> CHELSA’S POV
“CHELSA!” BOSES NG lalaki. Nagulat ako nang may tumawag sa ‘kin, palabas na sana ako ng gate. Ngayon lang may tumawag sa ‘kin ng ganito. Patakbo siyang palapit sa ‘kin.
Kristan? Pagtataka ko nang makompirma ko kung sino ang tumawag sa ‘kin.
“Chelsa, tama?” Tanong niya, tumango lang ako. Tapos ngumiti siya sa ‘kin na parang close na kami.
Kailangan nito? Sa isip ko habang nakatingin sa kanya. Nakakagulat lang talaga kasi.
“Nagulat ba kita?” may pag-aalalang tanong niya sa ‘kin. Pagtango lang ulit naging tugon ko.
“Sorry,” nag-smile siya. “Kristan, nga pala.” Inabot niya ang kamay niya at nakipag-shake hands din naman ako, pero agad kong binawi.
“Sige, mauna na ako.” Paalam ko.
“Sandali. Coffee muna tayo.” Yaya niya.
“Hah?” gulat much ak
