ถูกวาร์ปมาเป็นสตรีมเมอร์ที่ดังที่สุดในกาแล็กซี่

บ้านใหม่

หลังจากที่ประชุมกันเสร็จแล้วและมอบหมายหน้าที่กันเรียบร้อยก็ได้เลามานั่งยานอวกาศขนาดเล็กที่นั่งกันได้โดยประมาณ 3-5 คนด้านในมีแต่อุปกรณ์มากมายเต็มไปหมดแต่ไม่มากเท่าเครื่องบินที่บ้านเรา ตัวยานมีหน้าต่างเหมือนอยู่ในรถเมร์หรือเครื่องบินทำให้สามารถมองวิวของอวกาศอันกว้างใหญ่ได้อย่างชัดเจน

วาน่ามองไปด้านนอกที่ไม่ได้มีแค่ความมืดมิดเท่านั้นแต่มันกลับกลายเป็นว่ามียานหลายลำบินขับผ่านไปผ่านมาเหมือนอยู่บนท้องถนน ยานลำใหญ่ที่น่าจะเป็นยานขนส่งเหมือนรถประจำทางขับผ่านหน้ายานที่เธอนั่งอยู่ไป มันค่อนข้างแปลกใจเพราะเธอก็ไม่คิดว่าจะมีคนหรืออะไรทำอย่างนี้ได้การเดินทางไปดาวนั้นไปดาวนี้เหมือนมันเป็นเรื่องปกติทำให้เธอแปลกใจ

ใช้เวลาเพียงไม่นานเจ้าหน้าที่ของสหพันธ์ก็พาเธอมาส่งยังบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ในยานการค้าและยานที่น่าจะมีบ้านและที่ดินราคาแพงเพราะมันสภาพแวดล้อมและบ้านหลังน้อยใหญ่เต็มไปหมดผู้คนเดินไปมากันจับจ่ายใช้สอยกันมีห้างอยู่ใกล้ๆ และยานการค้าดีๆ เต็มไปหมด บ้านพักที่มีทั้งตั้งอยู่ที่พื้นและลอยอยู่บนฟ้ามันเป็นเหมือนโดมหรือเครื่องบินแต่ไม่มีปีกและไม่ได้หลังใหญ่เหมือนบ้านเป็นเหมือนคอนโดลอยฟ้ามากกว่า หนึ่งหลังก็อาจจะอยู่ครอบครัวหนึ่งหรืออาจจะอยู่คนเดียวก็ได้

ประหยัดพื้นที่ดีจังเลย ว่าแต่เราจะได้ที่พักที่ไหนนะแบบลอยฟ้าก็น่าอยู่เหมือนกันนะแต่มันเสียวไปถ้าเดินพลาดเราตกมาตายทำไง

คนของสหพันธ์ที่มากันไม่กี่คนได้รับหน้าที่พาผู้หญิงคนนี้ไปยังบ้านหลังใหม่ที่ทางสหพันธ์ใช้เงินซื้อให้เพราะต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งเรื่องที่พักเงินทั้งหลายและประวัติที่ต้องสร้างขึ้นมาใหม่แน่นอนว่าเรื่องนี้เป็นข่าวด้วยและเป็นข่าวใหญ่มากพอสมควรแต่อีกฝ่ายไม่รู้เรื่องนี้ว่าตัวเองได้เป็นข่าวใหญ่ระดับกาแล็กซี่ที่ทุกคนต่างให้ความสนใจเป็นอย่างมาก

ปกติแล้วกาแล็กซี่อื่นอย่างกาแล็กซี่ทางช้างเผือกมีสิ่งมีชีวิตน้อยมากที่จะดำรงอยู่และการดำรงอยู่ของพวกเขาในเรื่องเทคโนโลยีก็ล้าสมัยเกินไปแม้คนพวกนั้นคิดว่าตนเองล้ำสมัยก็ตาม ขนาดส่งยานอวกาศมายังอยู่ได้ไม่นานก็ต้องกลับเพราะไม่สามารถอยู่ในอวกาศได้นานและไม่สามารถเดินทางไปได้ไกล เพราะอย่างนั้นจึงไม่เคยรู้เรื่องการมีอยู่ของพวกเขาก็ไม่ใช่เรื่องที่จะแปลกใจอะไรมากนัก

อีกฝ่ายมองวาน่าที่ตนกำลังพาไปส่งที่มีสีหน้าเปล่งประกายตามประสาคนไม่เคยเห็นราวกับเด็กน้อยที่พึ่งจะได้มาเที่ยวสวนสนุกครั้งแรก เขาและเพื่อนพาอีกฝ่ายขับไปยังที่หมายที่อยู่ไม่ไกลจากยานการค้าที่คึกคักนี้ด้วยความที่ทางสหพันธ์ไม่ได้จนเกินไปออกจะร่ำรวยเสียด้วยซ้ำเพราะอย่างนั้นมันจึงเป็นเรื่องปกติกับแค่การดูแลและรับผิดชอบมนาย์คนหนึ่ง มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย

“ที่นี่แหละบ้านพักของวาน่า ชอบหรือเปล่า”

“ว้าว มันเออ ดูดีมากเลย”

“กัปตันเห็นว่าเธออยู่คนเดียวเลยซึ่งหลังนี้ให้มันน่าจะสะดวกและน่าอยู่กว่า” ร่างบางมองบ้านตรงหน้าของเธอมันเป็นบ้านที่ภายนอกปกติธรรมดาไม่ได้มีอะไรโดดเด่นมากเกินไปต้องขอบคุณคุณกัปตันคงจะศึกษาเรื่องของเธอมาเป็นอย่างดีเลย บ้านหลังนี้เป็นบ้านสองชั้นออกแนวมินิมอลชั้นที่สองมีเหมือนลานจอดยาน

ด้านหลังกับด้านหน้ามีหญ้าขึ้นพร้อมที่จะปลูกต้นไม้ตามที่เธอชอบและเป็นบ้านไม่กี่หลังที่มีต้นไม้ปลูกเพราะบ้านส่วนใหญ่แถวนี้จะมีแต่ลานจอดยานหรือไม่ก็ปูนไปเลยอาจมีกระเบื้องอยู่ในบางหลังบ้านทั้งหลังมีโทนสีน้ำเงิน-ขาว ออกแนวเนคโนโลยีเมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเห็นเป็นห้องรับแขกถัดมาเป็นห้องนั่งเล่นมีชั้นหนังสือและตู้เก็บของ ด้านซ้ายถัดจากห้องรับแขกจะมีห้องครัวที่ค่อนข้างใหญ่ไม่มีประตูเป็นชั้นวางติดกับพื้นเลยมีอุปกรณ์ครบพร้อมทำ

“ขาดเหลืออะไรสามารถแจ้งทางสหพันธุ์ได้ตลอดเลยนะครับ”

“ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายทางสหพันธ์ได้ทำการโอนเข้าบัญชีของคุณวาน่าแล้วเรียบร้อยนี้เป็นบัญชีธนาคารและเอกสารอื่นๆ อีกมากมายส่วนนี้เป็นกำไลเอาไว้ใช้จ่ายและยังเป็นเครื่องยืนยันเหมือนบัตรประจำตัวด้วยมีสลักชื่อจริงของคุณด้วยไม่ต้องกลัวว่ามันจะหายนะครับ มันเก็บDNA ไว้ไม่มีใครเอาไปได้แน่นอน”

“ว้าว...สุดยอดเลย” (*0*)

“ที่นี่มีเทคโนโลยีครบพร้อมใช้งานทันที สัญญาณอื่นๆ ก็พร้อมอาจจะคึกคักเกินไปหน่อยเพราะเป็นย้ายที่ค่อนข้างจะมีราคาและเป็นจุดศูนย์รวม ทางเราจะส่งหุ่นยนต์พี่เลี้ยงมาให้นะครับ ส่วนนี้เป็นมือถือเชื่อมต่อกับทั้งกาแล็กซี่สามารถติดต่อหรือดูได้ทุกช่องได้สบายๆ เลยครับ” ทั้งสามคนพูดจบและเมื่อแจ้งรายละเอียดอื่นๆ เสร็จก็ลาจากเธอไป

เสื้อผ้าและเครื่องแต่งกายรวมถึงอย่างอื่นที่เธอต้องการถูกทางสหพันธ์เตรียมและส่งมาให้จัดเก็บแบบเรียบร้อยแล้ว วาน่ามองไปรอบๆ ด้านนอกบ้านของเธอมีถนนผ่านไปมาและผู้คนคึกคักมากเพราะเป็นเหมือนนครหลังหรือเป็นศูนย์กลางคล้ายๆ สยาม จัตุจัก กรุงเทพ หัวลำโพงอะไรพวกนี้มีห้างและมีตลาดขนาดใหญ่อีกทั้งยังมีท่าขนส่งอยู่มากมายพูดง่ายๆ คือเธอมาอยู่ในบ้านและที่ดินที่น่าจะแพงและสูงลิบจนชาตินี้ไม่น่าจะหาได้จากที่ไหน

บ้านมีแต่เทคโนโลยีเต็มไปมดเลยขนาดประตูบ้านยังมีรหัสกับสั่งการด้วยเสียงเลยอยากรู้จังว่าถ้าไฟฟ้าดับจะเป็นยังไง ไม่ตายกันหมดทั้งกาแล็กซี่เลยเรอะ

กว่าจะได้ออกมาต้องไปตรวจร่างกายทำประวัติตัวเองไหนจะต้องถูกกักตัวอีกเพราะเป็นข่าวทางสหพันธ์นี่ก็โปร่งใสเกิ๊น…ไม่น่าละถึงไม่มีโจรหรือคนคิดร้ายเลยไม่แปลกหรอกก็เล่นเอาทั้งกาแล็กซี่ให้มามัดรวมกันเป็นก้อนได้ขนาดนี้คนที่ทำได้ต้องเก่งขนาดไหน คงจะมี IQ 250++ เลยมั่ง

สุดยอด!!! แม่เจ้านี้เรารวยแล้วใช่ไหมเนี่ย เงินขนาดนี้

ร่างบางกดไปที่ปุ่มที่อยู่บริเวณกำไลเธอพอรู้ว่ากาแล็กซี่นี่มีแต่คนที่เจริญแล้วทำให้อะไรๆ หลายๆ อย่างเจริญตามกันไปด้วยอย่างเช่นการเงินและเรื่องอื่นๆ ค่าของเงินที่นี่คือ 1เหรียญเท่ากับ 100 บาทไทย มหาของความแพง แต่เพียงแค่เอานิ้วสัมผัสกับลำแสงที่ขึ้นลอยออกมาเป็นหน้าจอที่มีได้แค่ในหนังซุปเปอร์ฮีโร่เท่านั้นมันหลับมีในชีวิตของเธอและอยู่ต่อหน้าต่อตาเธอเลยด้วย ที่น่าตกใจจนร่างบางอยากจะกรี๊ดใหม่ทุกคนได้รู้ว่าเธอรวยแล้วก็เพราะเธอมีเงินในบัญชีถึง 300,000 บาท และทางสหพันธ์ก็เป็นคนบอกเธอในที่ประชุมว่าเธอจะได้เงินเดือนเทียบเท่ากับกัปตันของสหพันธ์

นี่แค่เทียบเท่านะยังขนาดนี้อยากรู้จังเลยว่ากัปตันได้เท่าไร

เราดังแล้วสินะเนี่ยดูข่าวออกเรื่องของเราด้วยทำอย่างกับเจอมนุษย์ต่างดาวเลยว่าแต่คนพวกนี้ดูไม่ตกใจเรื่องของการมีอยู่ของเราเลยเหมือนรู้อยู่แล้วว่ากาแล็กซี่ทางช้างเผือกมีดาวโลกที่เป็นดาวน้อยๆ สีฟ้าๆ สวยๆมีสิ่งมีชีวิตอยู่

ปกติแล้วถ้ารู้ก็ต้องมีคนอยากจะได้ไปหรือไม่ก็บุกโลกให้เป็นของตัวเองไม่ใช่หรือไง หรือเพราะว่าดาวโลกไม่มีค่าพอให้บุก

คงจะเป็นอย่างหลังก็นะนี้สินะประเทศ(กาแล็กซี่) ที่เจริญแล้วมันเป็นอย่างนี้เองสินะ จะทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ จะทำอาชีพอะไรก็ได้ที่อยากเป็นไม่มีขอทาน ไม่มีคนจนมีแต่คนที่มีเงินแบบว่ารู้จักใช้เงิน

อย่างน้อยก็มีบ้านอยู่

30 นาทีต่อมา

‘เออ ท่านคงจะชื่อวาน่าสินะ’ วาน่าที่นั่งๆ นอนๆ ดูTV ของที่นี่ที่มีช่องเป็นแสนๆ ช่องเพราะสามารถดูได้ทั้งกาแล็กซี่เป็นของที่ดีที่สุดเพราะเป็นเครื่องใหม่ล่าสุดที่สามารถดูได้ทั้งกาแล็กซี่แถมยังสามารถดู VDO ที่มีคนกำลังสตรีมสดอยู่ก็ได้ที่สำคัญถ้ามีช่องไหนที่ขายของเราสามารถซื้อและจ่ายผ่าน TV แล้วเรายื่นมือไปหยิบผ่านจอได้เลย

ไม่มีอะไรดีกว่านี้แล้วถ้าไม่ติดตรงที่ว่าเราว่างจนเกินไป

วาน่าที่กำลังนั่งนอนเหมือนคนขี้เกียจเพราะเธอไม่ต้องไปเรียนอีกแล้วและไม่ต้องไปเปิดร้านหรือดูแลร้านอาหารของครอบครัวเพราะไม่ได้อยู่ที่โลกแล้วทำให้ว่างจนไม่มีอะไรทำ แต่อยู่ดีๆ มือถือของเธอก็เกิดกระพริบขึ้นมาก่อนที่มันจะแสดงหน้าจอลายฟ้าแบบใสขึ้นมาให้เห็น โดยรายชื่อที่หน้าจอขึ้นว่าศูนย์ใหญ่สหพันธ์

ทำเอาเธอที่ไม่รู้จักแต่พอได้ยินจากล่ามแปลภาษามาว่าที่นี่เป็นศูนย์ใหญ่เลยเธอก็ตกใจแต่ไม่ทันจะได้ร้องออกมาก็ปรากฏให้เห็นเป็นร่างของใครบางคนที่มีสายพันธ์ที่ต่างจากเธอตัวสีเขียวนวลๆ มีตาสีทองประกายที่เธอจำไม่ได้เพราะอ่านไม่หมดว่าเป็นสายพันธ์อะไรแต่ที่รู้แน่ๆ คือไม่ใช่มนุษย์จุดเด่นของพวกเขาคือมีผิวสีเขียวนวลที่ไม่เขียวจนเกินไปละมีตาสีทองหรืออาจจะมีสีม่วงประกายเหมือนมีหมู่ดาวนับล้านอยู่ในนั้น

สวยจัง

“ค่ะ”

‘ไม่ต้องตื่นเต้นก็ได้ ฉันแค่ได้ข้อมูลจากทางนั่นว่าเธอมาจากดาวโลกแถมยังมีความรู้เกี่ยวกับการทำอาหารอีกและมีอย่างอื่นอีกใช่ไหม’ อีกฝ่ายพูดด้วยสีหน้าเป็นมิตรพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าสีหน้าเหมือนคนที่ไม่น่ากลัวอะไรออกจะขี้เล่นเสียด้วยซ้ำ เพราะอีกฝ่ายเห็นว่ามนุษย์น้อยกำลังตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่อยู่จึงนึกคึกอยากแกล้งขึ้นมาเจ้าตัวเลยเล่นหูเล่นตาสักหน่อย

“(_ _)(-_-)(_ _)”

‘เธอรู้จากประวัติของเราแล้วสินะว่าพวกเราจะสนใจหรือลืมเรื่องพวกนี้ไปแล้วถึงจะมีอาหารปรุงสุกอยู่บางแต่มันก็ไม่ถูกปากคนส่วนใหญ่ของที่นี่ก็กินแต่อาหารแปรรูปกันทั้งนั้น ทุกบ้านและทุกครอบครัวจะมีเครื่องแปรรูปอาหาร อีกอย่างคนส่วนใหญ่ก็ลืมเรื่องพวกนี้ไปหมดแล้วฉันเลยอยากจะให้เธอช่วยหน่อย’

“…”

‘ไหนๆ เธอก็ไม่สามารถกลับดาวเกิดของเธอได้อีกต่อไปแล้วและฉันคิดว่าเธอน่าจะเบื่อเลยอยากให้เธอหาอะไรทำเป็นงานที่เธอน่าจะชอบนะ เธอได้ดูการสตรีมหรือยัง’

“ดูแล้วคะ คือท่านจะให้หนูสตรีมเหมือนยูทูปเบอร์อะไรพวกนี้เหรอ”

‘ใช่ๆ รายได้ดีด้วยนะอีกอย่างกาแล็กซี่ของเราก็หลงลืมเรื่องพวกนี้ไปแล้วหลังจากจบสงครามไม่มีใครมีความรู้หรือจำสูตรอาหารอะไรพวกนี้ได้เลยเพราะข้อมูลหายไปหมด อีกอย่างเธอคงไม่อยากกินอาหารแปรรูปพวกนั้นตลอดไปใช่ไหมเพราะตามที่ฉันดูจากคลิปเห็นเธอบ่นตลอดเลยว่าอาหารไม่อร่อยเลยอยากจะสอนคนที่นี่ให้รู้กันคำว่าอาหารที่แท้จริงสักหน่อยอะไรพวกนั้นนะ’

แม่เจ้า! พระเจ้าช่วยเขาดูคลิปของเราตอนอยู่ในห้องพักเรอะ! แปลว่าห้องพักที่เป็นห้องรับแขกที่ให้เรานอนมีกล้องเพื่อส่องการกระทำของเราตลอดแล้วส่งไปให้ศูนย์ใหญ่อย่างนั้นเรอะ!!

แบบนี้ก็ได้ยินที่เราบ่นตลอดหลายวันเลยนะสิ พวกเขาคงจะไม่โกรธเราหรอกนะ ใช่ไหม