Chapter 32

2035 Words

“SABI KO DI ba, ihahatid na kita?” Si Kristan sinundan niya ako. “Bilang thank you, dapat pumayag kang ihatid kita sa room n’yo. Nilibre kita, di ba?” Nakangiting sabi niya at lalong hinigpitan ang hawak sa kamay ko at palakad niya akong hinila.   Ang mga schoolmate namin, bubuyog mode na naman. Naks! Ako na ang trending lagi. From nobody to somebody’s talking about.   Tahimik lang kaming naglakad. Bawat madaanan may bulungan. Pero wala na akong paki dun. Mukhang nasanay na ako. Basta ang nasa isip ko ngayon si Carly. Baka kasi magalit siya sa sa ‘kin sa ginagawang ‘to ni Kristan.   “Sorry nga pala sa mga ginawa ko sa ‘yo.” Mahinang sabi niya na sapat lang para marinig ko. Pero di ako sumagot. Patuloy lang ako sa paglakad.   Ba’t di niya pa ako binibitawan? Tanong ko sa utak ko. Pa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD