HOT SINGLE MOMMA'S COLLABORATION: IPUTOK MO SA LOOB, DIEGO –SSPG

Chapter 4: DAKMAHIN ANG TI TI

“I–Iyon po ba ang nakalagay sa agreement natin, Don Gabri na hawakan ko ang ti–tití ng anak ninyo?” napalulunok na sambit ko.

Dapat, pala ay ipinatagalog ko na sa kanila ang mga nakasulat do’n para hindi na ako magtanong ng ganito. Sino ba naman kasi ang may gusto na araw–araw mong hawakan ang patintin ng isang lalaki? Kaya, pala nagsi–back out mga nag–apply rito.

“Oo, Hija. Iyon ang nakalagay sa agreement natin that you will hold and touch my son’s cóck. Mayro’n pang blów jób roon, kaya much better na iyon ang gagawin mo para lang tumayo at tumigas ang pagkalalakí niya. At kung kaya mong higitan ang ipinagagawa ko’y dadagdagan ko ang ibabayad ko, sa ‘yo. But, make sure na titigasán talaga siya at babalik ang kahiligan niya sa séx. Kaya, umpisahan mo nang gawin ’yon ngayon. At sana’y mapaamo mo ang anak ko, kaya bahala ka na kung anong gagawin mong teknik,” mariin na pahayag ng matandang don sa akin, kaya naman ilang beses akong lumunok.

“Hi–Hindi na ba puwedeng umatras, Don Gabri? Pa–Parang ‘di ko po yata kayang gawin ang nasa agreement,” lunok ko.

“Pumirma ka na sa agreement natin, Hija at hindi ka na puwedeng umatras dahi nabasa mo rin siguro doon ang 'You were put in jail.’ Kaya, kung ako, sa ‘yo’y gawin mo na lang kung ano’ng nakasaad roon dahil hindi ka na lugi. May house and lot ka na, may pera ka pa and all you have to do is to please my son dahil hindi naman pangit ang anak ko.

Si Wilma ang mag–aabot ng suweldo mo. Enjoy–in mo lang ang trabaho mo rito, Hija at enjoy–in mo rin ang sarili mo, kasama ang anak ko, lalo na sa kama. At kung puwede lang ay tabihan mo siyang matulog nang hubad ka,” ngiti ni Don Gabri sa akin at umalis na ito sa harapan ko.

Narinig ko pa ang tunog ng pag–lis ng kotse. At nakaawang ang labi ko at para akong nahulugan ng bulalakaw sa mga narinig ko sa matandang don na ‘yon.

“Mama, mapasukan po ng langaw iyang bibig ninyo,” sambit ni Dana sa akin, kaya naman itinikom ko na ang bibig ko.

“Magbihis ka muna, Doralie,” ani Ate Wilma, kaya lumapit kami rito. “Iyan ang kuwarto ni Sir Diego at dito naman ang maid’s quarter,” turo nito sa maluwang na kuwarto at may aircon pa. “Ipasok n’yo na mga gamit ninyong mag–ina dahil maya–maya ay aalis na rin ako,” saad ni Ate Wilma at ibinigay sa akin ang uniporme ko.

“Totoo ba na pasulpot–sulpot ka lang dito, Ate Wilma at kaming lang ditong tatlo ni Sir Diego?” tanong ko.

“Oo. Dapat nga, hindi ka tatanggapin ni Don Gabri, eh, dahil may kasama kang bata. Siguro, narealise niya na walang tatagal sa anak niya. At saka, gawin mo lang kung anong ipinagagawa nila sa ‘yo dahil sulit na sulit naman ibabayad nila sa ‘yo,” ngiti nito. “O, siya at palit ka na para makapag–umpisa ka na,” dagdag pa nito.

Ipinasok ko na malaking backpack ko sa kuwarto at binihisan ko na si Dana.

Nagpalit na rin ako ng uniporme ko at nanlaki ang mga mata ko dahil ang iksi naman nito at makikita na ang pisngi ng puwet ko.

“Um, Ate Wilma, nagkamali ka yata ng bigay sa akin ng uniporme dahil ang iksi, eh,” sambit ko, dahilan upang mapangiti ito.

“Iyan talaga isusuot mo, Doralie. Hindi naman puwedeng mahaba dahil pa’no mo maaakit si Sir Diego?” napapailing na wika nito, kaya naman nalaglag ang panga ko.

Wala naman akong nagawa, kundi ay isuot ito. Nagsuot na lang ako ng cycling, pero ampangit naman dahil nangunguna ito, kaya nagpanty short na lang ako.

“Mama, gutom na po talaga ako,” sambit ni Dana.

“Pakainin mo muna ‘yang anak mo, Dana dahil luto na lahat o kaya’y sumabay ka na sa kanya,” pahayag ni Ate Wilma.

Binuhat ko naman ang anak ko at pinaupo ko siya. Pinaghainan ko siya at sinubuhan ko na lang siya para mabilis.

“Um, Mama, sino po ‘yong lalaking naka–wheelchair? Gusto ko po sanang tanungin si lolo, pero ang bilin n’yo po kasi sa akin ay huwag sumabat sa usapan ng matatanda, kaya hindi na lang po ako nagtanong,” wika ng anak ko.

“Anak siya ni Don Gabri at aalagaan ko siya,” ngiti na imporma ko.

“Um, Mama, gano’n po ba ka–guwapo ang papa ko?” tanong pa nito, kaya muli na naman akong napalunok.

