คุณหนูร้อนรัก

กวางน้อยในคราบของนางมาร

รถคันหรูขับพุ่งทะยานออกไปจากผับเพื่อไปยังเป้าหมาย ดินแดนแห่งความสุขที่ตนได้สรรสร้างขึ้นมาสำหรับคนสำคัญของเขา และผู้หญิงที่พิเศษที่สุดในชีวิตของเขานั้นก็คือ...

‘คุณหนูจีด้า’

"นายจะพาฉันไปไหนเหรอจัสติน" เสียงหวานถามขึ้นด้วยความสงสัยเมื่อชายหนุ่มออกรถไปยังเส้นทางที่เธอไม่รู้จัก และไม่คุ้นเคยด้วย

"ความลับครับผม แต่รับรองได้เลยว่าสถานที่แห่งนั้นไม่มีใครเคยได้ย่างกรายเข้าไปมาก่อน มีแค่ผมคนเดียวเท่านั้น และคุณหนูคือคนพิเศษคนแรกที่ผมจะพาเข้าไป เพราะคุณหนูคือคนพิเศษและคนสำคัญสำหรับผม" จัสตินตอบออกมาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มทุ้มแปลก ๆ ราวกับกำลังซ่อนอะไรบางอย่างไว้ภายใต้กรอบใบหน้าคมสัน นัยน์ตาคู่คมก็พลันเปล่งประกายกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

"เสือแบบนายมันลึกลับและน่ากลัว ไม่ต่างอะไรกับปีศาจร้ายที่ซ่อนอยู่ในความมืด พอถึงเวลาก็พร้อมที่จะปลดปล่อยพลังชั่วร้ายที่ซ่อนอยู่ภายในร่างกายที่สมบูรณ์เพอร์เฟกต์นั้นออกมา" เสียงหวานพูดขึ้นพลางปรายตามองชายหนุ่มข้าง ๆ แล้วเหยียดยิ้มขึ้นมา

"หึ! คุณหนูก็ช่างพูดเปรียบเทียบจริง ๆ เลยนะครับ คำพูดคำจาไม่ต่างอะไรกับนักปราชญ์" จัสตินกระตุกรอยยิ้มอย่างขบขัน ไม่คิดเลยว่าคุุณหนูที่แสนแซบซ่าของเขาจะมีคำพูดคำจาแบบนี้ด้วย ไม่นึกคิดเลยจริง ๆ

"ฉันไม่ใช่นักปราชญ์ที่ปราดเปรื่องเรื่องคำคม หรือคติสอนใจหรอกนะ แต่ฉันน่ะคือกวางน้อยในคราบของนางมารที่พร้อมจะบดขยี้เหยื่อที่หลงเข้ามาในบ่วงไร้เดียงสา และดวงตาที่เป็นเสน่ห์ของฉัน" นัยน์ตาคู่สวยที่ซ่อนเร้นประกายบางอย่างเอาไว้ฉายแววออกมา ปากจิ้มลิ้มที่เหมาะสำหรับลิปสติกสีชมพู แต่ตอนนี้ถูกกลบเคลือบไปด้วยลิปสติกสีแดงฉูดฉาด ทำให้ดูเหมือนราวกับเป็นคนละคน

"งั้นเราสองคนก็ไม่ต่างอะไรกันครับ ลึกลับและน่าค้นหา ผมว่าผมรู้จักคุณหนูดีมากกว่านี้อีกนะครับ เพราะผมอยู่กับคุณหนูมานานแล้ว รู้ด้วยอีกว่าคุณหนูชอบหรือไม่ชอบอะไร และรู้ด้วยว่าคุณหนูชอบการช่วยตัวเองด้วยนิ้วเย็น ๆ ที่มันไม่น่าสนุกเท่ากับเอ็นอุ่น ๆ ของผมหรอกนะครับ มันเร้าใจและน่าค้นหามากที่สุด" รอยยิ้มที่ร้ายกาจและน้่ำเสียงที่เข้มและแหบพร่าราวกับว่าตนเองนั้นรู้ลึกมากกว่าที่เป็นอยู่ มั่นใจในสิ่งที่ตนเองรับรู้ ไม่ต่างจากอะไรจากนักรบที่พร้อมลงสนามต่อสู้ในศึกครั้งใหญ่

"จะบอกอะไรให้นะว่า... ผู้หญิงอย่างฉันถึงจะดูว่าแรง ๆ แต่ฉันน่ะร้ายลึก และมีอะไรหลายอย่างที่นายไม่เคยเห็นหรือได้สัมผัสมาก่อนแน่นอน ฉันมีอะไรให้น่าค้นหาอีกเยอะ" หญิงสาวเหยียดยิ้มขึ้นเย้ยยันชายหนุ่มที่กล้าพูดออกมาได้ว่ารู้จักเธอดีกว่าที่เป็นอยู่ ทั้ง ๆ ที่ตัวตนที่แท้จริงของเธอนั้นไม่เคยเปิดเผยหรือบอกกับใคร นอกจากคนในครอบครัวเท่านั้นที่รู้ หรือว่าเป็นเพราะชายหนุ่มสารถีส่วนตัวของเธอจะติดบ่วงที่เธอวางเอาไว้เสียแล้ว ติดบ่วงของกวางน้อยในคราบนางมาร ไม่ต่างอะไรกับแมลงวันที่มาดอมดมน้ำผึ้งแล้วบินหนีไปไหนไม่ได้ หลงใหลในรสของน้ำผึ้งที่หอมแสนหวานและอร่อย แต่กลับมากไปด้วยพิษร้ายที่จ้องทำลายเมื่อจะโบยบินออกไป

"เราสองคนน่าจะเข้าหากันได้ด้วยดีนะครับคุณหนู ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นในขณะที่กำลังขับรถไปยังเป้าหมายของตนเองในค่ำคืนนี้

"หึ! นายมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอจัสติน ผ่านคืนนี้ไปให้ได้ก่อนเถอะนะ แล้วจะได้รู้ว่าสามารถเข้ากันได้มากแค่ไหน" หญิงสาวหัวเราะในลำคออย่างขบขัน แล้วยกยิ้มมุกปากขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์

"คุณหนูแน่ใจนะครับที่ทำแบบนี้ ถ้านายใหญ่รู้ขึ้นมาคงได้ฆ่าผมตายแน่ ๆ ไหนจะพี่ชายของคุณหนูอีก" จัสตินถามย้ำขึ้นอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ หากพลาดขึ้นมาคือชีวิตของเขาดับแน่นอน ในเมื่อกล้ามาเล่นกับไฟแบบเขา เขาก็ไม่อยากให้แมลงน้อย ๆ มาโดนไฟเผา

"ฮ่า ฮ่า ป๊ะป๋าเปิดทางโล่งให้ฉันกินนายนะจัสติน ส่วนพี่ชายของฉันน่ะเพียงแค่มองตาก็รู้ใจแล้วว่าฉันต้องการอะไร และไม่ต้องการอะไร คนอย่างฉันถ้าไม่แน่ใจก็จะไม่ลงมือทำหรอกนะ นายเคยเห็นฉันไปยั่วใครบ้างล่ะ"

"ไม่มีครับ"

"นั่นแหละนายคือคนแรกและคนเดียวที่ฉันจะยั่ว จะอ่อยให้นายทรมานทุกครั้ง นายเองก็ไม่ต่างอะไรกับฉันเลยนี่ ฉันรู้นะว่านายแอบมองฉันอยู่บ่อย ๆ หาเศษหาเลยจากตัวฉันมาตลอด"

"คุณหนูนี่ช่างร้ายกาจจริง ๆ เลยนะครับ ผมว่าเราสองคนสามารถเข้ากันได้ด้วยดีดีในเรื่องของเซ็กซ์ ส่วนเรื่องอื่น ๆ ผมไม่รู้ว่าจะเข้ากันได้มากแค่ไหน แต่ผมรับรองได้เลยว่า ผมไม่ยอมปล่อยกวางน้อยให้หลุดไปจากอุ้งมือพญามารอย่างผมได้แน่นอน"

พูดจบทุกอย่างก็เข้าสู่ความเงียบ ได้ยินเพียงแค่เสียงลมหายใจของกันและกัน สายตากลมโตหันมองออกไปนอกหน้าต่างรถชมทิวทัศน์ในยามค่ำคืน ภายในใจก็พลันนึกคิดไปว่าค่ำคืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง คนอย่างเธอถ้าไม่ลองลงสนามแข่ง ไม่ลองเสี่ยง ก็ไม่มีทางได้มาแน่นอน ทุกอย่างมันต้องทดลองมาทั้งนั้น และเธอมั่นใจว่าการลงทุนขี่หลังราชสีห์อย่างจัสตินไม่มีทางได้ลงมาง่าย ๆ แน่ และกวางน้อยอย่างเธอก็คงต้องโดนราชสีห์ซึ่งไม่ต่างอะไรกับจอมมารที่รอขย้ำเหยื่อจนไม่เหลือชิ้นดีนั้นกลืนกินจนหมดทั้งตัวเป็นแน่