บทที่5 พัง!!
1006 Words
บทที่5
พัง!!
1ปีผ่านไป
ไม่ไหวแล้วฉันทนความคิดถึงไม่ไหว วันนี้ฉันสั่งให้เท็นเตรียมตัวเพราะฉันจะเอาเท็นไปด้วย ไม่ไปคือตาย!! เท็นเตรียมของทุกอย่างใส่กระเป๋าไว้ช่วงนี้ลุงอัคคีเข้มงวดท่าเรือมากเหมือนรู้เลยว่าจะมีเด็กแรดหนีออกจากเกาะ
"คุณหนูครับต้องไปขึ้นเรือคุณธาดาครับ ถ้าไปท่าเรือคุณอัคคีพวกเราโดนหิ้วแน่"
"งั้นไปกันเลย"
ฉันกับเท็นกระโดดขึ้นเรือของลุงธาดามาแล้ว เวลาฉิวเฉียดมากขึ้นปุ๊บเรือก็ออกเลย ฉันต้องเบียดเสียดกับนักท่องเที่ยวจีน เท็นพยายามระวังไม่ให้นักท่องเที่ยวเข้าใกล้ฉัน
ถึงฝั่งฉันก็รีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่รถโดยสารสถานีต่อไปที่ฉันต้องไปกับเท็นคือสนามบิน การไปหาคีรินครั้งนี้ฉันไม่ได้บอกเขา อยากไปเซอร์ไพรส์แฟนโดยเอาตัวเองใส่ชุดคอสเพลย์ผูกโบหูกระต่ายใส่ไว้ในกล่อง
ฉันตั้งใจไปให้เขากินโดยเฉพาะ!
สหรัฐอเมริกา
มาถึงฉันกับเท็นก็มองหน้ากันเท่าที่เท็นกับฉันรู้พวกเราต้องเดินทางต่ออีกเพื่อไปบ้านพักของคีริน แต่สภาพฉันตอนนี้หนาวไม่ไหวแล้ว
"คุณหนูไหวไหมครับ"
"ไหว แต่วันนี้นายหล่อมากเลยเท็นใส่ชุดสบายๆแบบนี้ดูโอปป้ามาก ^^"
"ฮ่าๆ คุณหนูก็พูดเกินไป"
นั่งรถมาอีกครึ่งชั่วโมงพวกเราก็มาถึงบ้านของคีริน บ้านหลังไม่ใหญ่มากหน้าบ้านมีสนามหญ้า ดูอบอุ่นขัดตากับสภาพอากาศที่นี่เหลือเกิน
"คุณหนูจะไม่บอกคุณคีรินหน่อยเหรอครับ เผื่อคุณคีรินจะได้รีบมา"
"บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์นะสิ คีรินเคยบอกว่ากุญแจสำรองอยู่ใต้กระถางต้นไม้นายลองหาดูสิ"
"ครับ"
ไอริยืนกอดตัวเองสายตาก็มองไปที่บอดี้การ์ดหนุ่ม จนบอดี้การ์ดยกกระถางต้นไม้ขึ้นมาก็เจอกุญแจสำรองวางเอาไว้
"เจอแล้วครับคุณหนู"
"รีบเปิดเลยเท็นฉันหนาวจะตายอยู่แล้ว!"
เข้ามาได้ฉันก็จัดการเตรียมอุปกรณ์ที่แวะซื้อ กล่องใบใหญ่ถูกฉันเอามาวางไว้ตรงทางขึ้นบันไดส่วนเท็นรีบออกไปดูต้นทางอยู่แถวร้านกาแฟ จนเท็นโทรมารายงานว่ารถของคีรินขับเข้ามาแล้ว
ฉันรีบเข้าไปอยู่ในกล่องแถมยังใส่ชุดคอสเพลย์กระต่ายน้อยเพื่อรอเซอร์ไพรส์คุณแฟนสุดที่รัก คืนนี้เราจะได้ดื่มด่ำบรรยากาศให้หายคิดถึง
แกร๊ก!
เสียงประตูเปิดออกแต่ฉันกลับได้ยินฝีเท้ามากกว่าหนึ่ง หรือว่าคีรินจะพาเพื่อนมาอ่านหนังสือที่บ้าน
"รอแป๊บนะเดี๋ยวเราไปหยิบมาให้" เสียงคีรินยังหล่อเหมือนเดิม หัวใจฉันเต้นแรงมากตื่นเต้นสุดๆ
"อื้ม เหมี่ยวรอได้ไม่ต้องห่วง เหมี่ยวรอคีรินได้อยู่แล้วค่ะ"
อีเหมี่ยว!! รอให้เมียเขาตบมึงใช่ไหมฮะ! ตอนนี้คีรินเดินขึ้นบ้านไปแล้วเหลือแต่มะเหมี่ยวที่ยังโทรหาหาใครสักคน
"ฮัลโหลค่ะแม่ เหมี่ยวอยู่กับแฟนค่ะ พึ่งเลิกเรียนกำลังจะอ่านหนังสือกันต่อ อ๋อรู้แล้วค่ะไว้ถึงเวลาเหมี่ยวจะพาคีรินไปให้ยายดูตัว รับรองว่าหล่อกว่าในรูปแน่นอน อิอิ"
กูไม่ไหวแล้ว!!!
ฉันลุกพรวดออกมาจากกล่องเพื่อตรงไปกระชากหัวของนางตัวดีเพื่อตบสั่งสอน แกกล้ามากที่มามโนฉกแฟนคนอื่น เสียงร้องของมะเหมี่ยวดังขึ้นไปถึงข้างบนทำให้คีรินรีบวิ่งลงมา
"ไอริ!!"
เพี้ยะ!!
"อีหน้าด้านแกพูดออกมาได้ยังไงว่าคีรินเป็นแฟนแก ฮะ!!!!"
"ไอริหยุดเดี๋ยวนี้นะ!!"
คีรินเข้ามาห้ามโดยจับมะเหมี่ยวให้หลบอยู่ด้านหลังไอริจึงเข้ามากระชากผมของเธออีกแต่คีรินรวบแขนของไอริเพื่อจับเธอถอยออกมา ไอริมองหน้าคีรินด้วยความตกใจทำไมคีรินถึงรุนแรงกับเธอไม่เหมือนทุกครั้ง
"หายบ้าหรือยัง!"
"คีรินมันหาว่าคีรินเป็นแฟนมัน มันคุยโทรศัพท์บอกจะพาคีรินไปเปิดตัว ไอริทนไม่ได้!!"
"ไม่จริงเธอเข้าใจเราผิดแล้ว เราแค่บอกที่บ้านว่ากลับไทยกันเมื่อไหร่จะพาเพื่อนๆไปเที่ยวบ้าน ฮึอออ ทำไมไอริต้องทำกับเราขนาดนี้ด้วย"
"อีตอแหลเมื่อกี้มึงไม่ได้พูดแบบนี้!"
"ไอริ!!" คีรินตวาดลั่นจนไอริน้ำตาคลอ คีรินมองสภาพชุดที่เธอใส่ไหนจะกล่องของขวัญอาหารบนโต๊ะเขาเองก็เซ็งกับนิสัยแบบนี้ของไอริ เธอไม่มีเหตุผลเพราะแบบนี้เขาถึงไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิงเลย
"คีรินเรากลับก่อนนะ เราจะไปหาหมอ"
"เดี๋ยวเราพาไป ไอริรออยู่ที่นี่อย่าไปไหนและอย่าก่อเรื่องอีก!!"
ฉันมองตามหลังทั้งสองคนก่อนจะทรุดลงนั่งร้องไห้ นี่ฉันผิดถึงขนาดนี้เลยเหรอฉันพูดจริงๆผู้หญิงคนนั้นร้ายมากแต่ทำไมคีรินไม่เชื่อฉัน ทำไมถึงมาตะคอกใส่ฉันแบบนี้
"ฮือออ"
"คุณหนู!!"
เท็นรีบหยิบชุดคลุมมาคลุมร่างกายคุณหนูของตนเอาไว้ตอนนี้ไอริเอาแต่ร้องไห้ เธอมองไปยังข้าวของที่ตั้งใจเตรียมแต่ทุกอย่างมันพังไม่เป็นท่า เขามองเธอเป็นเด็กไม่ดีอีกแล้ว
"เกิดอะไรขึ้นครับคุณหนู ผมเห็นรถคุณคีรินขับออกไปเลยรีบมาดู"
"เท็นฮือออ คีรินเข้าข้างมันฮึก!! คีรินไม่ฟังฉันเลย"
"กลับบ้านกันไหมครับ ตอนนี้คุณยูริรู้แล้วว่าเราสองคนอยู่ที่นี่"
"อืม..."
"ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนครับอากาศหนาว ข้างนอกหิมะเริ่มตกแล้วเดี๋ยวไม่สบาย"
"ฉันคงไม่มาที่นี่อีก ในเมื่อคำพูดของฉันมันไม่ศักดิ์สิทธิ์พอเรากลับกันเถอะฉันจะได้กลับไปรับโทษกับคุณแม่"
------------------------------------
คีรินทำไมเป็นแบบนี้อ่าา
- Writer
