Chapter 6: LA MAS

1468 Words
“Gano’n ba, Sir? Sige ho at mag–e–exercise muna ako para ikondisyon ko itong katawan ko,” ngisi ko kay Sir Diego at nag–i–split ako at nagpush up pa. “Ba’t ka nag–e–exercise? At anong ikokondisyon ang sinasabi mo, ha? Sinabi ko ba na mag–exercise ka?” gagad ni Sir Diego sa akin. “Hindi n’yo sinabi. Pero ang sabi mo’y hubarín ko lahat ng saplot mo, kaya kino–kondisyon ko ‘tong katawan ko dahil ako ang magda–drive sa ibabaw mo at ikaw ang motor ko at magbabiyahe tayo patungong Rotonda! Kaya, dapat na magpalakas ako para makailang rounds tayo. Okay ba, Sir Diegs? So, let's rock ‘n roll,” muling ngisi ko at nagthumbs up pa ako sa kanya. “Kalalabas mo lang ba sa Mandaluyong? Anong driver pinagsasabi mo? At ang lakas talaga ng tupak mo, ha? Hubáran mo ‘ko dahil maliligo ako, hindi iyong ang dumi ng iniisip mo!” asik niya sa akin, dahilan upang mapamaang ako. “Tsk! ‘Sabi ko naman kasi sa ‘yo, Sir na kumpletuhin mo ‘yang sinasabi mo, hindi iyong putol–putol sinasabi mo. Malay ko ba kung uumpisahan na natin ang the battle on the bed. Pero, sige na at hubáran na kita,” sambit ko at lumapit na ako sa kanya. “Anong una kong huhubarin para hindi naman nakahihiya sa inyo?” tanong ko pa. Gumagana na naman ang utak ko at may gusto na naman akong gawin. “Kahit anong unahin mo, basta’t hubarin mo na lahat at pumikit ka kapag nahúbad mo na ang boxer shorts ko,” matigas na saad niya. “Ba’t naman ako pipikit, Sir? Nahawakan ko na ‘yang patintin mo, kaya huwag kang ano dahil hindi ‘yan malaki,” gagad ko. “Anong patintin? Anong akala mo sa tití ko? Walis tingting?” untag niya. Hindi, Sir. Siguro, jumbo hakdog ‘yan noon. Pero, ngayon ay expired na ‘yan kaya lumiit. Kumbaga sa hotdog, kumulubot na dahil lokal na bing–go hakdog ‘yang sa ‘yo dahil hindi matigas. Kaya, hindi ko na kailangang pumikit. Baka, nga pati betlog mo’y naging kuwik–kuwik na!” pahayag ko, sabay impit akong natawa, dahilan upang pukulan niya ako nang masamang tingin. “Dámn, undress me, okay!” asik niya. “O, heto na at huwag kayong excited," gagad ko. Huminga ako nang malalim. Hinubad ko na ang suot niyang shirt at dahan–dahan kong ibinaba ang suot niyang maluwag na pajama at napalulunok ako dahil makikita ko na talaga ang patintin niya at kung ano’ng hitsura nito. “Kuhanin mo ‘yong salamin at isuot mo para hindi mo makita ang daks ko,” utos niya sa akin at itinuro niya ang eyeglasses sa ibabaw ng cabinet. “Ba’t kailangan ko pang magsuot ng salamin, Sir? At anong ducks mo? May pato ka ba rito at sinabi mong para ‘di ko makita ang ducks mo? Lutang ka ba, Sir? Wala ka ngang manok, pato pa kaya,” napapailing na sambit ko. “See! Ang manyak mo, pero ‘di mo alam ang daks.” Tumawa siya, kalaunan ay agad siyang tumigil sa pagtawa. “Alam mo rin palang tumawa, Sir. Akala ko, sisimangot ka na lang. Pero, gan’yan dapat lagi, iyong labas ang gilagid n’yo kahit walang nakatatawa para nakatawa rin ‘yang patintin mo at lagi siyang masaya. Saka, pato nga ang ducks, ‘di ba? Kaya, huwag kang ano, Sir,” segunda ko. “Pato nga ang duck, pero ibang daks ang binabanggit ko. Iyong dinakma mo kanina, iyon ang daks! Kaya, dalian mo na’t ligong–ligo na ako,” gagad niya. “Oo na! Pero, hindi na ako magsasalamin dahil nahawakan ko na ‘yan, kaya huwag ka nang maarte, Sir dahil ako lang ‘to,” maawtoridad na sambit ko at hinubad ko na ang boxer shorts niya, sabay takip niya ng patintin niya. “Fúck!” inis niya. “Kaartehan mo talaga, Sir. Ano ka, binata na wala pang experience. Baka, nga ilang babae na nabutas mo, eh!” gagad ko. “So what! Get my wheelchair inside the bathroom,” asik niya. Bumaba na ako at kinuha ko na ang wheelchair sa banyo dahil may para sa loob din pala. Inalalayan ko na siyang makaupo at hawak ng isang kamay niya ang patintin niya. Ipinasok ko na iya saloob ng banyo at kunuha ko ang bathrobe niya na nakasabit sa pinto. “Paliguhan na kita, Sir, kaya alisin mo na ‘yang kamay mo sa patintin mo para mahilod ko ‘yan dahil baka sobra na ang libag niyan,” pahayag ko. “Ako magpaliligo sa sarili ko, okay. Lumabas ka na at tatawagin na lang kita kung tapos na ‘ko,” imporma niya. “Paliguhan na lang kita, Sir para mabilis,” saad ko, sabay kuha ng tabo, ngunit pinalo niya ang kamay ko. “I told you na ako na! Hindi pa ako baldado para hindi makagalaw. Get out at ‘wag kang makulit!” pasigaw na aniya. “Bahala ka na nga riyan,” gagad ko at lumabas na ako. “Just close the door!” maawtoridad pa na utos niya. “Opo, Sir Gurang!” pahabol ko. Isinarado ko ang pinto, ngunit panaka–naka akong sumilip sa kanya. Naligo na siya. Inalis niya ang kamay niya sa pagkalalakí niya, dahilan upang makita ko ang patintin niya at laylay talaga ‘yon at walang kalatoy–latoy. Lihim akong natawa, pero bigla akong naawa sa kanya. Masaya siguro ang buhay niya kapag tulad siya ng normal ng mga kalalakihan. Kaya, siguro talagang mainitin ang ulo niya dahil sino ba naman ang lalaking may gusto na hindi tinitigasan ng arí. ‘Tang ína! Anong ginagawa mo riyan!” sigaw niya, sabay takpan niya sa pagkalalakí niya, kaya naman kinabahan ako. Subalit ngumisi ako sa kanya. “Umalis ka riyan sa pinto!” bulyaw pa niya sa akin. “Huwag mo na kasing takpan ‘yang patintin mo, Sir dahil nakita ko na, eh. Para lang ‘yang turon na tinipid na sa saging at lumpiang nalamigan na dahil malambot,” muling ko. “I don’t need your opinion, Idíot!” inis na sambit niya. ‘Kita ko ang inis sa mukha niya, pero dapat ay cool lang ako. Binuksan ko ang pinto at pumasok ako. “Anong binabalak mo!” asik niya. “Nakita ko kasi ‘yang lumpiang turon mo, Sir kaya biglang nag–init ang pakiramdam ko, kaya gusto kong maligo,” ngisi ko sa kanya. “Do’n ka sa maid’s quarter maligo, hindi rito!” pagtataboy niya sa akin. “Ba’t pa ako lalayo, samantalang nandito na ako sa banyo nang kuwarto mo. Saka, ayaw mo ba ‘kong makasabay, ha?” nang–aakit na sambit ko. “You stay there!” gagad niya. “Huwag ka na kasing tumanggi, Sir dahil magsasabay lang naman tayong maliligo, eh. Malay mo, kapag nakita mo ang ilaw ko’y, magliliwanag ang patintin mo at tatayo na ‘yan,” nakangiti na sambit ko. Hinúbad ko ang uniporme ko, dahilan upang mapalunok siya. Pati ang brá ko’y hinubad ko na rin at ang tanging natitira na lamang ay ang panty–short ko. Desididong–desidido na talaga ako sa gagawin ko ngayong araw din mismo. “Look at my boóbs, Sir Diego,” sambit ko, sabay alog–alog ko rito. “What the fúck are you doing at wala ka bang delikadesa sa katawan, ha! And you don’t mind kung hindi ako tinitigásan!” protesta niya, sabay iwas ng mga mata niya sa akin. “Talaga? Pero, may pakialam ako, Sir Diego at tiyak kong titigasan ka na sa gagawin kong magic,” matamis na ngiti ko at pakembot akong lumapit sa kanya. “Don’t come near me!” asik niya na hindi nakatingin sa akin. “Huwag ka na, Sir dahil alam ko namang gustong–gusto mong mahawakan ang mala–bundok arayat ko at kunyari ka lang. At saka, palay na lumalapit sa ‘yo, kaya tigilan mo ‘ko sa pag–aarte mo,” ngisi ko, sabay kuha ko sa dalawang kamay niya at ipinahawak ko ang dalawang susoy ko. “Fúck!” usal niya, sabay pikit ng mga mata niya. “Damhin mo lang, Sir Diego, damhin mo lang dahil libreng lamás lang ‘yan,” ngisi ko na naman at inilapit ko ang labi ko sa kanya, sabay upo ko sa kandungan niya at idiniin ko ang púke ko, kaya naman ko ramdam na ramdam ko ang tití niya. At tingnan ko na lang kung hindi pa siya tigasan dito.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD