kong halikan at matikman ang masarap na labi ko. So, kiss me right now,” bulong ko sa tainga niya at dinilaan ko ito. “Fúck!” usal niya. Dinilaán ko ang leeg niya, sabay sipsip ko rito. “What the— shít!” anas pa niya at hinalik–halikan ko ang dibdib niya at pinisil–pisil ko ang utóng ng déde niya, pero hindi ko pa rin maramdaman ang pagtigas ng kaniyang patintin, kaya naman tumigil ako at tumingin ako sa kanya at nakatingin na pala siya sa akin. “Tapos ka na?” gagad niya at walang sabi–sabing hinalikan ako at napasigaw ako sa sakit dahil kinagát niya ang labi ko. “Ump!” protesta ko, sabay tulak ko sa kanya. “See! Gulat ka, kaya umalis ka sa kandungan ko kung ayaw mong sugatin ko ang labi mo! Leave!” sigaw niya. Kaya, naman tumayo na ako. At nakita ko ang patintin niyang nakayuko. “Nabahuan siya sa pukingking mo, kaya nahimatay ang tt ko, sa ‘yo!” “Nabahuan daw? Ang sabihin mo, Sir, hindi ka talaga tinatayuhan, pero hindi ako susuko at mapatatayo ko rin ‘yang patintin mo at sasaludo ‘yan sa reyna ko!” may pagmamalaking sambit ko, dahilan upang batuhin niya ako ng tabo. “Nilalamig na ako, kaya lumabas ka na!” pagtataboy niya. “Tsk! Nahihiya ka lang kasi nga hindi ka tinatayuhan,” segunda ko. “Hindi mo na problema ‘yon! At kung tatayuhan man ako, ayaw kong ipasok ‘tong tt ko sa pukingking mo. Sa isang maid lang at sa single mother? Duhh! Hindi ko pinangarap na makipagséx sa babaeng mababa ang lipad!” asik niya at nasaktan ako sa sinabi niyang ‘yon. Pero, nanatili akong nakangiti sa kanya. “Ngayon kung single mother ako? At least, nagsarap ‘yong tatay ng anak ko sa ‘kin! At ikaw? Hindi ka na tatayuhan, unless kung itali mo ‘yang patintin mo! Makalabas na nga!” irap ko. Pinulot ko ang uniporme ko at lumabas na ako at pabagsak kong isinarado ang pinto. Sumandal ako sa dingding at biglang nangilid ang luha ko. Kung puwede lang ibalik ‘yong gabi na nakipagtalik ako sa tatay ng anak ko’y gugustuhin ko para malaman ko kung ano’ng hitsura niya. Kahit na hindi niya bigyan ng sustento ang anak ko, basta’t alam ko ang mukha niya. Sapol na sapol kasi ako sa sinabing ‘yon ni Sir Diego. Babaeng mababa ang lipad, samantalang wala naman akong pakpak! Tumawa na lang ako at pinahid ko ang luha ko. Saglit akong lumabas at tinungo ko si Danna. Masarap pa rin ang tulog ng anak ko dahil siguro’y napagod siya sa paglalakad kanina. “I love you, Anak ko,” ngiti ko at dinampihan ko ito nang halik sa noo nang magring ang phone ko sa loob ng aking bag. Kinuha ko ito at si Calista ang tumatawag. “Kumusta na, Beshy?” tanong ko. “Nasa’n ka? Nagresign ka na pala, hindi mo man lang sinabi sa akin,” tila, nagtatampong sambit nito sa kabilang linya. “Hindi ko na sinabi sa ‘yo, Calista dahil ayaw kong mag–alala ka sa aming mag–ina at ayaw ko nang dumagdag pa sa isipin mo dahil alam ko ring marami kang problema,” pahayag ko. “Hay, naku! Kahit ga’no karami problema ko, sana nagpaalam ka talaga sa ‘kin dahil mas nag–aalala ako sa inyo, lalo na at hindi ko alam kung nasaan kayo ng inaanak ko. Sana, dumaan ka man lang dito sa mall,” sermon nito sa akin. “Ayaw na kitang abalahin sa trabaho, Calista kaya hindi na ‘ko dumaan diyan. At saka, baka ayaw ng umalis ni Dana kapag makita ka niya. Alam mo naman ang anak ko dahil malapit sa ‘yo. At huwag ka na ring mag–alala dahil magkasama kaming dalawa at yaya na maid ako ng isang impotent,” pahayag ko. “What! Impotent? Babae o lalaki? At saka, saan naman ‘yan?” untag nito. “Dito sa El Laverde rito sa Pasig. At lalaki inaalagaan ko,” imporma ko. “Ano? Lalaki ‘yang inalagaan mo at impotent? May asawa ba ‘yan?” tanong pa nito. “Binata siya. At huwag may erectile