Prologue
"Ate Peaches?" tawag ni Penelope sa kapatid na agad namang lumingon sa kaniya. "Sinagot ko na si Lynus!" malakas na sigaw niya sabay tili nang pagkalakas-lakas na maaari nang mabasag ang kaniyang mga tainga.
Her Ate Peaches was her favorite sister. She was the youngest in the family with two sisters- Peaches and Phine- and the only thorns among them, Phoenix. All of her sibling were happily married now just like her parents. At minsan ay nakakaramdam siya ng inggit sa mga ito dahil doon. She wished someday, she'll have it too. Well, she has now.
Dali-dali namang lumapit ang kaniyang kapatid na abala sa pagdidilig ng mga halaman sa garden ng kanilang tahanan dahil sa balitang inihatid niya rito. May ngiti sa labi itong lumapit sa kaniya pagkatapos ay niyakap siya nang mahigpit. Pero nakakabahala rin ang kakaibang kislap nito sa mga mata pero binalewala niya iyon. Hindi naman kasi lingid sa kaalaman ng lahat ang karakter na mayroon ni Lynus Montero. Bakit? Dahil kilalang-kilala lang naman ng lahat kung sino si Lynus, ang nakakabatang kapatid ng kaniyang Kuya Larry na siyang asawa ng kaniyang kapatid na si Peaches.
Lynus? He was older than her for about eight years and he has his own shipping company. Sabagay mayaman naman talaga ang pamilya ng mga Montero owning different lines of business in the country. They were filthy rich beyond imagination.
So back to Lynus, he seldom talked. At first, she thought that he has a speaking disability because he just stared at you while you are talking and nodded or clung his head as his answer. Nakakataas ng kilay kapag ito ang kausap at kung minsan ay nakakakulo ng dugo, nakakatuyo ng dugo dahil panay tango o iling lamang ang mahihita mo. Then he started talking to her. Doon siya nagulat dahil hindi ito uutal-utal na in-imagine niya. He was very fluent in English and she was star struck with him, big time. Parang biglang lumiwanag ang buong paligid nang dahil doon.
From then on, Lynus would always visit his brother as an excuse to visit and court her. Hindi pa aware ang mga ito na ganoon ang pakay ng binata. Lagi rin itong kasama sa family gatherings nila hanggang naging open na ang panliligaw nito sa kaniya.
Hati ang opinyon ng kaniyang pamilya sa panliligaw ng binata lalo na at walang na taon ang agwat nilang dalawa at nasa first year college pa lamang siya. But they never interfered with her thoughts nor feelings towards Lynus. They were just there behind her back waiting for her decision reminding her the pros and cons if she would say yes. See? Ganoon ang pamilya niya. Perfect with all the imperfections.
And it's been three months since she and Lynus have been dating. Sa durasyon nang panliligaw nito ay wala siyang masabi sa binata. He was a prince charming in all the adjectives you would describe him at sa kagwapuhan pa nito ay paniguradong walang babaeng hindi mai-inlove rito. And she fell for his charms. Tumatalon-talon pa ang puso niya habang inaalala ang pagsagot niya rito nang sunduin siya nito sa paaralan.
"Hi!" bati ni Lynus sa kaniya na as usual ay seryoso ang mukhang nakatingin sa kaniya.
"Hi! Hindi ka ba napapagod na sunduin ako? I mean you have a company to run," turan niya rito.
Nagkibit-balikat lamang ito sa kaniya at inabot ang hawak niyang mga libro maging ang bag na nakasukbit sa kaniyang balikat bago nagsimulang akayin siya patungo sa magarang sasakyan nito. As usual ay pinagtitinginan na naman siya ng mga estudyanteng nakatambay roon and all were admiring the handsome rich guy beside her.
"So where do you wanna eat?" tanong nito sa kaniya nang makapasok sila sa loob ng sasakyan.
Sandali siyang nag-isip kung saan sila kakain ng binata, na nakagawian na nilang dalawa tuwing susunduin siya nito, ngunit wala siyang maisip na bagong lugar. At mukhang nabasa ito ni Lynus kung kaya't nagsalita ito.
"There's a newly opened restaurant just near my office. Wanna try?"
"Sure," nakangiting sagot niya at tumango naman ito sa kaniya bago pinaandar ang sasakyan patungo sa sinasabi nitong restaurant.
Then the car suddenly stopped na labis niyang ipinagtataka. All of a sudden, Lynus leaned forward making her sucked her breath. Biglang nagrambulan ang t***k ng kaniyang puso. Nangangapos ang kaniyang paghinga dahil sa biglang paglapit ng mukha nito sa kaniyang mukha. She closed her eyes and that was a wrong move because she could feel all her senses heightened. Naramdaman din niya ang mainit na hininga nito na tumama sa kaniyang mukha dahilan para mas mariin niyang ipinikit ang mga mata hanggang sa makarinig siya nang pag-click ng seabeat.
Bigla siyang napadilat at wala na ang binata sa harapan niya. He was already starting the engine ngunit kapansin-pansin ang pagtaas ng sulok ng mga labi nito. He tricked her and that made her pout and rolled her eyes. Akala pa naman niya! Hay naku! So, are really waiting for him to kiss you? Mas sumimangot siya roon. Pero naghihintay naman talaga siya dahil buong akala niya ay ganoon nga ang mangyayari but she was mistaken.
Kaya naman sa buong durasyon ng kanilang biyahe ay tahimik lamang siya at ganoon din ang binata. Hanggang sa marating nila ang sinasabi nitong restaurant ay wala pa rin silang imikan. Awkward kasi! Hindi niya alam ang sasabihin dito at baka rin kasi madulas siya.
At kagaya nang nakagawian, hinayaan lamang siya ng binata na order-in ang nais niya samantalang ito naman ay kape at cake ang order na madalas talaga nitong order sa tuwing lumalabas sila. Iniisip nga niya kung nagtitipid ba ito ngunit saksakan naman ito ng yaman.
"Iyon ang talaga ang order mo?" alanganing tanong niya rito.
Matamang pinagmasdan siya ng binata bago bago umangat ang isang sulok ng mga labi nito. Bigla siyang kinabahan dahil baka singilin siya nito o ano.
"When we get married... coffee and cake... that's my comfort food," seryosong sagot nito sa kaniya.
Bigla siyang napalunok sa sinabi nito. Kasal na agad, hindi pa naman niya ito sinasagot. Ano iyon premonition nito? O talagang siguradong-sigurado na itong sasagutin niya ito.
"Why? You don't believe me?" tanong nito sa kaniya.
"Ah... kasi...," nag-aalangang sagot niya. Hindi kasi talaga niya mahanap kung papaano sasabihin ang gustong sabihin dito.
"Are you telling me now na wala na akong pag-asa sa iyo?" muli nitong tanong sa kaniya. "Just tell me what to do to earn your trust and love because you know... I don't think I can find someone like you anymore. What's in here," turo nito sa tapat ng dibdib, "Baka sumabog na dahil sa sorbang pagmamahal sa iyo. Honestly, I don't know what to do anymore."
Biglang may kung anong kumirot sa puso niya sa mga sinabi nito maging sa itsura nito habang inuusal ang mga salitang iyon. Para itong sobrang nahihirapan na hindi niya maintindihan. Ano pa ba kasi ang hinihintay niya para sagutin ito? Aminado naman kasi siyang may pagtingin siya sa binata. Mahal niya ito at mas lalo pa niya itong minamahal sa paglipas ng mga araw. Iyon lang kasi, may pagdududa pa rin siyang nararamdaman. Bakit siya ang napili nito gayong marami namang babae ang mas nakakahigit sa kaniya. Isa pa ay mas matanda ito sa kaniya at kung minsan ay tinutudyo ito ng parehong pamilya nila na pwede itong kasuhan ng 'child abuse' because she's still a minor. At ang lagi naman nitong sagot ay "Age doesn't matter in love".
Oh, 'di ba? Nakaka-melt ng puso!
"Don't you love me?" muli nitong tanong sa kaniya. "Don't you like me? Kahit like na lang ay makukuntento na ako. Just give me a chance to prove my love for you. Please. I'm begging you. Baka mabaliw na kasi ako kung wala akong makuhang sagot man lang sa iyo. Kahit like lang, kahit kaunti lang ay makikipagsapalaran ako," hirap na hirap na wika nito.
Patatagalin pa nga ba niya kung mahal naman niya ito? Bakit hindi na lang niya ito bigyan ng chance para mapatunayan nito ang sarili sa kaniya. Sabi nga nila, mas makikilala ang isang tao kapag nag-all-in.
"Do you really love me? Baka naman kasi bored ka lang at ako ang napagdiskitahan mo?" tanong niya sa binata.
"Hindi pa ba sapat ang mga ginawa ko para sa iyo para mapatunayan ko ang tunay na intensiyon ko sa iyo? Kinakapalan ko na nga ang mukha ko sa pagpunta sa bahay niyo to face your family para maipahayag na seryoso talaga ako sa iyo. And for Pete's sake you're just seventeen but here I am parang sinasamantala ka."
"You didn't answer my question," wika niya.
He took a deep breathe and looked into her eyes. Inabot din nito ang kaniyang kamay na nasa ibabaw ng lamesa, inangat at binigyan nang mabining halik. "I love you. I never felt this way before. I love you since the day my eyes landed on you. And I am very sure that I will love you until my last day on Earth. So, please be my girl."
Ramdam na ramdam niya ang pag-iinit ng kaniyang mukha dahil sa mga katagang sinabi ito. At magpapakipot pa nga ba siya gayong narinig na niya ang nais marinig mula rito? She'll be a hypocrite if she will let him go.
She sighed and smiled at him. "I love you too."
Kakaibang kislap ang nakita niya sa mga mata nito nang sabihin niya ang sagot bago tumayo ang binata, lumapit sa kaniya at binigyan siya nang mahigpit na yakap.
"Thank you! Thank you so much! I'll make sure all the days will be remarkable."
"I am happy seeing that you are happy, Pen. And I wish that you'll have your happily-ever-after just like us. Kaya humanda talaga si Lynus kapag nalaman kung sinaktan ka niya. Ililibing ko talaga siya ng buhay," saad ng kapatid niya dahilan para mas lalo siyang mapangiti.
"Hey! Don't be like that!" sabad ni Lynus sa kanilang usapan. "Kakasagot pa niya sa akin, huwag mo naman akong siraan agad!"
"I am just warning my sister, Lynus. Kilala kita at ang karakas mo kaya mag-ingat ka," banta ng kaniyang kapatid.
Marahan siyang hinila ni Lynus at niyakap mula sa likuran bago siya nito binigyan ng halik sa pisngi. Itinukod nito ang baba sa kaniyang balikat matapos niyon.
"Bawal ang PDA!" sikmat ng kaniyang kapatid sa kanilang dalawa ni Lynus na ikinailing na lamang niya.
"I'll go ahead dahil baka kainin ako ng buhay ng kapatid mo. I'll call you," wika nito bago siya hinalikan sa labi sa harap mismo ng kaniyang kapatid. It was short but she felt butterflies all over her.
Nakangiting tinanaw niya ang binatang papalyo sa kanila ng kaniyang kapatid. Mukhang tama talaga ang desisyon niyang sagutin na ang binata. The happiness she felt at the moment, it's undescribable. It's magical. She really found her prince charming. Her Lynus Montero.