เปิดเกมรุกปลุกเกมรัก

ก็แค่อาบน้ำ!

ทางผ่านคอนโดฯย่าหยามีตลาดสดให้เลือกซื้อของอยู่พอดี ซึ่งเจ้าตัวเองก็แวะเวียนมาซื้อหาวัตถุดิบไปทำกับข้าวกินเองอยู่บ่อยครั้ง  อย่างที่คีตะวันว่า... ย่าหยาเป็นสาวสายทำงาน  ใครจะไปคิดว่าเธอก็มีเสน่ห์ปลายจวักติดตัวมาตั้งแต่เกิดเช่นกัน

“ตกลงจะกินอะไร” ระหว่างกำลังรอแม่ค้าผลไม้ชั่งแอปเปิลที่จำใจซื้อ แต่เพราะไม่รู้จะกินอะไรเลยซื้อแอปเปิลไปติดห้องไว้

“.....” เด็กหนุ่มเอื้อมไปรับถุงแอปเปิลจากแม่ค้าพร้อมกับจ่ายเงิน

“ไม่ต้อง พี่จ่ายเอง” พอเห็นอีกฝ่ายทำท่าจะควักเงินจ่ายให้แม่ค้าย่าหยาก็รีบห้าม 

“แต่...”

“นี่  พี่โตกว่าเรา พี่ทำงานแล้วด้วย อีกอย่างวันนี้พี่เลี้ยงเอง มีหน้าที่กินแค่นั้นพอ  แล้วถ้าอยากจะขอบคุณ....ก็รู้อยู่แล้วมั้งว่าควรทำยังไง” เพราเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ต้องการการดูแลจากผู้ชาย ชะนีสายสตรองอย่างย่าหยาเงินก็ไม่ต้องเปย์ ไม่ต้องมาเอาอกเอาใจให้จุกจิก ขอเพียงเมื่อไหร่ที่เธอต้องการตัว เขาต้องรีบมาสนองให้เธอแค่นั้นพอ

“แล้วคิดออกหรือยังว่าจะกินอะไร”

“พี่อยากทำอะไรก็ทำเถอะ” เด็กหนุ่มตอบ

“นี่!! มันใช่คำตอบที่ควรตอบเหรอ คนตั้งใจจะทำให้กินแทนที่จะสนใจ กลับมาพูด....”

“ชู่ววว...  ฟังก่อนสิ ผมจะบอกว่าอยากทำอะไรก็ทำเถอะ พี่ทำอะไรผมก็กินทั้งนั้นแหละ” คีตะวันยิ้มเล็กๆในคำพูด

“ก็อยากทำที่อยากกินไง”

“ไอ้ที่อยากกินน่ะ ไม่ต้องทำหรอก...”

‘หนอยยย เดี๋ยวนี้รู้จักเล่นหูเล่นตา ไอ้คนหน้าเย็นชามันหายไปไหนซะแล้วล่ะ’ ย่าหยายิ้มพอใจในคำตอบและแอบด่าว่าเด็กหนุ่มในใจ

“ก็อย่ามาบ่นทีหลังละกัน อยากไม่บอกเองว่าจะกินอะไร” ถึงจะเขินอยู่บ้างแต่ก็ต้องเก็บอาการหน่อย  พรานร้ายจะมาเสียท่าให้แค่คำหวานของเด็กเมื่อวานซืนแบบนี้ได้ยังไง  แต่ทั้งที่ใครหลายคนก็เคยพูดแบบนี้กับเธอ...ทำไมกับคีตะวันมันถึงได้รู้สึกแปลกๆ เหมือนตอนที่มีแฟนคนแรก  เหมือนตอนที่โดนจีบใหม่ๆ เมื่อสมัยยังไม่ประสา

ทั้งคู่พากันเดินเลือกผักปลาอาหารสำหรับทำกับข้าวกันจนพอใจก็กลับคอนโดฯ ย่าหยาซื้อข้าวของมาจนหิ้วแทบไม่ไหว  เพราะตั้งใจจะโชว์ฝีมือให้เด็กมันดูหน่อย  จะได้หายข้องใจว่าสวยสายสตรองจะทำกับข้าวได้หรือเปล่า

"แล้วนี่พี่จะทำอะไรให้ผมมกินอะ" พอเก็บข้าวของเรียบร้อยแล้ว เด็กหนุ่มก็มานั่งจ้องคนสวยในชุดผ้ากันเปื้อน เวลาเห็นย่าหยาแบบนี้มันดูสวยกว่าตอนใส่เสื้อผ้าข้าวของราคาแพงเสียอีก

"ไปอาบน้ำสิ อยากอาบนักไม่ใช่หรือไง" ย่าหยากำลังวุ่นอยู่กับการล้างผัก เธอตั้งใจจะทำอาหารไทยสักสองสามอย่าง กินกับข้าวสวยร้อนๆ ที่เพิ่งจะลงมือหุงไปเมื่อสักครู่

"มันมีเสื้อผ้าซะที่ไหนกันล่ะ" คีตะวันกล่าว

"ก็ไม่ต้องใส่ ใส่เดี๋ยวก็ต้องถอดอยู่ดี" คนล้างผักพูดออกมาทั้งที่ไม่ได้เงยหน้ามอง คนฟังได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มแป้น รุ่นใหญ่นี่มันดีแบบนี้เองสินะ

“ใจคอพี่จะให้ผมเดินเปลือยในห้องเลยหรือไง” คีตะวันร้องลั่น  ถึงจะเป็นผู้ชายแต่จะให้ไปแก้ผ้าโทงๆ ต่อหน้าผู้หญิงมันก็ไม่เกินไปหน่อยเหรอ

“ถ้าซื่อขนาดนั้นก็เอาเลย ผ้าเช็ดตัวมีก็พันไว้ซะสิ แล้วเสื้อผ้าก็เอาไปซักซะ พรุ่งนี้จะได้มีใส่ไปทำงาน”

“พรุ่งนี้? นี่พี่จะให้ผมนอนที่นี่เหรอ”

“ทำไม? หรือถ้าไม่อยากนอนก็ตามใจ กินเสร็จก็กลับไปเลย”

“กินอะไร” เด็กหนุ่มตั้งคำถาม

“ก็กินข้าวนี่ไง ถามมากจัง!! ไปอาบน้ำไป๊!!” ย่าหยาละมือจากผักยกขึ้นมาโบกไล่เด็กหนุ่มให้ไปอาบน้ำ  ทำกับข้าวแล้วมีคนมาคอยจ้องมันก็ประหม่าอย่างบอกไม่ถูก 

คีตะวันลุกไปอาบน้ำอย่างว่าง่ายไม่อิดออด  ดีเหมือนกันจะได้สบายเนื้อสบายตัวเพราะดูท่าแล้วคืนนี้คงจะเดือดกันอีกแน่นอน คีตะวันเข้าไปอาบน้ำหาเอาผ้าเช็ดตัวในห้องของย่าหยาอย่างเก้ๆ กังๆ  คงปกติเพราะนี่มันไม่ใช่ห้องเขา  อีกอย่างเขาเองก็มาที่นี่ใช่ว่าจะบ่อยหากจำไม่ผิดครั้งนี้คงเป็นครั้งที่สาม

“เอ๊ะ...นี่มัน....หืมมม” ขณะที่กำลังหาผ้าเช็ดตัวมาพันกายให้ไม่ดูอุจาดตา  คีตะวันก็ไปเจอกับตะกร้ากุญแจที่วางอยู่ในห้องนอนของย่าหยาเข้า กุญแจรถที่ทำไว้สำรองหลายดอก  มิน่าล่ะตอนควักออกมาโยนทิ้งถึงได้ดูไม่ลังเลเลย  

ถัดไปอีกหน่อยเป็นรูปของย่าหยาสมัยใส่ชุดนักศึกษา ยืนโพสต์ท่าเชยๆ ตามยุคสมัย  คีตะวันหยิบขึ้นมาดูแล้วก็นึกตลกในภาพที่เห็น  แต่พอมองดูดีดีเธอไม่มีเค้าโคลงอย่างทุกวันนี้เลย สาวสวยใสใส่กระโปรงพลีทยาวคลุมเข่า  ดูเรียบร้อย ไม่เห็นจะเผ็ดแซ่บอย่างทุกวันนี้สักนิด  หรือเพราะตอนนั้นไม่มีกระโปรงสั้นๆ กับเสื้อรัดรูปให้ใส่   ถึงได้แต่งตัวแบบในรูปนี้ 

คีตะวันลุกจากเก้าอี้ไปหยิบเอาผ้าเช็ดตัวผืนที่พาดอยู่บนเตียงขึ้นมาพันรอบเอวก่อนจะเดินออกไปที่ครัว  กลิ่นหอมของอาหารก็ลอยไปทั่ว

“หอมจังเลย” ยังเดินไปไม่ทันถึงกลิ่นแกงเขียวหวานก็หอมอบอวลมาแต่ไกล

“อาบน้ำนานจัง นึกว่าจมน้ำในอ่างตายไปแล้ว”

“มัวนอนดูรูปสาวกระโปรงพลีทในห้องพี่ ...เลยมาช้า”

“นี่ พี่ให้เข้าไปอาบน้ำนะ ไม่ใช่ไปแอบดูของคนอื่นแบบนี้”

“ไม่ได้แอบ ผมหยิบขึ้นมาดูเลย ตอนนั้นเนี่ยน่ารักดีนะ”

“คิล!!!!” ก็อย่างที่เธอเคยบอก ไม่รู้ว่าทำไม? กับคีตะวันคนนี้ อะไรที่เขาทำ.....มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนตอนมีแฟนคนแรกไปหมด  แค่เขามาล้อเรื่องรูปหน้ามันก็ชาไปหมดอย่างไม่รู้ตัวเอง

“ครับบบ  ทำไม!! เขินเหรอดูสิหน้าแดงเลย”

“ถ้ายังไม่เลิกล้อพี่เรื่องรูปนะ พี่จะเททิ้งให้หมดเลย” คนสวยว่า  ไม่พูดเปล่ายังทำทียกหม้อร้องขู่ว่าจะเททิ้ง เด็กหนุ่มที่พันผ้าเช็ดตัวรีบวิ่งเข้าไปคว้าไว้ก่อน

“ก็เอาสิ ถ้าผมไม่ได้กินแกงในหม้อนี้ พี่ต้องรับผิดชอบ” ถึงปากจะพูดไปแบบนั้นแต่ใจก็อยากจะชิมแกงในหม้อแทบแย่ ก็กลิ่นหอมหวนชวนชิมขนาดนี้

“ให้มันน้อยหน่อย นี่มันห้องพี่นะ”

“อยากจะรู้จังเลย ว่าคนทำ...กับแกงในหม้อ อะไรมันจะอร่อยกว่ากัน” เขาว่าพร้อมกับก้มลงจบที่ต้นคอขาว

“นี่!!  พี่ยังไม่ได้อาบน้ำเลย  เหงื่อท่วมตัวไปหมดแล้ว” ย่าหยาวางหม้อลงก่อนจะพลิกตัวไปดันแผ่นอกกว้างที่โอบตัวเองจากด้านหลังออก

“งั้นไปอาบน้ำกัน”

“อะไร  เพิ่งจะอาบไม่ใช่หรือไง  เปิดทีวีดูรอไปก็แล้วกัน”

“อาบให้พี่ไง  ทำกับข้าวมาเหนื่อยๆ ให้ผมอาบน้ำให้นะ นะ” แขนแกร่งโอบรัดเอวบางแน่น ไอ้เด็กนี่มันร้ายกาจขึ้นทุกที  แล้วมาใช้ลูกอ้อนแบบนี้ ย่าหยาก็พลอยระทวยคล้อยตามไปง่ายๆ จะอาบน้ำอย่างเดียวแน่หรือแบบนี้

ร่างกายหญิงสาวนั่งคร่อมกับเอวของคีตะวันในอ่างจากุชชี่ใบโต   พร้อมกับมือหนาที่ลูบไล้เนื้อสบูนุ่มลื่นไปกับเนื้อผิวขาวนวลละเอียดอย่างอ้อยอิ่ง สองมือเวียนวกกลับมาเว้าวนสองเต้าซ้ำๆพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากเมื่อสายตาพานมาประสบ

สองเรียวแขนของย่าหยากอดรอบลำคอหนาก่อนที่เธอจะเป็นฝ่ายทาบริมฝีปากจูบเขา ด้วยรู้ว่าการกระทำเหล่านี้มันต้องการอะไรกันแน่ ก่อนที่เธอจะจ้องมองหน้าเด็กหนุ่มหุ่นล่ำและขยับตัวบดบี้เข้าหาแกนกายเบื้องล่าง

“อาบแบบนี้แล้วเมื่อไหร่พี่จะเสร็จ...”

“อะไรล่ะ...ที่เสร็จ” เด็กหนุ่มว่าด้วยคำพูดสองแง่สามง่าม

คีตะวันลูบไล้ลงต่ำสู่เนื้อกายสาวใต้ผิวน้ำ  จ้องมองใบหน้าสวยหวานที่ตอนนี้ไม่มีเครื่องสำอางแต่งแต้ม  เธอเงยหน้าสบสายตากับชายตัวโตที่กำลังนั่งคร่อม  ก่อนกลีบปากอุ่นจะสัมผัสลงกับเรียวปากของคนตัวเล็ก  ลิ้นหนาชอนไชเข้ามาในโพรงปากพร้อมกับเรียวลิ้นลากไล้เวียนวนจนลิ้นจะกลายเป็นอันเดียวกัน  มือหนึ่งลูบไล้แผ่วเบาตามสัดส่วนเว้าโค้ง  ปลุกเร้าความกระสันต้องการในทุกสัมผัสที่เขานั้นกระทำ

"อื้อ ..คิล อื้ม~~~มัน อ๊ะ อ่า"ริมฝีปากเล็กบดจูบตอบสนองเด็กหนุ่มเป็นอย่างดี  ดูดดึงริมฝีปากอย่างกระสันจนตอนนี้ร่างกายร้อนรุ่มดั่งใครสุมไฟใส่  กลางกายระหว่างขากำลังถูกแทรกแซงด้วยบางอย่าง  เมื่อเด็กหนุ่มบดเบียดนิ้วร้ายถูไถตามความสาวบางเบา  มันทำให้ร่างระหงยกสะโพกเข้าหา   ริมฝีปากก็ยังตอบรับรสจูบที่ดูดดื่มขึ้นทุกวินาที ร่างกายก็กระสันยินยอมให้เขากระทำไปทุกอย่าง

สองร่างกายของคนทั้งคู่กำลังร้อนรุ่มไม่ต่างไปจากไฟที่สุมภายในกาย  ความสาวที่ถูกบีบคลึงจุดสวาทจนร่างกายสะท้าน  ความหวาบหวิวปั่นป่วนที่มันแสนหฤหรรษ์และท้าทายจนสาวใหญ่อย่างย่าหยาหลงใหลเคลิบเคลิ้ม

"อื้อ อ๊ะๆ...คิล ซี๊ดดดดดด” เรียวนิ้วยาวเปลี่ยนจากบดบี้เป็นสอดใส่  มันสอดเข้ามาในความสาวและขยับนิ้วใต้น้ำเป็นจังหวะ ไม่มีเสียงใด ๆ หลุดลอดจากปากชายหนุ่มนอกจากสายตาที่หวานเยิ้มและการกระทำที่เริ่มทานทนต่อไปไม่ไหว  

แจะๆๆๆ     เสียงน้ำในอ่างกระเพื่อมตามแรงที่หยอกล้อกับความสาว  ผิวน้ำกระทบกันกับอ่างจนกระเด็นกระดอนออกนอกอ่างไม่ว่างเว้นตามจังหวะของการละเลงสวาทใต้ผิวน้ำ

"ดูดดีจัง.." เสียงกระซิบพร้อมกับมือของเขาที่ยังไม่ลดละการกระทำ  เรียวขาที่นั่งคร่อมถ่างกว้างต้องการให้เขาเติมเต็มมากกว่านี้ 