dysfunction ang aking amo at baka magulat ka talaga kung ano talaga role ko as a nanny,” saad ko. “At ano naman ang role mo riyan, aber? Saka, ang erectile dysfunction ay hindi tinitigasán,” wika niya. “Oo, Beshy. At ang trabaho ko’y patigasín ang patintin ng amo ko at—” “Ano!” gulat na sambit nito. “Hindi ka ba nagbibiro, Doralie? Iyan ang trabaho mo riyan?” hindi makapaniwalang sambit nito. “Oo nga. At hindi ako nagbibiro, okay! Tinanggap ko na dahil malaki ang suweldo at masusustentuhan ko pa pangangailangan ng mga kapatid ko. At para may matuluyan din kami ng inaanak mo,” muling pahayag ko. “Hay naku, ang dami mong mapagpipilihan na trabaho, ang magpatigás pa ng tete. Puwede namang tindera dahil mahirap ang trabahong ‘yan,” muling sermon ni Calista sa akin. “Mahirap din ang tindera, Calista lalo na at may amo. At baka, malingat lang ako’y mawala sa tabi ko si Dana. Kaya, okay lang sa akin ang ganitong trabaho, basta’t magkasama kaming mag–ina,” depensa ko. “Ikaw ang bahala. Pero, ‘yang trabaho mong ‘yan ay nangilabot ako. At saka, ibig sabihin niyan ay lagi mong hahawakan ang tt ng amo mo?” muling tanong nito. “Oo, Calista,” tipid na sagot ko. “Oh, my ghad! Pero, hindi basta–basta tatayo ang patintin nag amo mo, kung gano’n lang na hahawakan mo. May iba ka pa bang gagawin diyan, Doralie at mas malala pa sa hawak at sal sal,” wika nito. Oo, Calista. Aakitin ko siya at makikipagséx ako sa kanya at kurutin mo na tinggil ko dahil pumayag ako dahil may agreement kami ng tatay niya. Hindi na rin ako lugi dahil may house and lot ako kapag napatigás ko ang tete niya,” maawtoridad na pahayag ko. “Sus, maryosep, Doralie! Para akong mahihimatay sa sinabi mong ‘yan. Ayaw na kitang husgahan dahil baka sabihin mo na pakialamera akong kaibigan,” buntong–hininga nito. “Okay lang naman na husgahan mo ‘ko, Calista dahil tatanggapin ko. Deserve ko rin naman siguro dahil mukha akong pera. At saka, immune na rin ako dahil ibang mga katrabaho natin ay gano’n sila sa akin, ‘di ba? Kaya, okay lang,” saad ko. Pinariringgan kasi ako noon ng mga katrabaho ko na, akala nila’y matino akong babae, pero nasa loob daw ang kulo ko. Mas okay pa raw ang ibang may anak dahil kilala nila ang tatay ng anak nila, samantalang ako’y balot pinoy at bugok pa dahil wala akong maiturong tatay ng anak ko. But, who cares! Hindi ko nga pinoproblema na hindi ko kilala ang tatay ng anak ko, samantalang sila’y pinoproblema nila! “Hays. Pero, bigyan kita ng tip para mapabilis ang pagpatitigás mo sa tintin ng amo mo. Isubo mo ang tete niya at tiyak kong tatayo na ‘yan. Maliit lang patintin niya, kaya yakang–yaka mong isubo ‘yon at dilaan mo ang ulo!” turo ni Calista sa akin. “Ba’t alam mo ‘yan, Calista?” takang tanong ko. “Basta. O, sige na, bye na at balik na ako sa trabaho. Ingat kayo riyan ng inaanak ko,” saad nito at binabahan ako ng tawag. Huminga ako nang malalim. Iyon din naman ang sinabi sa akin ni Don Gabri. Ang blow jób. Ibinalik ko ang phone ko sa loob ng bag at lumabas na ako. Uminom ako ng tubig nang marinig ko ang boses ni Sir Diego, kaya dagli akong bumalik sa kuwarto niya at tapos na pala siyang maligo at nakasuot na siya ng roba. “Doralie ang pangalan ko, Sir, hindi woman. Woman na kayo nang woman, eh,” reklamo ko. “Hindi pala woman ang pangalan mo, ba’t lumapit ka?” segunda niya. “Siyempre, dahil baka magalit kayo kung hindi ako lumapit. Hindi kasi maintindihan ugali mo at ang hirap mong timplahin. Sabagay, hindi ka pala ulalam dahil gan’yan ang hak dog mo at hindi makakakain ang titikim niyan dahil maliit,” pang–iinis ko. “Tsk! Hindi ko naman ito ipatitikim sa ‘yo, kaya huwag kang