“แม่งเอ้ย! ไอ้!”
เขตครามมองคนทั้งคู่ด้วยสายตาไม่พอใจ ไม่ว่าเมื่อไหร่คนที่ได้รับความสนใจจากยัยนั่น ก็มีแต่ไอ้เขตแดน แขนใหญ่ยกขึ้นทุบกำแพง กำปั้นหนักๆทุบจนเกิดเสียง ส่งผลให้คนที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่ห่างๆ นึกห่วงว่าแขนข้างนั้นจะเป็นแผลถลอก
“อย่าทำแบบนั้นเลยค่ะ”
แพรวิภากระชับเสื้อคลุมเข้าหากัน เพราะด้านในชุดคลุมนั้น เธอยังไม่ได้สวมบรา ตั้งใจเดินออกมาเพื่อลงไปหาข้าวกิน แต่ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายของเจ้านายซะก่อน เห็นและได้ยินทุกอย่าง อยากจะเดินหนีไปแต่ขาดันไม่ขยับ ยิ่งเห็นเขาอุ้มพี่ลิลลี่ไว้อย่างหวงแหน ความรู้สึกอิจฉาริษยายิ่งเล่นงาน
“เธอเป็นใคร เมียของไอ้แดนอีกคนหนึ่งเหรอ”
ครามถามหญิงสาวที่กำลังก้าวเดินมาใกล้ ใบหน้าไร้เครื่องสำอางจืดชืด แต่แปลกที่รู้สึกคุ้นเคย ซ้ำยังมองว่าสวยอีก เดี๋ยวนี้สายตาเขามันแปลก หรือว่าดื่มหนักจนเพี้ยน เห็นผู้หญิงของไอ้แดนสวยทุกคนได้ไง
“ฉันเป็นพนักงานของที่นี่ค่ะ
