“ไว้เจอกันตอนเช้านะเฮีย ราตรีสวัสดิ์ค่ะ" เลลาโบกมือลาพี่ชาย ก่อนจะปิดประตูห้องของตนเองลง หญิงสาวพิงหลังเข้ากับบานไม้ฉลุลายขนาดใหญ่ซึ่งลงกลอนเรียบร้อยแล้วอย่างอ่อนแรง สองเท้าบนสลิปเปอร์เดินไปยังกระเป๋าเดินทางของตนที่แม่บ้านเข้ามาจัดเสื้อผ้าใส่ตู้ให้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เหลือแต่ของใช้ส่วนตัวและของสำคัญเท่านั้นที่พวกหล่อนรู้ความว่าไม่ควรแตะต้อง
เลลาหยิบใบทรานสคริปต์แสดงผลการจบปริญญาโทของตัวเองออกมาดู ก่อนจะเก็บลงในลิ้นชักหัวเตียง ซึ่งมีเอกสารสำคัญมากมายวางไว้ก่อนอยู่แล้ว จากนั้นจึงเริ่มเก็บของชิ้นอื่น ๆ แล้วสะดุดตาเข้ากับเจ้าที่คั่นอันเล็ก ซึ่งปรากฏรูปของเธอกับดามิทรีเด่นชัดอยู่
“จะเก็บไว้ไหนดีเนี่ย… ขืนเฮียเห็นโดนซักยาวแน่ ๆ" หญิงสาวอมยิ้มเมื่อนึกได้ว่าฮ่องเต้เป็นคนช่างซักมากแค่ไหน เธอลังเลอยู่นานก่อนจะตัดสินใจวางมันเอาไว้ในลิ้นชักที่เดียวกับที่เก็บเอกสารสำคัญ “แบบนี้ก็ถือว่าเป็นของสำคัญสิ
