เช้าวันต่อมา......
ผมยันตัวลุกขึ้นตะแคงข้างมือยังกอดเอวคนตัวเล็กไว้หลวมๆอยู่ สงสัยคงจะเหนื่อยจากเมื่อคืนไงถึงสลบเหมือดขนาดนี้ นี่มันก็แปดโมงเช้าแล้วนะยังไม่ยอมกระดิกตัวตื่นอีก
"ภรรยาของป๋าาา เด็กขี้เซาตื่นได้แล้วครับ"
ผมโน้มตัมไปหอมแก้มหลายทีเพื่อปลุกเด็กขี้เซานอกจากจะไม่ยอมตื่นแล้วยังร้องครางอย่างขัดใจเมื่อถูกผมปลุกอีกด้วย
"อื้อออ หนูจานอนนนน จานอนนนน ห้ามเรียกน้าาา จานอนๆๆๆๆๆ"
อิงฟ้าร้องออกมาอย่างกับเด็กก่อนจะบิดตัวไปมาก่อนแล้วซุกหน้ามาตรงอกผม ผมอมยิ้มให้กับท่าทีของเธอลูบผมอิงฟ้าอย่างแผ่วเบาแล้วลองพยายามปลุกอีกหลายครั้งแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะฉะนั้นปล่อยให้นอนต่อแหละ ผมค่อยๆขยับตัวอย่างแผ่วเบายันตัวเองลุกอออกจากเตียง ก่อนจะเปิดประตูออกไปยังห้องรับแขก
"สวัสดีดีค่ะป๋าธีม ตื่นแล้วเหรอคะ"
"ป๋าครับอาหารเช้าพร้อมแล้วครับ"
"แล้วนายหญิงละครับ?"
ผมมองสามคนกำลังลงมือจัดจานอาหารเช้ากันอยู่ โด
