My Obsessed Ex

#MOE 5 - Love

#MyObsessedEx

Relyn's Point Of View

Agad ako bumangon para makapagluto ng agahan. Dinaanan ko agad ang kwarto ni Tam at hinawakan ang doorknob tsaka pinihit ngunit nakalock nga lang ito.

Napabuntong hininga ako. Siguro tulog pa 'yon. Kahapon kasi ay natakot ako na mapansin kong nakatulala lang siya. Masyadong malalim ang iniisip. Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya. Sana lang si Gabb. Naghilamos ako at nag simulang mag luto para sa agahan namin.

__

"Good morning"

Masayang sabi ko at nakita kong ngumiti siya sa akin bilang tugon.

"Nag almusal ka na?" Tam

"Hindi pa" sagot ko at tumayo. "Sabay na tayo" Nakangiting sabi ko at umupo. Sumabay naman siya sa akin at nagsimula na kaming kumain.

"Salamat pala Lyn. Nakakahiya nama--"

"Naku talaga Tam! Ilan beses ko ba'ng sabihin sayo na okay lang? No problem lang sa akin!" Untag ko. Bigla nalang siya parang naiiyak.

"Natouched naman ako! Hahaha! Shet! Nakakadrama!" Sabi niya sabay parang punas sa luha. Natawa nalang ako.

"Anyway. Gusto mo ba'ng sumama sa akin mamasyal? Para matanggal na rin yan stress mo!" Nakangising sabi ko. Bigla siyang umiling.

"Ikaw nalang. Magpapahinga nalang ako" Bigla ako napasimangot.

"Ano?! Linggo naman ngayon ah? At siguradong wala ka'ng pasok diba? Tsaka para naman mapahinga ang utak mo" Untag ko. Napansin kong uminom muna siya at tumingin sa akin.

"Maraming salamat nalang talaga Relyn. Pero ayoko talaga. Gusto ko'ng matulog ng boung araw" Nakikiusap na sabi niya. Bigla ako nalungkot.

"Hindi ba't parang ang boring nun?" Naweweirdan na tanong ko sakanya. Ngumiti siya sa akin.

"Ako naman ang gagawa nun diba?" Mabait na sabi niya.

"Ano pa ba? Edi solo lang ako mamasyal?" Natawa naman siya at tumango ng tumango. Kahit ganyan man siya kasaya ay nababasa ko pa rin ang lungkot na nasa mata niya. Gusto kong tanungin siya pero baka magmukha akong tsismosa.

Pagkatapos naming kumain ay nagsimula na akong maligo at mag ayos. Wag niyong sabihin na may date ako. Mamasyal lang ako upang machill out lang ang sistema ko dahil sa trabaho ko nakuh.

Mall-

Pagdating ko sa mall ay pinark ko na ang kotse sa CarPark at pumasok. Inuna ko agad ang nasa boutique at bigla ako nasabik na mamili. Well. Hindi naman madami. Mga isa lang? Masyadong mahal dito eh.

Habang pumili lang ako ng damit o minsan naman ay gown or dress ay bigla ako nakarinig ng magsyotang nag uusap.

"Babe. Nakikinig ka ba sa akin?"

"Babe!!"

"H-Huh?"

"I told you! Hindi ka nakikinig! Nakakatampo ka naman!"

"Ah. Sorry. I-I'm just thinking something..."

Para akong nanigas na kung ano. Sobrang pamilyar ang boses nito kung hindi lang ako nagkakamali.

"And what are you thinking huh? Is that woman?!"

"W-What? N-No!"

"Ginagalit mo ba ako?!"

"Ha? Ano'ng sinasabi--"

"Damn it! You betrayed me! I saw your phone with a picture of someone! A woman!"

"Then I will change it"

"No! You're cheating on me—"

Sa sobrang inis at galit ko sa lalaking walangya ay lumingon ako at sumabat na ako bago matapos ang sasabihin ng babaeng 'to.

"Yes. He's definitely cheating behind you" Walang emosyon na sabi ko. Biglang nanlaki ang mata ng babae lalo na't nanigas ang nasa tabi ko. Huh.

"H-How dare you!" Namumulang galit na sabi ng babae. Grabe talaga! Ang sarap sabunutan at sakmalin.

Sasampalin niya sana ako ng mahigpit kong pinigilan at siya 'tong sinampal ng kalakas.

"Then don't you dare!" I gritted my teeth as I form my fist. Just f**k! Ang kapal ng mukha niya! Biglang umiiyak na tumakbo ang babae at wala na akong pakialam.

"What are you doin--"

Bago niya natapos ang sasabihin niya ay malakas ko' siyang sinampal

"You! You fuvcking w***e bustard! Nagawa mo pa'ng makipaglandian sa iba sa kabila ng ginawa mo'ng pananakot sa kaibigan ko! Walangya ka talaga!--"

Hindi ko agad nasabi ang lahat ng hinila niya ako at kinaladkad patungo sa Exit kung saan nakapaskil ang CarPark.

"What the f**k is that for?! You're making a scene in the public! Hindi ka ba nahihiya?!" Inis na sabi niya.

Mas lalong kumulo ang dugo ko. Inagaw ko sakanyan ang braso ko. Wow. Ako pa?! Tangina siya. Malakas ko ulit siya sinampal. Nakakahighblood tangina. Para 'yan kay Tam!

"Tangina ka lalake ka! Kung makikipaglandian ka sa iba edi sana hindi mo dinamay si Tam! P*tangina! Kung alam mo lang kung gaano siya natakot sayo! Sana hindi ka nalang bumalik!!" Hingal na nandidilim na sabi ko. Napansin kong natigilan siya.

"I-It's just...J-Just.." Para siyang nanghihina. Huh "Panglibangan ko lang ang babaeng 'yon" Natigilan ako. Panglibangan? Kumunot ako.

"Para saan? Pangkama mo?! For Se--"

"Hell NO!"

Putol na sigaw niya sa akin. Mas lalo ako kumunot noo.

"Kay Tammy ko lang 'yun gagawin! We'll do it soo--"

"Oh shut up! Hindi mo alam ang sinasabi mo! Ohmygod!" Hindi makapaniwalang untag ko. Grabeng lalaking 'to. Ang laki ng tama niya kay Tam. Poor Tam.

"Whatever. Relyn. You are just her bestfriend so can't you just leave?" Napanganga naman ako. Parang bigla nainsulto ang pagkatao ko do'n.

Bago ako makapagsalita ay nakita kong nalalakad siya palayo. Bigla ko siya hinabol at hinarap.

Mabuti pala hindi sumama si Tam. For sure. Matatakot 'yon.

"Just let me say something Karl. Just let me" Mariin na sabi ko. Tumaas ang kilay niya.

"Ano 'yon?"

"Stay away from Tam" Walang ekspresyon na sabi ko. Biglang tumiim ang mukha niya.

"She is mine" Mariin na sabi niya. Hindi ko maiwasan maging malungkot. Sa totoo lang ay boto ako kay Karl noong simula palang pero nawala ang yon ng iniwan niya si Tam. At pinili 'yong punyetang Ex niya. At ngayon ay ang laki ng pinagbago ng dalawa. Inaasahan ko pa naman noon na sila na talaga. Pero hindi pala. I'm just totally dreaming then.

"She has a boyfriend now. Karl" Pilit na kalmadong sabi ko. Hindi ko alam pero natakot ako ng nandilim ang paningin niya.

"Then they're going to break up soon--"

Bago niya matapos ay sumabat ako.

"Like you too back then?"

Hindi nakatakas sa akin ang sakit na gumuhit sa mukha niya lalo na sa mata niya. Iniwas niya ang tingin sa akin at huminga ng malalim.

"I love her so much. Relyn. Until now. Before and now. Lagi ko'ng hinihiling na sana pagbalik ko ay kami pa rin. Sobrang sakit rin naman sa akin eh. Hindi ko ginustong iwan siya lalo na't natakot siya sa akin ngayon tuwing nagkikita kami. Mahal ko siya. Sobra sa buhay ko. Mas gugustuhin kong mamatay nalang kung wala na rin siya sa mundong 'to. Ano pa ba ang silbi ng buhay ko kung wala siya? Siya lang naman ang dahilan kung bakit ako ngayon humihinga." Sa halip na maaawa ay pakiramdam ko nagsisimula na akong mangamba sa gagawin ni Karl. "Ganyan ko siya kamahal Relyn. Sobra sobra" Malamig na sabi niya. Parang tinahi ang bibig ko at 'di magawang makapagsalita. Hindi ako makapaniwala sa totoo. Mahal niya pa rin si Tam? Ilang taon na ang nakalipas! 4 years ba? Imposible.

Naiwan ako dito nakatulala pero bago siya makaalis ay nagsalita ako.

"Gusto mo ba siya'ng sumaya?" Untag ko.

"Kahit ano gagawin ko para sakanyang kasiyahan" Sagot niya. Napatango ako sabay lapit sa kanya.

"Kung ganon ay hayaan mo siyang mamuhay ng masaya sa piling ng iba. Sa kanyang minamahal at sigura--"

"Why would i? Tell me Relyn. Bakit ko 'yon gagawin?!" Nabigla ako ng hawakan niya ako sa magkabilaan. Napalunok ako sa takot ng makitang sobrang pangdidilim ng mukha niya.

"D-Dahil doon si-siya sasaya! Hindi s-sayo-" Kahit pilit kong tatagan ay unti unti akong nasasaktan sa sobrang panggigil niya sa magkabilaan kong braso.

"Damn it! Fuvck!" Malutong na mura niya kasabay ang pagbitaw niya sa akin.

"K-Karl. Just let her go. Masaya siya kay Gabb. Sobra. At mahal niya ito. At tigilan mo na siya dahil ako ang natatakot sayo e---"

"f*****g enough b***h! You don't know anything so you better shut up!"

Mabilis na tumama sa akin ang takot at nginig ng makita ko ang pamumula ng mukha niya sa sobrang galit. Umalis na siya at ako naman ay nagmamadaling pumunta sa kotse at sumandal.

Damn it! What I have done?! Bakit ko pa pinalala?! Bakit ba ako nangialam?!

Pero para kay Tam 'to diba? Para sa ikatahimik ng mabuti ng Bestfriend ko. Kasi kilalang kilala ko si Karl. Dahil noon pa man ay sobra na ang pagkakahumaling niya kay Tam noong hindi pa nito kilala ni Tam si Karl.

Lahat ng mga manliligaw ni Tam ay napapadaan muna sa kamay ni Karl. Kaya no one has a nerve to get in in Tammy's heart. Kaya hindi imposible na ang First love ni Tam ay si Karl.

All about their past story ay alam ko. Bawat detalye. Dahil...

I might be obsessed about Tammy as a bestfriend especially for her safety.

Pagkatapos ay napagdesisyonan kung umuwi at tignan ang kalagayan ni Tam. Sa totoo lang ay hindi imiposible na mahanap ni Karl si Tam and that is my damn fault!

_______

#Relyn

#Talk

#Karl

#Love