ANG KAMATAYAN NG MINAMAHAL.
PAGDILAT KO, NASA ibang lugar na ako. Nasa kagubatang di pamilyar sa ‘kin. Natakot ako nang makita ko si Nate. Nakahiga siya sa malapad na bato. Tulog pa rin siya at napupuluputan ng mga halamang baging ang katawan niya. May mga kandila sa lupa na nagsisilbing ilaw. Hindi ako makagalaw, nakatali ako sa malaking puno. May mga halamang baging din na nakapulupot sa katawan ko.
“Nate! Nate! Nate!” sigaw ko nang paulit-ulit para gisingin siya. Umiiyak na ako sa takot. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ko sina mama at papa, papalapit sila kay Nate. Puti ang suot nila at may hawak na patalim si papa. “Wag! Wag! Pakiusap, wag!” iyak ko. Pero tiningnan lang nila ako.
“Chelsa!” sigaw ni Nate. Pinipilit niyang kumilos pero nahihirapan siya. Nakita ko ang tako
