“อยู่กับฉัน เธอจะได้ดื่มมันแน่ แต่วันนี้ ฉันไม่อยากให้ดื่ม”
“คุณแดนคะ แพรขอดื่มได้ไหม แพรรู้สึกไม่ค่อยดีเลย”
แพรวิภาเอ่ยขอร้องเสียงหวาน ยิ้มกว้างเมื่อใบหน้าหล่อเหลาพยักขึ้นลง ดวงตาสีดำขวับฉายแววอ่อนใจ โดนคนที่สนใจอ้อน ไม่ใจอ่อนก็แปลกแล้ว ซ้ำเธอยังใกล้เคียงกับผู้หญิงที่เขาหลงรัก เขาจะใจอ่อนกับเธอแบบไม่มีข้อแม้ ก็ไม่แปลกเลยว่าไหม
“อย่าดื่มเยอะล่ะ เพราะฉันไม่ได้พาเธอมาเที่ยวเล่น ฉันต้องทำงาน อย่าสร้างปัญหา”
“แพรทราบค่ะ”
แพรวิภารับคำเสียงเบา นั่งรออยู่เงียบๆ และเพียงไม่นานเหล้าชั้นดีที่เธอสั่งไป ก็ถูกยกมาเสริฟพร้อมกับอาหารหน้าตาน่าทานอีกสี่อย่าง ซึ่งคนสั่งมาก็ไม่ใช่ใคร เจ้านายที่มีความสัมพันธ์แปลกๆกับเธอนั่นเอง
“ฉันต้องไปทำงานแล้ว เธอนั่งดื่มอยู่ที่นี่กับโซลไปก่อน อย่าดื้อนะแพร ฉันไม่ชอบเด็กดื้อ”
ร่างสูงหยัดกายขึ้นหลังจากพูดจบ เดินออกไปโดยมีศราวุฒิ บอดี้การ์ดอีกคนตามไปด้วย ปล่อยแพรวิภ
