บทที่ 8

716 Words

　　หลังจากถูกนาธานจับจ้องอยู่สองสามวินาที เบ็นก็ขมวดคิ้ว 　　แม้จะเป็นเรื่องปกติที่ใครต่อใครมักจะจับจ้องเบ็นด้วยความตะลึงในรูปร่างหน้าตาของเขา ถึงอย่างนั้นเจ้าตัวก็ยังรู้สึกอึดอัดอยู่ดี 　　เมื่อบรรยากาศเริ่มจะตึงเครียด นาธานรีบดึงสติกลับมา 　　บ้าจริง! เขาลืมไปได้ยังไงว่าเบ็นไม่ชอบถูกคนอื่นจับจ้อง? 　　แล้วนาธานก็เป็นผู้ชายแท้ ๆ ไม่ใช่หรือ? ทำไมเขาจึงชอบเผลอมองเบ็นอยู่เรื่อย? 　　นาธานคิดว่าถ้าไม่ใช่เพราะตัวเองทำงานเก่ง เขาคงโดนเจ้านายควักลูกตาไปแล้ว 　　เมื่อสังเกตเห็นอาการหน้านิ่วคิ้วขมวดบนใบหน้าของเบ็น เขารีบอธิบายทันทีว่า 　　“เจ้านายครับ นี่คือข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับคุณซัลลิแวนตั้งแต่เกิด รวมถึงความชอบส่วนตัว ประวัติการรักษาพยาบาล ประวัติการศึกษา ภูมิหลังครอบครัว แล้วก็...” 　　นาธานลังเลที่จะพูดต่อ เพราะเขารู้ว่าเบ็นเพิ่งถูกใครบางคนหาเรื่องเมื่อสองคืนก่อน 　　โดยปกติแล้วหากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ ทั้งตัวการก่อเหตุและหญิงสาวจะต้องถูกฆ่าอย่างแน่นอน 　　อย่างไรก็ตาม ตัวการก่อเหตุหนีไปต่างประเทศก่อนหน้านี้แล้ว แม้แต่หญิงสาวคนนั้นก็กลับถึงบ้านของเธออย่างปลอดภัย 　　แต่ทำไมเบ็นจึงไม่มีทีท่าสะทกสะท้านใด ๆ? 　　ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อคืนนี้เขาค้างคืนข้างนอกด้วย ทั้ง ๆ ที่เขาไม่สมควรทำอย่างยิ่ง 　　เพราะมันอาจเป็นอันตรายร้ายแรง! 　　แต่เบ็นก็ไม่ยอมทำตามอยู่ดี 　　เพราะเหตุนี้นาธานจึงอยากรู้ว่าจอยเป็นใครกันแน่ 　　ดูเหมือนว่าเธอดึงดูดความสนใจของเบ็นเป็นที่เรียบร้อย นี่เป็นเรื่องดีหรือร้ายกันแน่? 　　เมื่อเบ็นเห็นนาธานหยุดพูดกลางคัน เขาดูจะไม่พอใจ 　　ถึงแม้ชายหนุ่มจะไม่ค่อยเปิดเผยอารมณ์ใด ๆ แต่ไม่ว่าใครก็สามารถดูออกจากความเย็นชาที่เขาส่งมา 　　ทันทีที่นาธานเห็นเช่นนั้น เขาก็รีบยื่นเอกสารให้เบ็น 　　เบ็นรับมาและเปิดดูเอกสารทั้งหมดผ่าน ๆ 　　ในเอกสารบอกว่าจอยเป็นคนกระตือรือร้นตั้งแต่ยังเด็ก พ่อกับแม่เสียชีวิตตอนเธออายุแปดและสิบขวบตามลำดับ หลังจากนั้นจอยได้ย้ายออกจากบ้านของคุณปู่บิลลี่ในวัยสิบเอ็ด และพักอยู่ที่บ้านของผู้เป็นลุงนับแต่นั้นเป็นต้นมา... 　　ขณะกวาดตาดูเอกสาร เบ็นไม่มีท่าทีกังวลใด ๆ แต่ใบหน้าของเขาเคร่งเครียดขึ้นทันทีที่เขาเปิดมาเจอเอกสารหน้าสุดท้าย 　　นาธานเห็นแล้วถึงกับผงะไปสองสามก้าว เพราะเขาไม่เคยเห็นเบ็นหัวเสียแบบนี้มาสักพักแล้ว 　　แล้วเขาก็ได้เห็นว่าในเอกสารแผ่นนั้นกล่าวถึงเรื่องที่จอยแอบชอบโคบี ฮาร์วีย์ หนุ่มหล่อล่ำประจำมหาวิทยาลัย ตั้งแต่เธออายุ สิบหกปี และยังชอบพูดอีกด้วยว่า เขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่เธอต้องการจะแต่งงานด้วย 　　เมื่อเห็นสีหน้าของเบ็น นาธานก็ถอนหายใจที่ลูกน้องของเขาใส่ข้อมูลอันละเอียดยิบลงในเอกสาร 　　อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าสายเกินไปที่จะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ นาธานไม่รู้ว่าจอยหรือเขากันแน่ที่จะต้องเจอปัญหา 　　สำหรับตอนนี้ เขานี่แหละกำลังตกที่นั่งลำบาก! 　　“ไปตรวจสอบ!” 　　เมื่อได้ยินคำนั้น นาธานก็ออกจากโฮมออฟฟิศโดยเร็วเท่าที่จะทำได้ ราวกับว่าเขาเพิ่งได้รับนิรโทษกรรม 　　ในเมื่อเบ็นขอให้เขาตรวจสอบภูมิหลังของโคบี เขาก็ต้องทำตามคำสั่งอย่างแน่นอน! 　　โชคดีนะ ไอ้หนู! 　　เบ็นกวาดสายตาดูเอกสารซ้ำแล้วซ้ำอีกภายในโฮมออฟฟิศของเขา 　　โคบี ฮาร์วีย์ งั้นเหรอ? 　　เธอแอบชอบใครคนหนึ่งมานานแสนนาน มิน่าล่ะเธอจึงปฏิเสธที่จะอยู่กับเขา 　　หนุ่มหล่อล่ำประจำมหาวิทยาลัยงั้นเหรอ? 　　น่าสนใจ! 　　เบ็นเหลือบตามองโทรศัพท์ ไม่เห็นมีข้อความตอบกลับจากจอยเลย 　　เธอน่าจะตื่นแล้วสิ เพราะนี่ก็เก้าโมงครึ่งแล้ว 　　แต่ทำไมเธอไม่โทร. หาเขาล่ะ? 　　เมื่อเบ็นนึกขึ้นมาว่าจอยบล็อกเบอร์โทรศัพท์ของเขา ใบหน้าของชายหนุ่มก็ยิ่งเคร่งเครียด 　　จังหวะที่เขากำลังจะโทร. หาเธอ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นในทันใด! 　　เมื่อเห็นชื่อ "แม่สาวน้อย" ปรากฏบนหน้าจอ เขาเลิกคิ้วขึ้นโดยไม่รู้ตัว

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more