ตอนที่ 4 ขอบคุณที่ทำให้ฉันเปลี่ยนใจไม่หย่า
1157 Words
บทที่4ขอบคุณที่ทำให้ฉันเปลี่ยนใจไม่หย่า
เมื่อ 2 ปีที่แล้วพี่ธันพาเจตเดินทางไปจดทะเบียนสมรสที่ประเทศฟินแลนด์ ถือโอกาสฮันนีมูนด้วย…ดูเหมือนความรักพวกเขาสองคนมีแต่จะหวานเพิ่มมากขึ้นทุกวัน
“อะไรนะ!!!…เกิดอะไรขึ้นนวล” อยู่ ๆคนที่เพอร์เฟคอย่างเพื่อนสาวจะให้ไปที่บ้าน เพื่อหย่ากับสามี แล้วพอได้ฟังสาเหตุที่เพื่อนสาวขอหย่า…เจตภพถึงกับอุทาน เพื่อนสาวให้ปิดปาก เพราะมีคนหันมา แต่เขาไม่สนใจคนมองมา กลับจ้องหน้าเพื่อน รู้ว่าคนตรงหน้าไม่ได้พูดเล่นแน่ ๆ
“เสียใจด้วยนะเว้ยแก…ฉันจะไปที่บ้านแก แต่ทั้งคู่ต้องอยู่พร้อมกัน แกจะหย่าคนเดียวไม่ได้นะคุณนายนวล”
เจตสำรวจเพื่อนสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า เพื่อนเขาดูแลตัวเองดีตลอด เธอเหมือนคนอายุ 25 เอง ทั้ง ๆ ที่อายุ 35 ปีแล้ว
”ฉันดีใจที่นวลไม่ร้องไห้ฟูมฟาย” เจตภพจับมือเพื่อนสาวขึ้นมาบีบเบา ๆ ส่งความห่วงใยไปให้
“ขอบใจนะเจต แล้วขอโทษด้วย…ที่ผ่านมาฉันงี่เง่า ไม่เคยฟังเพื่อน ๆ…แกรู้ไหม ครั้งแรกที่ฉันเห็นเขาพาผู้หญิงเข้ามาในบ้าน พร้อมเด็กน้อยที่หน้าเหมือนเขาทุกอย่าง ร่างกายและหัวใจฉันชาวาบ มันเจ็บจนชา วินาทีนั้นหัวใจฉันบีบรัดเหมือนมีคนมาขยี้ให้แตกสลาย แต่ฉันไม่มีน้ำตาออกมาเลย…”
“เพราะเธอเป็นคนเก่งยังไงละ…ส่วนเรื่องที่ผ่านมา เธอเสียใจได้ แต่อย่าเสียใจนานนะนวล เธอยังสาวยังสวย เพื่อน ๆพี่ธัน แต่ละคนหล่อเหลา มีโปรไฟล์เป็นถึงดอกเตอร์ แถมยังร่ำรวย ฉันจะแนะนำให้เธอเอง แล้วเธอจะรู้ว่าไอ่ปกรณ์ ไม่ได้ครึ่งหนึ่งของพวกเขาเลย”
ในสายตาเจตภพ นวลเป็นเด็กกำพร้า แต่เรียนเก่ง ได้ทุนเรียนฟรี ได้ทำงานที่ดี เจ้านายที่ดี ท่านแนะนำเพื่อน ๆ ให้จ้างเลขาคนเก่งด้วย นวลจึงมีงานนอกเวลาที่ติดต่อเข้ามา เธอรับจ๊อบพิเศษด้านโปรมแกรมเมอร์ให้นักธุรกิจดัง ๆรายได้ของเธอจึงมากกว่าเพื่อนที่เรียนรุ่นเดียวกัน
“อ้อ…ส่วนเพื่อน ๆนวลไม่ต้องห่วง ถ้านวลพร้อม พวกเรานัดเจอกัน ทุกคนต้องดีใจ ที่ได้เพื่อนกลับมา”
“ขอบคุณเจตมากนะ ฉันฝากขอโทษพวกเขากับเจตละกัน” เจตภพเคารพการตัดสินใจของเพื่อนสาว เขาเข้าใจว่าเพื่อนอาจยังไม่พร้อมเจอใคร แผลทางกายรักษาไม่นานก็หาย แต่แผลทางใจ อยู่ที่ตัวของเพื่อนแล้ว เขาจะคอยให้กำลังใจเธอเอง
ฉันคุยกับเจตอีก 30 นาที ก็ขอตัวกลับ เจตขอให้เธอโทรมาย้ำอีกที เรื่องทั้งเรื่องกลัวว่าเธอจะไม่ได้หย่านั้นแหละ
นวลพรรณไม่ได้กลับบ้าน แต่เลือกที่จะไปประตูน้ำ เพื่อเลือกซื้อเครื่องนุ่งห่มสำหรับที่นั่น ไม่ว่าจะเป็นผ้านวม หมอน ผ้าปูและฟูกอย่างดีหลายชิ้น จากนั้นเดินไปเลือกเสื้อกันหนาว กางเกงขายาว หมวก ถุงมือ ถุงเท้า รองเท้าหลายขนาด มีรองเท้าเดินป่าลุยน้ำด้วย นอกจากของเธอ ยังมีของ 4 พ่อลูกด้วย
นวลพรรณจอดรถแล้วกลับเข้ามาในบ้าน เห็นป้าสมรเอาน้ำมาให้ สายตาที่เป็นห่วงเป็นใยนั้น หญิงสาวกำลังคิดว่าจะฝากเงินไว้ให้ป้าสมร 1 ก้อน ไม่รู้ว่าหลังจากที่เธอตาย ป้าสมรจะได้อยู่ที่นี่อีกไหม
“คุณภีรนีย์มาบอกป้าว่าอยากคุยกับคุณนวล…เธอบอกว่าช่วยคุณนวลได้ค่ะ” กว่าป้าสมรจะพูดคำนี้ออกมา สีหน้าแกอึดอัดใจมิน้อย
“หืมมม…เธอพูดแบบนั้นเหรอ…ป้าสมรไปบอกเธอให้มาพบฉันที่สวนหย่อมละกัน…แล้ววันนี้คุณผู้ชายป้าไปไหนจ๊ะ”
“เห็นออกไปข้างนอกกับคุณ…เอ่อคุณชายภัทรค่ะ”
“ป้าสมรเรียกถูกแล้วจ๊ะ…แล้วไม่ต้องเกรงใจฉันด้วย” ตอนนี้ฉันอยากรู้ว่าภีรนีย์จะช่วยอะไรฉันได้…เลยเดินเข้าบ้านเพื่อทำธุระ…ความจริงฉันจะปล่อยให้เธอรอสักพักแล้วค่อยออกไปพบเธอ
“คุณภีรนีย์คะ…คุณนวลกลับมาแล้วค่ะ…ให้คุณนีย์ไปพบที่สวนหย่อม”
“อืม…ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ” ภีรนีย์ตอบรับ แต่ไม่ได้เงยหน้ามองคนรับใช้ ความจริงเธอกับสามีต้องพาลูกไปว่ายน้ำทุกวันเสาร์วันอาทิตย์ แต่วันนี้เธออยากคุยกับใครบางคน เลยบอกสามีว่าไม่ค่อยสบาย ปกรณ์เข้ามาปลอบเธอ บอกว่าทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย…ให้เธอพักผ่อน เขาจะไปส่งลูกไปว่ายน้ำคนเดียว
“สวัสดีค่ะคุณนวล…” เธอมานั่งรอที่ศาลาสวนหย่อมเกือบ 15 นาที ตอนนี้เหงื่อเริ่มออก แล้วรู้ตัวด้วยโดนคุณนวลแกล้งให้รอนาน ภีรนีย์ตัดสินใจลุกขึ้นเพื่อที่จะกลับเข้าบ้าน แต่คุณนวลเดินมาพอดี
“สวัสดีภีรนีย์…พอดีฉันคุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยู่ เลยมาช้า เข้าเรื่องเถอะ เธอจะช่วยให้ฉันหย่ากับคุณปกรณ์อย่างนั้นหรือ”
“ใช่ค่ะ…ฉันรู้ว่าคุณอยากหย่า” นวลพรรณสบตาภีรนีย์ ทั้งสองคนสบตากัน
“อย่างงั้นหรือ…จะให้ฉันเชื่อเธอ?”
“แล้วคุณนวลมีทางเลือกไหมคะ…ในขณะที่ฉันทั้งสาวทั้งสวย ที่สำคัญมีลูกชายให้เขา คุณนวลมีอะไรบ้างคะ นอกจากร่างกายที่เหี่ยวแห้งโรยราตามอายุ อุ้มท้องก็ไม่ได้…คุณกรต้องการครอบครัวที่สมบูรณ์ คุณก็ให้เขาไม่ได้…ฉันจะช่วยให้เขาเซ็นใบหย่าเร็วขึ้นไม่ดีหรือคะ”
“หึ หึ หึ…ขอบคุณ แต่…ฉันว่าฉันโชคดีมากกว่า ที่ไม่มีลูกกับเขา ผู้ชายดี ๆ ที่ไหนจะหักหลังคู่ชีวิตที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาก่อน เขาทำกับฉันยังไง วันหน้าขอให้เขาทำกับเธอเหมือนที่ทำกับฉัน…อ้อ…ขอบคุณเธอมากนะที่ทำให้ฉันเปลี่ยนใจไม่อยากหย่าแล้ว…เธอกลับไปเถอะ”
“เดี๋ยวก่อนคุณนวล…กลับมาก่อน ฉันจะช่วยให้คุณได้หย่าเร็วขึ้นนะ ต้องไม่ใช่แบบนี้สิ…” ภีรนีย์ตะโกนถามนวลพรรณ แต่หญิงสาวเดินเข้าไปบ้านแล้ว ภีรนีย์คิดว่าตัวเองพูดผิดตรงไหน…
ตอนแรกเธอจะหย่าเพื่อแบ่งสมบัติคนละครึ่ง แต่ที่เปลี่ยนใจไม่หย่า เพราะระหว่าง 4-5 วันนี้เธอจะเทขายทรัพย์สินที่มีทั้งหมดนำเงินไปให้มูลนิธิ ส่วนหนึ่งเธอจะใส่ไว้ในกำไลมิติ แบบนี้สะใจกว่าเยอะ ภีรนีย์เป็นเธอที่ทำให้ฉันทำแบบนี้เองนะ………
- Writer
