บังเอิญเป็นผัวเธอ

ฉันเมธาวีหรือเมญ่า สาวสวยดาวมหาวิทยาลัย ความสวย ความรวยไม่ต้องพูดถึงค่ะ แต่...แต่ สวยแล้วไงจนป่านนี้อายุจะเข้ายี่สิบห้าปีในอีกไม่กี่สัปดาห์ ยังไม่มีแฟนกับเขาเลย ชีวิตมันเศร้า ยังเศร้าได้อีก เมื่อ...เมื่อ...ฉันเดินตกท่อ นกขี้ใส่หัว ตกรองเท้าส้นสูง ไปสปานวดตัว หมอนวดยังผสมเบกกิ้งโซดาแทนเกลือหิมาลัยเพราะดูผิด ความซวยต่าง ๆ นานาวิ่งเข้ามาหาจนฉันตกใจ คุณนายปราณี หรือคุณแม่สุดที่รักของฉัน ผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องดวง เพราะคุณนายเป็นภรรยานายฝรั่ง (พ่อฉันเป็นลูกครึ่งแต่หน้าตาออกไปทางฝรั่งมากกว่า) ทนไม่ได้ต้องพึ่งหมอดูก็คราวนี้ หมอดูที่คุณยายของฉันนับถือมานาน “นังหนูคนนี้ต้องมีผัวก่อนเบญจเพสไม่งั้นจะตายโหง” แม่เจ้า...ไม่ใช่ไม่เชื่อค่ะ แต่จะหาผัวจากไหน ฉันจะไปหาผัวจากไหน เมญ่าไม่เคยมีแฟน เชิดใส่ผู้มาตลอดตั้งแต่จำความได้ แล้วผู้ชายสมัยนี้ไม่ได้หากันง่าย ห้าสิบเปอร์เซ็นต์มีเมียแล้ว สามสิบเปอร์เซ็นต์เป็นเกย์ เหลือยี่สิบเปอร์เซ็นต์ก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทางเลือกเดียวของฉัน “เอาเพื่อนกันทำผัวนี่แหละ” ปุณกรณ์หรือหมอปั้น เป็นเพื่อนสนิทของเมญ่า ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เขาคนนี้แหละทางรอดทางเดียวของเมญ่า ”เอาเพื่อนกันก็ยังดีกว่าเอากับใครที่ไม่รู้จัก”