"คิล..พี่ไม่อยากเสร็จเพราะนิ้ว อื้ม อร๊า ซี้ด~~ อื้อ...อ๊ะ อ่ะ" คีตะวันไม่ได้สนใจต่อสิ่งที่ย่าหยาพูดสักนิด เมื่อเขารัวนิ้วสวนเข้าออกจนหญิงสาวต้องกอดรอบลำคอเด็กหนุ่มแน่น  ภายในบีบเกร็งเรียวนิ้วด้วยความเสียวซ่านที่เด็กหนุ่มปรนเปรอ  "อื้ม อร๊า ซี้ด~~อร้าง อร้าย"

และทุกอย่างก็ล่องลอยปล่อยตัวโยนอย่างเหนื่อยหอบซบหน้าลงกับบ่าหนา  ร่างกายโอบรัดคนตรงหน้าหอบกระเส่าเมื่อเสร็จสม เรียวนิ้วที่ทำหน้าที่ถอนตัวช้าๆก่อนที่คีตะวันจะครอบครองยอดอกด้วยริมฝีปาก

สองวงแขนโอบรอบลำคอของชายที่กำลังใช้ลิ้นและริมฝีปากกับสองเต้าอย่างเมามัน  สองขาที่ถูกชายตัวโตจับแยกเพื่อการสัมผัสที่ถนัดถี่ เธอชอบทุกการสัมผัสของเด็กหนุ่มเหลือเกิน ความรู้สึกเสียวซ่านล่องลอยเมื่อลิ้นชื้นแฉะตวัดเลียไปกับยอดถัน  และมือหนาที่บดบี้ความเสียวที่ไม่รู้สึกเพียงพอ  มันทำให้ย่าหยาบิดเร้าสะโพกใต้น้ำด้วยความต้องการ

ย่าหยาจับรูดความเป็นชายที่มันแข็งราวกับหิน  จดจ่อเข้าหาความสาวก่อนที่เธอจะบดเบียดการสอดใส่ด้วยตัวเอง  คีตะวันไม่ได้เอื้ออำนวยเมื่อเขาชอบที่ย่าหยาต้องการอย่างเต็มที่  

"อ่าส์...อื้มม  ซรี๊ด...." ร่างกายโอบรั้งย่าหยาเข้ามากอดแน่นเมื่อการสอดใส่เข้าไปจนเต็มลำ  มันทำให้ใบหน้าสวยเหยเกด้วยความสุข

คีตะวันโอบอุ้มร่างระหงลุกนั่งกับขอบอ่าง เมื่อเขาอยากมองเห็นสาวใหญ่ร่อนสะโพกกับแกนกายของเขาอย่างชัดเจน สองมือหน้าจับสองเต้าเคล้นคลึงเมื่อนั่งเข้าที่ ก่อนที่ย่าหยาจะเริ่มหมุนสะโพกเป็นวงกลมด้วยความหฤหรรษ์

"ซริ๊ท..คิล อ๊ะ อร๊า ๆ เสียวเหลือเกิน ซรี๊ดดดดดดดดดดด อร๊าๆๆ..." สาวใหญ่ใจเด็กกดสะโพกขึ้นลงกับความเป็นชาย พร้อมกับสองมือบดบี้สองเต้ายั่วยวนเด็กหนุ่ม เธอเร่าร้อนดังไฟสุมจนคีตะวันต้องสวนสะโพกเข้าไปจนจุกลึก

ความสาวอวบอูมกลืนกินแกนกายของคีตะวันจนมิดลำ ก่อนที่มันจะรูดขึ้นไปตามความยาวและกดลงมาอีกครั้ง มันเป็นภาพที่น่าพอใจเมื่อเด็กหนุ่มหลงใหลในกายสาวใหญ่เหลือเกิน เสียงหวานครางกระเซ่าควบจังหวะรักที่เธอแสนจะชอบ

"อ๊ะ!" ย่าหยาร้องอย่างตกใจเมื่อถูกจับให้หยุดนิ่งก่อนจะถอดถอนแกนกายออกจากตัวอย่างน่าเสียดาย เขาจับเธอหันหลังจนแทบจับของอ่างไม่ทัน ร่างกายหนาซ้อนจากด้านหลังบดเบียดของแข็งบางอย่างกับก้น กดหลังย่าหยาให้ต่ำลงพร้อมกับสะโพกที่ยกสูงลอยเด่นเนื้อน้ำ  กับการสอดใส่ด้านหลังที่ทำย่าหยากัดริมฝีปากแน่น

ส่วบ!