assuming. At hindi ito titigas sa’yo kahit anong gawin mo,” maawtoridad na sambit niya. “O, tama na at huwag ka nang ngumawa dahil hindi ako kapitan dito at sa barangay hall ka magreklamo,” saad ko. Kinuha ko ang kamay niya at inakbay ko ito sa balikat ko at inilipat ko siya sa isang wheelchair. Kumuha ako ng sando niyang maluwag at pajama lang. “Huwag ka nang magsuot ng boxer short, Sir dahil hindi naman halata ‘yang patintin mo dahil walang bukol,” saad ko. “Ba’t mas marunong ka pa kaysa sa akin. Boxershort lang isusuot ko at hindi na ako magpajajama para hindi na ako mahirapang umihi,” walang ganang pahayag niya. “Ako na lang magpapaihi sa ‘yo, Sir dahil hahawakan ko lang naman ‘yang patintin mo. Huwag ka na kasing mag–inarte para tumagal ako rito sa bahay mo. Hirap niyan, kapag lumayas ako rito, tapos ang nahanap na kapalit ko’y mas matindi pa pala sa akin at nangangagat ng patintin. Ikaw rin, malambot na nga tt mo, tapos ngangalngalin pa,” natatawa na sambit ko. ‘Dami mong kuda, bilisan mo at ng makapagpahinga na ako,” gagad niya. Kahit ngayon ko lang nakilala ang lalaking ito, halatang bugnutin siya. Nilapitan ko na siya at hinubad ko ang suot niyang roba. Pinunasan ko pa ang leeg niya at ang kanyang buhok dahil basang—basa pa ito. “Ang bango mo, Sir. Siguro, mabango rin ‘yang patintin mo, puwedeng paamoy?” ngisi ko. Pero, hindi ko makita ang patintin niya dahil inipit niya ito. Sabagay, maliit nga pala at parang sausage lang ang p*********i niya. Mabuti nga at ‘di nagrereklamong naipit! “Faster at gusto ko nang magpahinga!” gagad niya. “Parang gusto ko lang amuyin ‘yan, galit ka na agad. Pasalamat ka dahil may babae pang gustong hawakan ‘yang gan’yang hitsura ng patintin mo dahil laging pagod ‘yan!” asik ko, dahilan upang matalim niya akong tiningnan. “Hindi ka ba napapagod sa kadadaldal mo? Para kang sirang speaker, eh! Mabuti sana kung nasa tono ka, kaso wala naman,” sarkastiko na wika niya. “Ngayon ko lang nalaman na may tono pala ang pagsasalita, samantalang hindi naman kumakanta. But, I think na gusto mong marinig ang boses ko, ano? Sige at kakantahan kita,” sambit ko at huminga ako nang malalim. “Ang kakawang Diego! May bahay, may pera, may abs, wala namang syota! Ang kawawang Diego! May hakdog, may itlog, ngunit ito naman ay kulubot!” kanta ko, kaya naman isang masakit na tingin ang iginawad niya sa akin. “Hindi nakatutuwa ‘yang kanta mo, kundi’y nakabubuwisét!” inis na aniya. “At least, may boses. Pero, suotan na kita, dahil baka kung ano pa makanta ko,” napangingiti na saad ko at sinuotan ko na siya ng sando at pumunta ako sa harapan niya. “Wow, balbon ang amo ko. Siguro, mahilig ka, ano?” ngisi ko sa kanya. “Kung sa mahilig, Oo na mahilig ako no’n. Kaya, huwag ka nang magtanong,” gagad niya. “Ah, so tama ako dahil sa pagiging mahilig mo’y, napagod ang patintin mo, kaya kusa na siyang yumuko. Kasalanan mo rin naman pala kung ba’t ka nagkaganyan,” pahayag ko, kahit ang totoo’y alam ko na naaksidente siya. “Paki mo!" asik niya. “Suplado! Pero, isuot mo na itong boxer shorts mo, Sir,” dagdag ko pa. Kinuha ko na ang paa niya at isinuot ko na rin itong boxer shorts at napukaw ng paningin ko ang pagkalalakí niya, dahilan upang mapangisi ako. Itinaas ko na ang shorts niya at pasadya kong hinaplos ang mabalbon niyang hita. Inalis ko ang kamay niya at mabilis pa sa tornado na hinawakan ko ang patintin niya! "Holy, fúck!" gulat na sambit niya. “At long last ay nahawakan ko rin ng actual ang manok mo, Sir Diego, kaya wala na naman itong kawala,” muling ngisi ko, sabay subó ko sa laylay niyang patintin.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD