"ติม...ธาม"
ธามไทที่เรียกสติตัวเองกลับมาได้เพราะเห็นร่างบางสะท้านกอดเขาคุดคู้ถอยหนีเขาไปเรื่อยๆ ตามพื้นห้องอย่างน่าเวทนา
“ติม ธามขอโทษ”
ร่างบางถอดไปจนติดผนังห้อง ร่างเปลือยเปล่าจ้องมองสีหน้าของแฟนหนุ่มแล้วร้องโฮออกมา แววตาที่มองเขาแสนเศร้าและเจ็บปวด และเช่นกันธามไทผู้อ่อนโยน มองกลับไปที่ดวงตาคู่นั้นอย่างรู้สึกผิด
บ้าชิบ ทั้งๆ ที่เขาต้องเป็นคนที่เจ็บปวดที่สุดไม่ใช่หรอ แต่แค่เห็นสีหน้ายัยนี่ต้องเจ็บปวดเพราะการกระทำของเขา นั่นมันกลับทำให้ตัวเองเองเจ็บปวดซะยิ่งกว่าการรู้ความจริง เรื่องที่เธอแอบมีอะไรกับพี่ชายเขาเสียอีก
“ยัยบ้า”
เขาได้แต่ตัดพ้อและเจ็บใจอยู่แบบนั้น ก่อนจะเดินเข้าไปหาแฟนสาวที่ตัวสั่นเทา เขาก้มลงไปอุ้มเธอในท่าเจ้าหญิง คนตัวเล็กกว่าผวานิดหน่อยแต่ก็ยอมแต่โดยดี
คนน้องอุ้มเธอมาที่เตียงแล้วก็นั่งลงทั้งแบบนั้น ร่างกายกำยำของผู้ชายที่เป็นถึงนักกีฬาของมหาลัย เขาเป็นหนุ่มหล่อขวัญใจส
