บทที่ 10 ประกาศผล
838 Words
วันนี้เป็นวันลงคะแนนว่าใครจะได้รับเลือกเป็นดาวของคณะ ซึ่งในการลงคะแนนคือให้รุ่นพี่และเพื่อนในคณะใส่ลูกบอลสีแดงในกล่องที่มีป้ายชื่อของผู้สมัครติดเอาไว้ ซึ่งถ้าดูจากสายตาก็พอจะรู้ว่าใครมีโอกาสจะได้มากกว่ากัน และคนคนนั้นไม่ใช่ใครแต่คือหญิงสาวนั่นเองเพราะมีคนวนมาใส่ลูกบอลในกล่องที่ติดป้ายชื่อว่าดาหลาแถวยาว
“ยัยเด็กทุนนั่นมันมีอะไรดีใครๆก็ไปรุมจีบ”
“ทั้งขาวทั้งเก่งหนุ่มๆที่ไหนก็คงชอบ”
“ฉันจะขัดขวางยัยเด็กนั่นให้ถึงที่สุดข้อหาที่มันบังอาจทำให้พี่วศินสนใจมันขนาดนั้น”
“ฮ่าๆ ฉันว่าต้องโทษพี่วศินขี้หลีของแกมากกว่ามั้งที่ดูจะสนใจน้องคนนั้นจนออกนอกหน้า”
“ยัยมุกดาพูดให้มันดีๆนะ”
“ฉันพูดผิดตรงไหนคะคุณอร พี่วศินของแกก็มองแต่สาวๆเป็นปกติ”
“ชิ” สองสาวหยุดคุยกันเมื่อได้ยินเสียงพิธีกร
“เอาล่ะครับๆพี่ๆอย่ามัวคุยกันเสียงดังนะคะ เรามาฟังผลการตัดสินดาวคณะบริหารของเราดีกว่านะครับ และตอนนี้ผลก็อยู่ในมือของผมแล้ว”
“น้องดาหลา น้องดาหลา”
“น้องวิว น้องวิว” ต่างฝ่ายต่างตะโกนส่งเสียงเชียร์ผู้เข้าแข่งขัน ตอนนี้เหลือเพียงดาหลาและวิว
“และผู้ที่ได้รับตำแหน่งดาวคณะบริหารธุรกิจฯของเราคือ...น้องดาหลาครับ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ”
“ขอบคุณพี่ๆน้องๆทุกคนที่ร่วมโหวตให้ดาหลาค่ะ ขอบคุณค่ะ” เธอได้รับเสียงปรบมืออย่างล้นหลาม
“เรามามอบของรางวัลให้ผู้ชนะดีกว่าครับ”
“อะ โอ้ย” ดาหลาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด มีอะไรบางอย่างอยู่ในรองเท้าคู่สวยของเธอ
“เป็นอะไรไปครับน้องดาหลา” พิธีกรถามออกไปน้ำเสียงตกใจ
“ดาหลาเจ็บเท้าค่ะ”
“อินดูให้เองค่ะ ถอดรองเท้าก่อนนะดาหลา” อินก้มลงไปช่วยถอดรองเท้าให้เพื่อนสาว
“อะ อืม”
“ตายจริงเข็มหมุดมาอยู่ในรองเท้าได้ยังไงเนี่ย” อินโวยวายออกมาเสียงดัง ต้องมีคนจงใจทำร้ายเพื่อนของเธอแน่ๆ
“ตอนนี้ให้น้องดาหลาไปพักผ่อนก่อนดีกว่านะครับ มันเป็นอุบัติเหตุน่ะครับทุกคน ยังไงขอเสียงปรบมือให้ดาวคณะของเราหน่อยนะครับ” ทุกคนปรบมือเสียงดังแต่ในใจรู้สึกว่าเรื่องนี้มันแปลกๆ ต้องมีใครจงใจเอาหมุดไปใส่ไว้ในรองเท้าก่อนที่หญิงจะเดินขึ้นเวทีแน่ๆ เมื่อลงมาหลังเวทีอินก็รีบไปหายามาทาให้เพื่อนสาว
“ใส่ยาหน่อยนะดาหลา”
“ขอบใจอินมากเลยนะที่ดูแลดาหลาอย่างดี”
“เราสองคนเป็นเพื่อนกันนี่อย่าคิดมากเลย”
“คิกๆไม่ระวังตัวก็จะเจ็บแบบนี้แหละนะจ๊ะน้องดาหลา” อรหัวเราะออกมาเบาๆกับความสำเร็จที่ตนเป็นคนทำ
“ฝีมือพี่ใช่ไหม” อินถามออกไปเสียงดัง
“มากล่าวหากันอยากมีเรื่องหรอจ๊ะ” อรถามกลับยิ้มอย่างคนที่เหนือกว่า
“อินอย่าเลยอิน” ดาหลาพยายามห้ามเพื่อนสาวเพราะเธอไม่อยากให้เรื่องราวมันใหญ่โตกว่านี้
“ดาหลาก็ไปยอมยัยป้านั่นได้ไง”
“ใครป้าไม่ทราบ”
“พูดกับใครคนนั้นก็ป้านั่นแหละ” อินตอบกลับกวนๆ
“หน็อยนังนี่ ขอตบสั่งสอนหน่อยเถอะ” สองสาวตบตีกันคนละทีสองทีสุดท้ายโดนจับแยกถึงจะจบ
“เป็นบ้าอะไรกัน” ไมเนอร์ที่เห็นเหตุการณ์พอดีตะโกนถามเสียงดัง
“นะ น้องไมเนอร์”
“ครับผมไมเนอร์เป็นเพื่อนสนิทของดาหลา”
“ยัยเด็กนั่นมันเริ่มก่อนนะจ๊ะน้องไมเนอร์”
“ไม่รู้ว่าใครเริ่มก่อนแต่ผมไม่ชอบคนที่ชอบใช้กำลังจริงๆ”
“พอเถอะค่ะอย่าทะเลาะกันเลย ถ้าพี่ไม่พอใจมากนักดาหลาคืนตำแหน่งดาวคณะเลยก็ได้”
“อย่านะดาหลา” เพื่อนสาวรีบห้ามเอาไว้ เธอไม่อยากให้เรื่องนี้ทำให้เพื่อนต้องสูญเสียตำแหน่งไปอย่างง่ายดาย
“คืนอย่างที่ปากว่าก็ดีน่ะสิ”
“จะไม่มีการคืนตำแหน่งอะไรทั้งนั้น หยุดบ้าได้แล้วนะอร” วศินบอกออกไปเสียงดังเมื่อเห็นว่าหญิงสาวยังตามมาหาเรื่องรุ่นน้องไม่หยุด
“นี่พี่วศินว่าอรหรอคะ”
“ไปกับพี่แล้วอย่าเที่ยวหาเรื่องคนอื่นอีก” วศินทั้งดึงทั้งรั้งอรออกไปเพราะหญิงสาวพยายามขืนตัวไม่ยอมไป
“ฝากไว้ก่อนเถอะ”
“รีบมาเอาเถอะไม่กลัวหรอก” อินตะโกนตอบโต้ทันที รู้สึกคันไม้คันมืออยากจะตบยัยป้านั่นอีกที
- Writer
