Chapter 2
1067 Words
"—Ikaw pala don Miguel," sabi ko nang tinanggal niya ang kamay mula sa aking bibig. Nakaramdam ako ng sobrang takot dahil sa mga tingin niya na banaag ang pagiging uhaw sa kama.
"Huwag kang matakot Audrey, hindi naman kita sasaktan." pabulong niyang sabi sa 'kin.
"H-hindi naman ako natatakot sa 'yo don Miguel, nagulat lang ako," tugon ko sa kaniya na hindi ko pinapahalata ang aking takot.
"Mabuti naman kung ganoon. Ito ang sahod ng iyong mga magulang para sa linggong ito tatlong libo iyan." At inabot niya sa akin ang pera. Ngunit may natira pang pera sa kaniyang kamay.
"Maraming salamat don Miguel." Ang akala ko ay tapos na siya pero bigla siyang nagsalita.
"Audrey, ibibigay ko ito sa 'yo ang limang libo basta pagbigyan mo lang ako," sabi niya sa akin." Papayag ka ba?" dagdag pa niya.
At doon na ako naramdaman ng malaking takot sapagkat nasa isip ko na ang gusto niya. Pero nagmaang-maangan ako.
"A— ano 'yan don Miguel?" kandautal kong tanong sa kanya. Dahil sa mga sandaling ito ay nanginginig na ang aking mga tuhod na para akong mapaihi sa sobrang takot.
"Bigyan mo lang ako ng kaunting kaligayahan na hindi na kayang maibigay ng aking asawa," sabi niya sabay hawak sa aking mga balikat at napaatras naman ako sa lamesa.
"San— dali don Miguel! Ayaw ko po," kinabahan kong sabi sa kaniya.
"Huwag kang matakot Audrey walang makakaalam nito tayong dalawa lang. At ipinapangako ko sa 'yo ibibigay ko ang lahat-lahat ng gusto mo..." paanas niyang saad sa akin.
At sa tingin ko sa kaniya ay hindi na ito kayang pigilan bagkus sinubukan ko pa ring makalayo sa kaniya at akma akong aalis subalit maagap niyang nahasakan ang aking baywang.
"Don Miguel, ayaw ko po!" pagmamakaawa ko pero hindi na niya ako pinakinggan.
Nang mapatingin ako sa kaniyang harapan ay tumatayo na ito, sa tanto ko wala itong suot pang-ilalim dahil sobrang tulis nito. Sa tingin ko nito ay para itong cobra na handang manuklaw.
Hindi ko namalayan ay napatitig na pala ako nang matagal bumalik lang ang aking ulirat nang maramdaman ko ang mga kamay ni don Miguel na nakahawak na sa malabundok kong puwit.
"Sandali lang don Miguel! Maawa ka huwag!" Sobra ang pakiusap ko sa kaniya. Pero talagang hindi ko na siya kayang awatin.
Gusto kong magpumiglas... gusto kong lumaban pero sa isip ko baka masaktan lang ako at ako pa ang gawing may kasalanan. Dahil palagi kong napapanood sa mga movie na kapag mayaman ang kalaban at mahirap ka lang ang mahirap ang nagiging kawawa.
Takot na takot ako ngayon kaya pinili ko na lamang ang magpaubaya tutal nangako naman siyang ibigay niya ang lahat at magkakapera pa ako na hindi masasaktan. Hindi na ako kumibo at para akong isang puno na sobrang tigas habang nakasandal sa lamesa.
Niyakap niya ako at nagsimulang hinahalik-halikan ang aking leeg napayuko ako sa naramdaman kong kiliti. Nanatili akong nagpapaubaya sa ginawa ng matanda hanggang sa bumaba ang kanyang mga halik sa aking dibdib. Itinaas niya ang aking daster at ganoon rin pati ang aking bra.
"Ohhh..." napaungol ako ng marahan nang bigla niyang kinagat ang u***g ng aking s**o.
Sa ginawa niyang iyon ay parang natamaan ng kuryente ang buo kong katawan, bigla akong lumambot at napakapit sa kaniyang baligat. Binuhat niya ako at pinaupo sa lamesa sabay bukaka niya sa aking mga hita.
Nagpatuloy siya sa kaniyang ginagawa at para itong isang sanggol kung makasipsip sa aking dalawang s**o. Malamang napansin niya na iyon ang aking kahinaan kaya hindi niya tinigilan.
"AHHHH—" malakas kong ungol sabay hila ko sa kaniyang mga buhok pakiramdam ko ay mapaihi na ako sa sobrang pagsipsip niya sa aking s**o at idadag pa ang bahagya niyang pagkagat sa aking u***g.
Mabilis hinubad ni don Miguel ang aking maikling short at kasama ang
aking panti pinahiga niya ako sa lamesa at ipinatong ang aking dalawang paa.
Nagulat ako nang bigla niyang dinilaan ang aking hiyas tumirik ang aking mga mata na sa kisame ang direkta, paulit-ulit niya itong ginawa at pakiramdam ko naman ay para na akong mababaliw sa sobrang kuryente na dumadaloy sa buo kong kalamnan.
"OHHHH... AHHHH... Ta— tama na... AHHH!" sunod-sunod kong mga ungol na 'di ko mapigilan ang mapahawak kung saan-saan.
"Masarap ba ha?" Nagawa pa niya akong tanungin.
Ako naman ay hindi na makasagot sa sobrang lambot ng aking mga laman. Ang akala ko ay tapos na siya pero bigla na naman niya itong pinipisil-pisil na parang minamasahe.
"Ahhh... Ahhh...T—tama na..." sabay alis ko sa kaniyang mga kamay.
Hinila niya ng konti ang aking mga hita paibaba at agad niyang hinubad ang kanyang pajama. Tama nga ang aking hinala dahil wala itong suot pang-ilalim.
Hindi na niya hinubad ang kaniyang damit at inangat niya lang ito at inipit sa kaniyang kilikili. Napalunok ako nang makita ang kaniyang cobrang nakatitig sa aking kuweba na parang atat na atat na itong makapasok sa makipot na butas.
Nakaramdam ako ng kaunting kaba dahil may katabaan ang kaniyang alagang cobra.
"Wasak na ang aking dangal," biglang sigaw ng aking isip. Gusto kong mapaiyak pero pinigilan ko na lang ang aking sarili.
Hanggang sa hinawakan niya ang ulo ng kaniyang cobra at dahan-dahan niyang ipinasok sa maliit kong hiyas.
"Nay— Ara—" putol-putol kong sigaw dahil tinakpan niya ang aking bibig. Hindi ko mapigilan ang aking mga luha at kusa itong tumulo sapagkat sobrang sakit ang aking naramdaman nang sagad niyang ipinasok ang alaga niyang cobra.
"Ang HINAYUPAK!" bulong ko sa aking sarili, dahil sa sobrang sakit.
"Ganito na ba siya ka manyak?" tanong ko sa aking sarili.
Dahil sa kaniyang pagiging marahas ay hindi ko man lang naramdam ang sarap. Ang buong akala ko ay tapos na siya dahil pinunot na niya ito. Ngunit ang manyak ay may dala pala itong 'condon' at nagmadaling dinamitan ang kaniyang alagang cobra at muli niya itong ipanasok. Nakaramdam na naman ako ng konting kirot at hapdi.
"Tama na don Miguel, masyado ng masakit."
Pagmamakaawa ko sa kaniya.
"Oo—Oo! Malapit na ako..." hinihingal niyang tugon at bahagya pang tumulo ang kaniyang laway.
Muli na naman niya itong hinugot at pinadapa niya ako sa lamesa at ipinatong ang hisa kung hita.
"Ahhh... Uhmm... Ahhh!" paulit-ulit kong ungol na may kasamang daing. Sarap at sakit ang aking naramdaman nang mga sandaling ito.
- Writer
