“ก็แค่นั่งบนตักตอนพี่ภามนอนอยู่ไม่ได้หรือไง” บทเพลงพูดขึ้นทันทีราวกลับไม่รู้สึกอะไรแต่การกระทำเหล่านี้ทำเอาคนพี่อย่างภามแทบจะยกมือก่ายหน้าผาก
“เพลงไม่ได้นั่งเฉยๆแต่เพลงกำลังบดตัวลงบนตักพี่”เพราะตอนนี้น้องสาวคนสนิทกำลังวางมือบนหน้าอกของเขาและบดบั้นท้ายอวบๆลงจนเขาแทบจะทนไม่ไหว
“อ้าวหรอ ! ไม่เห็นรู้ตัวเลยอะ” ใบหน้าสวยของบทเพลงส่ายหน้าราวกับคนไม่รู้เรื่อง ทำเอาคนพี่อย่างภามต้องยกมือจับเอวเล็กของเธอไว้
“ซี๊ด…เพลง หยุดเดี๋ยวนี้” ภามว่าขึ้นทันทีเพราะตอนนี้บทเพลงกำลังบดบั้นท้ายลงมาย้ำๆซ้ำๆที่แก่นกายของเขาจนมันแทบจะระเบิดออกมา
ส่วนบทเพลงก็ได้แต่หัวเราะในใจเพราะแรงของภามมันมีมากพอที่จะผลักเธอลงจากตัวแต่ภามกลับไม่มีท่าทีจะผลักเธอออกเลยแม้แต่น้อย
ปากเอาแต่พูดไม่ดี ไม่ควรทำและสั่งให้หยุดทำแต่การกระทำกลับยื้อเธอไว้ อย่่างเช่นตอนนี้ภามที่ยกมือหนาขึ้นมารั้งเอวของเธอ
“ปากบอกให้หยุดแต่ทำไมจับเอวเพลงแน่นขนาดนี้” บทเพลงถามขึ้นพร้อมลอบมองใบหน้าหล่อของคนพี่อย่างกรุ้มกริ่ม
“ซี๊ด…เพลงอย่าบด เดี๋ยวพี่ทนไม่ไหว” ภามพูดขึ้นอีกครั้งเพราะดูแล้วน้องสาวคนสนิทอย่างบทเพลงจะไม่หยุดเพียงเท่านี้และตอนนี้อารมณ์ความอยากของคนที่เซ็กซ์จัดแบบภามมันก็เพิ่มขึ้นจนภามต้องพลิกตัวให้บทเพลงเป็นฝ่ายนอนลงและขึ้นคร่อมเธอเอาไว้
“พะ…พี่ภาม” แน่นอนว่าคนโดนกระทำอย่างบทเพลงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นๆเพราะท่าที่เธอกับภามอยู่ในตอนนี้มันไม่ได้ดีนัก
“อย่าทำแบบนี้อีกเพราะพี่อาจจะทนไม่ไหวและเผลอทำอะไรไม่ดีกับเพลงไป” ภามมองหน้าน้องสาวคนสนิทของตัวเองนิ่งและพูดออกไปเพียงเท่านั้นก่อนจะลงจากตัวของเธอด้วยเป้าตุงๆ
บทเพลงแทบจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับการกระทำของตัวเอง เธอรู้ตัวว่าตัวเธอยังอ่อนหัดอยู่มากเพราะภามเชี่ยวชาญและกร้านโลกในเรื่องนี้มากกว่าเธอ แต่ก็นะคนอย่างบทเพลงก็จะไม่หยุดเท่านี้เพราะอย่างน้อยเหตุการณ์เมื่อกี้ก็ทำให้เธอรู้ว่าการบดบั้นท้ายลงบนตักของภาม สามารถทำให้ภามเป้าตุงและมีอารมณ์จนได้
แน่นอนว่าภามใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำเกือบๆครึ่งชั่วโมงและบทเพลงเองก็ไม่ได้ไปไหน เธอยังนอนอยู่บนเตียงของภามรอให้เขาออกมา
“ทำไมยังไม่กลับอีก” ภามที่เดินออกมาถามขึ้นทันทีเพราะเขาไม่คิดว่าบทเพลงยังอยู่และดูท่าแล้วเธอไม่กลัวเขาสักนิด
“ก็บอกว่าอยากอยู่กับพี่ภาม” บทเพลงยังยืนคำตอบเดิมที่เคยพูดไว้ตั้งแต่เข้ามาเพราะที่เธอยังไม่กลับบ้านนั่นก็เพราะอยากอยู่กับภาม
“ปกติเพลงไม่เคยอยู่กับพี่สองคนแบบนี้” ก็อย่างที่เคยบอกเวลาเหลือกันสองคน บทเพลงก็จะกลับบ้านไปทันทีซึ่งต่างกับครั้งนี้
“ก็ตอนนี้ไม่ปกติและที่สำคัญเพลงสารภาพรักกับพี่ภามไปแล้ว”
“จริงจังใช่ไหมที่พูดออกมา” เพราะทั้งคำพูดและการกระทำของบทเพลงทำภามหวั่นใจไม่น้อย
“เพลงแอบรักพี่ภามมานานแล้วนะ เพียงแต่เพลงไม่กล้าบอกเท่านั้น”
ตั้งแต่จำความได้หัวใจดวงน้อยๆของบทเพลงก็ยกให้ภามมาตลอด ต่อให้ในอดีตวัยเด็กเธอจะเล่นกับทั้งภามและภีมแต่หัวใจของเธอที่รู้สึกแบบนี้ก็มีแค่ภามคนเดียว
“แล้วทำไมถึงมาบอกตอนนี้” เพราะถ้าหากแอบรักมานานจริง ทำไมบทเพลงไม่บอกให้เร็วกว่านี้
“เพราะเพลงกลัวว่าความสัมพันธ์พี่น้องของเราจะหายไป เพลงเลยเก็บมันไว้ในใจ” และดูเหมือนตอนนี้มันจะไม่หายไปไหน ภามไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิมแต่ก็ไม่ได้ให้ความหวังเธอ เขายังปฎิบัติกับเธอคุยกับเธอราวกับเป็นน้องสาวคนเดิม จะมีแต่เธอนี่แหละที่คิดไม่ซื่อกับพี่ชาย
“ตอนนี้ไม่กลัวว่ามันจะหายไปหรอ” แน่นอนว่าคำถามของภามทำหัวใจดวงน้อยๆของบทเพลงกระตุกเพราะเธอไม่รู้เลยว่าภามจะเปลี่ยนไปตอนไหน
“ก็กลัวแต่ความรู้สึกของเพลงมันบอกว่าเพลงควรบอกพี่ภามไปได้แล้วและที่สำคัญนะ”
“…”
“เพลงอยากได้พี่ภามเป็นแฟนไม่ได้อยากได้เป็นพี่เพราะงั้นบอกไปดีที่สุดแล้ว” ใจจริงก็อยากจะพูดคำอื่นมากกว่าคำว่าแฟนแต่ก็นะ ถ้าขืนพูดแบบนั้นออกไปพี่ภามของเธอก็อาจจะตกใจได้
“รู้ใช่ไหมว่าพี่ไม่ได้คิดเหมือนกับเพลงและที่พี่ไม่เปลี่ยนไปนั่นไม่ใช่เพราะพี่ให้ความหวัง”
“รู้สิ เรื่องนี้พี่ภามไม่ต้องคิดมากเลย เพลงรู้ว่าพี่ภามไม่ได้ให้ความหวังเพลง” บทเพลงพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มกว้างให้คนพี่ เพราะอย่างน้อยเขาก็ยังเป็นห่วงความรู้สึกของเธอและไม่เอาความรู้สึกของเธอมาเล่น
“แต่ก็นะ เพลงไม่ใช่คนยอมแพ้อะไรง่ายๆ พี่ภามก็ทนหน่อยนะเพราะหลังจากนี้เพลงจะจีบพี่ภาม” บทเพลงพูดขึ้นอีกครั้งด้วยอุดมการณ์ที่แน่วแน่
“อยากทำอะไรก็ทำ แต่ทำแบบเมื่อกี้ไม่ดีนะเพลง” เพราะตัวเขาเองก็ใช่จะทนกับอะไรพวกนี้ได้มาก ยิ่งเป็นบทเพลงเขาก็กล้าพูดได้เลยว่าน้องสาวคนสนิทของเขาตรงสเปคทุกอย่าง
“เพลงทำแน่ พี่ภามทำใจไว้เลย” บทเพลงเองก็ตอบกลับไปโดยไม่รู้สึกอะไรจนคนพี่อย่างภามต้องส่ายหัว
“อย่าเอาความรู้สึกของตัวเองมายึดติดกับพี่รู้ไหมเพราะพี่มองเพลงเป็นน้องเสมอ” บทเพลงกลอกตามองบนกับคำพูดของภาม
“เพลงไม่อยากเป็นน้อง”
“เสียใจด้วยเพราะพี่มองเพลงเป็นได้แค่น้อง”
เออเอาสิ เหมือนมีมีดปักลงที่หัวใจเลยอะ ยิ่งภามเน้นย้ำสถานะที่มองเธอ เธอก็เจ็บราวกับมีดปักลงกลางหัวใจ
“เลิกคุยดีกว่า ว่าแต่เมื่อกี้พี่ภามเข้าห้องน้ำไปทำอะไรหรอ” บทเพลงถามขึ้นอีกครั้ง ใจจริงเธอก็รู้แหละว่าภามเข้าไปทำอะไรแต่เธออยากรู้มากกว่าว่าคนพี่จะตอบอะไรกลับมา
“พี่ว่าเพลงรู้” แน่นอนว่าเธอรู้และรู้ดีด้วย
“ก็อยากรู้จากปากของพี่ภามมากกว่าว่าเข้าไปทำอะไร” บทเพลงก็ยังไม่ละความพยายาม เธอถามขึ้นอีกครั้ง
“ชักว่าว”
“มีคนช่วยมันอาจจะดีกว่าทำเอง ทำไมไม่ให้เพลงช่วย” บทเพลงลุกจากเตียงกว้างขนาดคิงไซส์เดินตรงมาหาภามทันที แน่นอนว่าตอนนี้ภามกำลังเดินถอยหลังหนีน้องสาวคนสนิท
“มีคนช่วยดีกว่าก็จริงแต่เพลงช่วยพี่ไม่ได้”
“เพลงช่วยได้แต่พี่ภามไม่ให้เพลงช่วย” บทเพลงพูดขึ้นทันทีเพราะเธออยากช่วยเขาใจจะขาดเผื่อว่าความสัมพันธ์มันจะขยับไปมากกว่านี้
“มันไม่เหมาะไงเพลง”
“ถ้าเพลงไม่ใช่น้องสาวที่สนิทพี่ภามมาตั้งแต่เด็ก มันจะมีโอกาสไหมที่พี่ภามจะมองเพลงเป็นอย่่างอื่น”
“มี” เพราะสำหรับภามแล้ว บทเพลงเป็นได้แค่น้องสาวจริงๆ
“ไม่น่าเลยอะ เสียดายจัง” บทเพลงพูดขึ้นพร้อมแสดงใบหน้าที่ผิดหวังออกมาแต่ลึกๆในใจเธอก็ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นหรอกเพราะถ้าหากภามพูดว่ามี ก็ขอให้เธอมีโอกาสจริงๆ
“เสียดายทำไม ตอนเด็กเรามีความสุขมากไม่ใช่หรอที่ได้เล่นด้วยกัน” เพราะภามก็ไม่ปฏิเสธหรอกนะว่าวัยเด็กของเขาตอนที่มีบทเพลงเข้ามามันมีความสุขเพราะบทเพลงเป็นเด็กน่ารัก เข้ามาเติมเต็มสีสันให้ครอบครัวของเขาได้ดีเลย
“เสียดายที่พี่ภามมองเพลงเป็นมากกว่าน้องไม่ได้”
“พี่ว่าเลิกพูดเรื่องนี้ดีกว่า เพลงจะกลับตอนไหน” ภามเปลี่ยนเรื่องคุยพร้อมกับถามขึ้นอีกครั้งเพราะขืนคุยเรื่องนี้ต่อไปก็มีแต่บรรยากาศจะแย่ลง
“อีกนานเลย ทำไมพี่ภามเบื่อเพลงแล้วหรอ” บทเพลงถามขึ้นอีกครั้งและขยับเข้าไปหาคนพี่มากกว่าเดิม
“พี่ถามเฉยๆ”
“ขยับตัวหนีเพลงทำไม เพลงไม่ใช่ตัวเชื้อโรคนะพี่ภาม” บทเพลงถามขึ้นอีกครั้งเพราะเมื่อไหร่ที่เธอเข้าใกล้ ภามก็จะถอยห่างเสมอ
“พี่รู้ว่าเพลงจะลูบตัวพี่” เพราะท่าทางแบบนี้ ภามดูออกตั้งแต่บทเพลงเดินเข้ามาแล้ว
“แล้วทำไม เพลงลูบไม่ได้หรอหรือพี่ภามกลัวจะมีอารมณ์กับเพลง” แน่นอนว่าเธอรู้ว่าภามมีอารมณ์กับทุกคนที่ยั่วยวนเขาไม่เว้นแม้แต่เธอเองหรอก
“พี่มีกับทุกคน” นั่นไง
“ระวังนะพี่ภาม ระวังจะติดโรคกลับมา”
“พี่ป้องกันทุกครั้ง” ภามเองก็ไม่เคยพลาดเพราะทุกครั้งเขาจะสวมสิ่งป้องกันเสมอไม่ว่ากับผู้หญิงคนไหน
“ก็ดีแล้วแหละเพราะถ้าวันไหนมีคนมาบอกว่าท้องกับพี่ภาม เพลงคงใจสลาย” เธอคือคนที่แอบชอบและแอบรัก ถ้าวันหนึ่งภามมีลูกขึ้นมานั่นเท่ากับเธอหมดสิทธิ์ไปแล้วจริงๆ
“พี่ไม่มีตอนนี้หรอกไม่ต้องห่วง” เพราะตอนนี้ภามยังไม่เคยคิดเรื่องความรัก เขาโฟกัสกับเรื่องเรียนเท่านั้นและอีกเรื่องที่ขาดไม่ได้ก็คงเป็นเรื่องเซ็กซ์
“หมายถึงความรักหรอคะ” บทเพลงถามขึ้นทันที
“อืม” เหมือนจะอกหักอีกครั้งเลยอะ นี่คือคำที่อยู่ในใจของบทเพลงตอนนี้
“ทำไมพี่ภามถึงไม่อยากมีความรักตอนนี้” บทเพลงถามขึ้นอีกครั้งเพราะในใจของเธอตอนนี้อยากรู้ว่าเหตุผลของภามคืออะไร
“อายุแค่นี้ยังเจอคนอีกเยอะและที่สำคัญพี่ไม่อยากเอาตัวเองไปผูกมัดกับใคร” ประโยคนี้ของภามก็คงเป็นการบอกบทเพลงน้องสาวคนสนิทของเขาอย่่างอ้อมๆ
“แต่เพลงไม่คิดแบบนั้นนะคะ” เพราะเธอไม่อยากเจอใครอีกแล้ว เธออยากมีแค่ภามคนเดียว
“เพลงยังเด็กนะ ถึงจะเด็กกว่าพี่แค่ปีเดียว”
“อย่าพูดออกมานะว่าจะให้เพลงไปรักไปชอบคนอื่นอะ พี่ภามไม่รักไม่ชอบเพลงไม่เป็นไรแต่อย่าไล่เพลงไปไหนก็พอ” บทเพลงพูดดักทางไว้ทันที
เธอไม่อยากได้ยินคำนี้ออกจากปากของภามเพราะคนเดียวที่บทเพลงรู้สึกดีด้วยและรู้สึกมาตลอดนั่นคือภาม
“พี่แค่จะบอกว่าเดี๋ยวเพลงเข้ามหาลัยก็จะเจอคนอีกเยอะ บางทีอาจจะมีใครสักคนที่เพลงชอบมากกว่าพี่”
“กับพี่ภามเพลงไม่ได้แค่ชอบแต่เพลงรัก”
“รู้แล้วว่ารู้สึกยังไงแต่ก็ไม่อยากให้มายึดติดกับพี่เพราะพี่ไม่ใช่คนที่เพลงควรจะรักหรอก”
❤️
ย้ำนะคะ ฟีลกู๊ด