"อึก....อร๊าส์ อื้อ...อร๊ายย...ซี๊ดดดดดดดดดดด อ่าส์" แกนกายขยับช้า ๆ พร้อมกับมือหนาที่บี้คลึงความสาวของย่าหยาด้านหน้า  มันทำให้ความเสียวซ่านมีมากขึ้นเป็นทวี

" อ๊ะ อร๊า ๆ ผัวขาเสียวเหลือเกิน ซรี๊ดดดดดดดดดดด อร๊าๆๆ..." ย่าหยาครางด้วยคำที่คีตะวันชอบ สองมือของคีตะวันจับเอวบางไว้มั่นเมื่อควบจังหวะการกระแทกรัวเร็วจนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังระงม  เขารัวกระแทกกระทั้นเน้นหนักเข้าในตัวหญิงสาวด้วยอารมณ์ดิบเถื่อนจนเธอทั้งจุกทั้งเสียว  เซ็กที่เร่าร้อนสมกับที่เธอกระสันอยากจะลิ้มลอง   ความเร็วถี่ของการกระแทกแทบหยุดหายใจในทุก ๆ จังหวะของการถาโถม 

" ซี๊ด อื้อ..." เสียงหอบกระเส่าพร้อมกับเอวหนาที่ยังคงกระหน่ำเข้าออกเร็วอย่างไม่มียั้งแรง

“อร๊าๆๆๆ อี้ๆๆ ซริ๊ททท อร๊ะๆๆๆ คิล..อ๊ะๆๆๆ” กระแทกกระทั้นจนร่างบางสั่นคลอนจับขอบอ่างแทบไม่อยู่  ความเสี่ยวซ่านกลางกายสาวที่เขามอบให้ มันช่างเร่าร้อนมากว่าที่เธอคิดไว้หลายเท่าทวี  คนที่กำลังเสียวซ่านจนแทบขาดใจครางออกมาไม่เป็นศัพท์ ควบคุมเสียงของตัวเองที่เปล่งออกไปได้เลย มันเสียวซ่านและเร่าร้อนจนแทบหยุดหายใจ

"ใกล้แล้วพี่หยา ซี๊ด..อร๊าส์"

ตั่บๆๆ

พั่บๆๆๆ 

จังหวะในการสวนเอวถี่และแรงขึ้นอย่างไม่มีเว้นช่องว่าง ย่าหยาได้ยินเสียงกัดฟันดังกรอดพร้อมกับแรงกระแทกที่หนักแน่นจนชนผนังมดลูก พายุสวาทลูกใหญ่ที่เกิดขึ้นในเวลาอาบน้ำทำให้ย่าหยาเสียวซ่านเหลือเกิน 

"อ๊ะๆๆ อร๊า ๆ คิล...พี่ไม่ไหวแล้ว อร๊าๆๆ..." 

((อร๊าย/ ซี๊ด))

ความอุ่นฉีดพุ่งเข้ามาในกายของย่าหยาพร้อมกับความสว่างโล่ง ล่องลอย ความเหนื่อยหอบที่แสนมีความสุขเมื่อย่าหยารับรู้ได้  ความเป็นชายถอดถอนออกจากร่างกายช้า ๆ  แรงขาที่เหลือน้อยเริ่มทรุดลงจมในน้ำอย่างอ่อนแรง  ก่อนที่คีตะวันจะตามมาจูบชิดริมฝีปากจนหายใจแทบไม่ทัน

“แบบนี้จะกินข้าวไหมล่ะ...” ย่าหยาเอ่ยพูดพร้อมกับเสียงหอบ  ร่างกายถูกเด็กหนุ่มที่แข็งแรงโอบรั้งราวกับเธอจะหนีหาย

“ก็พี่ยั่ว...”

“ยังไม่ได้ทำอะไรเลย  ก็บอกจะอาบน้ำให้” เธอพูดความจริง

“ก็อาบแล้วนี่ไง  อาบทั้งตัวเลย!!” เด็กหนุ่มว่าพร้อมกับซุกไซร้ไปตามซอกคออย่างออดอ้อน