CHAPTER 21
ถ้าจะให้เดาก็น่าจะเป็นอะไรแรกๆ แน่
กลิ่นความบริสุทธิ์ล่องลอยขนาดนี้ไม่มีทางเป็นมือสองแต่ถึงจะเป็นยังไงนาทีนี้ไม่สามารถถอยกลับไปเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่โคตรดีในสายตาเธอได้อีกแล้วเพราะยังไงผมก็เลวระยำตั้งแต่ต้นไปแล้ว
เลวตั้งแต่ต้นก็ต้องเลวจนจบ
“อื้อ ปะปล่อย!”
“หึ...”
แค่เสี้ยววินาทีที่ริมฝีปากหลุดออกจากการครอบครองของผมเสียงซานก็ดังขึ้นแต่เป็นเสียงที่แหบแห้งอ่อนแรงสิ้นดีเนื่องด้วยการพยายามต่อต้านร่างกายด้วยและการพยายามต่อต้านแรงของผมด้วยมันเป็นวิธีที่สิ้นคิดนะเธอคงไม่รู้ตัวแต่ก็อย่างว่าตอนนี้เธอคงอยากหาทางออกจากสถานการณ์ให้เร็วที่สุด
สถานการณ์ที่ไม่เคยล่วงรู้
สถานการณ์ที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้น
ทว่ามันคงสายไปแล้ว
“นะ หนู... อื้อ”
ด้วยท่าทางเงอะงะทำอะไรไม่ค่อยเป็นงานคอยแต่จะพยายามถดถอยตัวหนีไปทางด้านหลังทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่ามีเบาะรถรองตัวอยู่พยายามไปก็ไร้ค่าจะหายไปได้นอกจากเล่นกลเ
