Chapter 1
788 Words
เช้าวันต่อมา.......
" มุ้งมิ้งแกอยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวฉันจะไปเอาการบ้านจากไอ้บ้าพัชแปปหนึ่ง"
"อือ"
ฉันพยักหน้าเบาๆก่อนจะหยิบหนังสือเรียนมานั่งอ่านต่อไม่ว่าจะก่อนเข้าเรียนหรือเรียนเสร็จฉันก็จะมานั่งทบทวนทุกครั้งแหละ ทุกคนคงจะทราบแหละว่าไอน้ำเพื่อนฉันนะเรียนเก่งขนาดไหน ฉันก็เก่ง
"มุ้งมิ้งตกลงจิตอาสานี่คือแกไปป่ะ"
ฉันพยักหน้ารัวๆเมื่อไอ้ปลาเรียนเอกเดียวกันเนี้ยแหละมันนั่งอยู่อีกโต๊ะหนึ่งตะโกนถามออกมา
" ไปสิไอ้น้ำชวนให้ไปเป็นเพื่อนนะขาดอีกแค่นิดเดียวเองจะครบแล้ว"
"โอเคจะได้ไปด้วยกันหลายๆคน"
ฉันพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะรู้สึกว่าตัวเองปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำมากๆ
" ปลาฝากของหน่อยเหมือนจะท้องเสีย"
"เคไปเหอะ!"
พูดจบฉันก็วิ่งจู๊ดไปห้องน้ำทันทีไม่ไหวแล้วอ่ะสงสัยกินส้มตำเมื่อวานแน่ๆเลยอ่ะ เช้านี้โดนเลย ฉันนั่งอยู่ในห้องน้ำนานเกือบสิบนาที ฮ้าาา โล่งสุดๆ ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำล้างไม้ล้างมือก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างอารมณ์ดีสุดๆ ฉันเดินลงไปเรื่อยๆเดินอ้อมตึกออกมาก่อนจะรู้สึกว่าชนเข้ากับใครคนหนึ่ง
ผลั๊วะ!
"โอ๊ยย!"
ฉันล้มลงกับพื้นก่อนจะมองไปยังของตรงหน้า กาแฟหกเหรอ ฉันเงยหน้าขึ้นก่อนจะเจอกับไอ้บ้าตาต้ากำลังกอดอกมองมาทางฉันด้วยใบหน้าที่บ่งบอกว่าเอือมฉันสุดๆ
"เจอเธอทีไรฉันซวยทุกที!"
ฉันเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นแล้วมองเสื้อเขาที่เลอะด้วยคราบกาแฟที่ฉันเดินไปชนเขาจนหกเลอะไปหมด
"นายเดินไม่ดูเองนี่นา"
ฉันบอกออกไปก่อนจะเดินหนีออกไปดื้อๆไม่ขอโทษไม่อะไรทั้งนั้นแหละฉันเกลียดมัน ชิ!!
ก่อนที่ฉันจะได้เดินออกไปดีๆ อิตาบ้าตาต้าก็มาดึงคอเสื้อฉันจากทางด้านหลัง
"โอ๊ยยย หายใจไม่ออก"
ฉันต้องหยุดเดินทันทีก่อนจะหันหน้าไปทางเขาแล้วทำท่าทางไม่พอใจสุดๆ
"ปล่อยนะไอ้บ้า"
ฉันพยายามแกะมือไอ้บ้าตาต้าออกจากคอเสื้อของฉันแต่ไม่ได้ผลอ่ะหมอนี่มันแรงควายชัดๆ
"ปล่อยเซ่"
"เธอต้องรับผิดชอบสิ่งที่เธอทำก่อน เสื้อฉันก็เลอะ กาแฟฉันก็ไม่ได้กิน"
ฉันหยุดชะงักไปก่อนจะเหลือบสายตามองหน้าเขาเล็กน้อย
"งั้นปล่อยก่อนสิแล้วจะไปซื้อกาแฟมาให้"
ฉันบอกออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาๆ มองหน้าไอ้บ้าตาต้าเป็นพักๆหมอนั้นมองหน้าฉันเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจออกมาแล้วปล่อยคอเสื้อฉัน ฉันรีบจัดชุดให้เข้ารูปก่อนจะเงยหน้ามองหน้าเขา
"จะเอาไรว่ามาสิจะไปซื้อมาให้"
ฉันถามออกไปด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยเต็มใจนัก เขาใช้สายตามองไปยังชุดของเขาที่เลอะคราบ ก่อนจะเงยหน้ามองหน้าฉันนิ่ง
"ชุดฉันเลอะจะเอายังไง"
ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเซงๆ
"ถอดมาสิจะไปซักให้"
เขายักไหล่เล็กน้อยก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ฉันจนฉันต้องรีบถอยหนีทันที อะ ไอ้บ้าเอ้ย ฉันกลัวทุกครั้งที่ได้ใกล้เขาแหละใกล้กันทีไรเขาจะ เอ่อ เขาจะจูบฉันทุกครั้งนะสิ
"ทำไมหน้าแดง"
ฉันรีบส่ายหน้าทันที
" ปะ เปล่านะ ถอดเสื้อมาสิเร็วๆ"
เขายักไหล่เล็กน้อยก่อนจะเอากระเป๋าพาดไหล่ไว้แล้วมองหน้าฉันนิ่ง
"ถอดตรงนี้เดี๋ยวสาวๆก็กรี๊ดลั่นมหาลัยหรอก"
"แหวะ จะอ้วก"
ฉันทำท่าทางจะอ้วกจนเขาหัวเราะออกมาขำๆ เขาเดินเข้ามากระชากตัวฉันเข้าไปใกล้ๆก่อนจะเอาแขนของเขามาพาดไหล่ฉันไว้แล้วลากฉันให้เดินตามเขาไปทันที
"จะไปไหน"
ฉันถามขึ้นมือก็พยายามแกะมือเขาออกแต่ยังไงฉันก็ไม่สามารถแกะออกได้เพราะสู้แรงเขาไม่ไหวนะสิ
" เลือกเอาเธอจะไปห้องฉันหรือว่าจะให้ฉันไปห้องเธอ"
ฉันอ้าปากค้างทันทีที่ได้ยินแบบนั้น จะบ้าหรือไงเล่าใครจะไปห้องเขากัน แล้วฉันไม่ให้เขาไปห้องฉันหรอกนะ อร๊ายยยย
"ใครจะไปห้องนายกันเล่าตาบ้า!"
"โอเคงั้นฉันไปห้องเธอ"
- Writer