“Ma–Mas guwapo pa ang papa mo, Anak. Um, ubusin mo na ito para makapagpahinga ka at mamaya ka maglalaro para lalo kang lalaki,” ngiti na tugon ko.

Pinaubos ko na ang kinakain nito at sumunod na naman akong nananghalian at nagtoothbrush na kaming dalawa, saka ko na ito pinatulog sa kuwarto. Lumabas na ako at naabutan kong nag–aayos si Ate Wilma.

“Huwag mo sanang mamasamahin ang tanong ko, Doralie. Single mother ka ba?” saad nito.

Ngumiti ako. “Oo, Ate Doralie, kaya kasama ko anak ko.”

“Ah, kaya pala. Narinig ko kasi anak mo kanina, pero okay lang ‘yan. Ang mahalaga naman ay magkasama kayong mag–ina at iyong lalaki ang nawalan,” komento nito. Hindi na ako nagsalita dahil ayaw ko nang pahabain ang topic na iyon dahil hindi ko alam kung anong sasabihin ko tungkol sa ama ng anak ko dahil nga hindi ko alam ang hitsura. “Ayusin mo na kuwarto ni Sir Diego at aalis na rin ako. Puno ang ref at kumain lang kayong mag–ina. Hetong notes dahil nakalagay riyan ang mga gusto lang niyang kainin. Ikaw na bahala rito, ha,” ngiti nito. Nagbilin pa si Ate Wilma at lumabas na ito.

Isinara ko naman ang gate at nagsimula nang mangatog ang tuhod ko. Naglakad na ako pabalik sa loob at tinungo ang kuwarto ni Sir Diego.

Kaboring na walang tugtog, kaya kinuha ko ang phone ko sa maid’s quarter.

Dinampihan ko pa ng halik ang noo ng anak ko. At bumalik ako sa kuwarto ni Sir Diego at nagpatugtog ako.

Ikinikembot ko ang balakang ko at ang puwétan ko habang pinapagpag ko ang bedsheet at sinasabayan ko nang pagkanta ang tugtog na Wanna be.

“If you want my future, forget my past/ If you wanna get with me, better make it fast/whoa!” kumakantang sambit ko. “Now don't go wasting my precious time/ Get your act together we could be just fine. I'll tell you what I want, what I really, really want/ So tell me what you want. . . . “

“Who the hell are you and what the fúck are you doing in my room!” sigaw ng lalaki sa likuran ko.

“Ay, títí ng kabayo!” gulat na sambit ko. Dahan–dahan akong humarap sa kanya at nanlaki ang mga mata ko at natigagal ako sa aking kinatatayuhan nang mapagsino ito. “Sino pa bang inaasahan mong lalaki rito, Doralie? Eh, si Sir Diego lang kasama mo rito,” bulong ng isipan ko.

“Tinatanong kita kung sino ka at kung anong pútang ínang ginagawa mo rito sa kuwarto ko, hindi ‘yong nakatánga ka riyan at nakatingin sa akin!” muling sigaw niya.

“Pa–Pardon, Sir. A–Ako po–po ang. . . U–Um, a–ako po–po ang ba–bago ni—ninyong asawa—este bago n’yong katulong at yaya,” nauutal kong sambit. Ang dami kong masasabi ay asawa talaga.

Pinasadahan niya ako ng tingin, kaya naman todo–todo ang kaba ko at kahit aircon dito sa loob ay nagpapawis na ang kili–kili ko. Hindi pa naman ako nakapagtawas.

Shít!

“Sinong naghire sa’yo? At nagbigay ng permiso na pumasok sa kuwarto ko! Sino!” matigas niyang sambit sa akin.

“Si–Si Don Pepot po—este, si Don Gabri, ang tatay ninyo. At bahala na raw po ako rito sa bahay ninyo, kaya inaayos ko ang kuwarto ninyo dahil nadaanan ng bagyong Diego, este bagyong guwapo, kaya—”

“Shút up, dahil ang dami mo nang sinabi! Itulak mo na ako at gusto ko nang magpahinga!” asik niya sa akin.

“Hi–Hindi po ako bingi, Sir Diego. Para naman pong may wangwang ang bunganga ninyo,” mahinang saad ko.

“What the fúck did you say?” gagad niya.

“Wala pong pakpak ang salita,” ngiti ko.

Parang ilang beses ko nang narinig ang salitang ‘FÚCK’ sa naka–one night stand ko noon. Pero, baka guni–guni ko lang ‘yon. Lumapit na ako sa kanya at walang sabi–sabing itinulak ko siya, dahilan upang mahulog siya sa wheelchair.

“Shít! Why did you push me!” sigaw na naman niya sa akin.

‘Sabi mo, Sir, itulak kita, eh! Kaya, itinulak kita Hindi naman ako mahirap kausap, eh!” muling ngiti ko, dahilan upang gumalaw ang panga niya.

“Ay ang boba! Sabi ko, itulak mo ‘ko, it means na itong wheelchair ang itulak mo, hindi ako!” muling asik niya.

“Iyan po kasi sabihin n’yo, Sir. Malay ko ba kung gusto mong magcircus,” depensa ko.

“Bullshít! Magha–hire na nga lang ng bago si papa, ‘yong tátanga–tánga pa!” inis na aniya.

“Sardinas lang po ang tánga, Sir. Itayo ko na po kayo,” ngiti ko kahit naiinis na rin ako. Pero, naalala ko ang sinabi ni Don Gabri na umpisahan ko nang gawin ngayon ang aming agreement, kaya naman napatingin ako sa gitnang bahagi ng katawan ni Sir Diego, sabay dakma ko sa pagkalalakí niya.