Chapter Twenty-One
-Jax-
Pabalik-balik ako sa paglalakad dito sa sala, dahil hindi ko alam kung nasaan na ngayon si Marie, hindi kasi nito dala ang cellphone ng umalis ito kanina sa hapagkainan.
Nasermonan ko tuloy ang triplets dahil sa hindi nila pagpansin sa kanilang Ina. Napapahilamos ako sa aking mukha dahil sa nararamdamang inis ngayon, isa pa naman sa ugali nito ay ang magaling magtago ang hirap itrack nito, kahit ang triplets ay sinusubukan itong ilocate pero hindi nila alam kung saan ito ngayon.
“Daddy, tawag sakin ng triplets na ngayon ay nakatayo sa may hagdanan. Ayaw kong pagalitan ang mga ito dahil alam kong bata pa rin ang mga ito at kung minsan ay hindi pa rin nila alam ang tama at mali.
“Com here triplets.” Tawag ko sa mga ito sa kalmadong boses.
“Daddy, I'm sorry if Mommy left because of us. We don't know that ignoring Mommy is wrong. We were just annoyed because he didn't allow us to hold a computer and he also stopped us from training to fight.” Salita ni Maxwell.
“Didn't your Mommy tell you that you are still children and you don't need to protect the whole family we have. We should be the ones working for our family. Your Mommy is afraid that you will be harmed. Children, it's better if you just enjoy being a child first, so that you can experience playing, not just fighting.” Paliwanag ko sa mga anak naming.
“Daddy, isn't Mommy proud of us? Does she not want us anymore because the three of us are stubborn? Is that why she left because he doesn't love us anymore? Did she leave us, Daddy?” Nakangusong tanong naman ni Mahde.
“Children, I don't want you to think that your Mommy doesn't love you. Because I'm sure she loves you more than her life. Imagine that she can take care and raise you even without me by his side. You know, my children, that I am also very guilty of your Mommy, I did not see the importance of it then. But when she disappeared and moved away, I realized how much I love her and how important she is in my life.” Madamdamin kong pahayag sa mga ito.
Nagulat pa ako ng bigla na lang umiiyak ang tatlo at hindi ko alam kung paano ko ito mapapatahan. Niyakap ko na lamang ang mga ito at pinadama sa kanila na magiging ayos lang ang lahat saming pamilya.
Nangako pa naman ako kila Dad at Mama Arrianna na pakakasalana ko si Marie oras na maging ok na ang lahat sa aming dalawa. Gusto na rin kasi na matawag itong asawa at akin lang ang isang Ma. Marie Del Carmen, kahit na anak pa ito ng taong gustong pumatay sakin.
Ilang sandali pa ay napakalma ko na ang triplets, sakto naman ang pagdating ni Migs. Napatingin naman ako dito para pigilan ano man ang nais nitong sabihin dahil naririto pa ang mga anak ko, ayokong marinig ng mga ito kung ano ang sasabihin ng tauhan ko.
Pinabalik ko muna sa kanilang kuwarto ang triplets bago magsalita si Migs.
“Boss, she's in the Del Carmen mansion.” Mahinang sambit sakin ni Migs na ikinalaki ng aking mata.
“What do you mean?” Tanong ko dito?
“Someone saw her go in and out already tied up and put in a band, with Mich one of her men.” Paliwanag nito sakin. Napatayo naman ako sa aking kinauupuan ng marinig ko ang sinabi nito.
“Migs, call the whole team. You know what to do?” Sabi dito, mabilis naman itong nawala sa paningin ko dahil nakalabas na agad ito ng bahay.
Napahilamos akong muli sa aking mukha dahil sa pag-aalalang nararamdaman. Kinuha ko ang aking phone at mabilis na tinawagan si Daddy.
“Daddy, I need your help.” Ito lang ang nasabi ko dahil ayaw nito ng paligoy-ligoy pa.
“Ok, my son will take care of it.” Mabilis din sagot sakin nito.
Pumanik ako ng send floor para sana silipin ang triplets bago ako umalis, pero narinig ko ang mga ito na nag-uusap-usap. Pinakinggan ko muna ito bago ako pumasok.
“Maxwell, what do we do now? How can we help Daddy to locate Mommy and Ninang Mich?” Tanong ni Mahde dito.
Nagulat pa ako dahil alam nito ang nangyari, pero napagtanto ko na nilagyan pala ng mga ito ng hide camera ang buong bahay namin at nakikita nila iyon sa pamamagitan ng cellphone na binigay ni Nicole kay Maxwell.
“I have already sent a message to Ninang Nicole, and she has confirmed that she will do the same now. To save them Mommy.” Sagot naman ni Maxwell sa mga kapatid.
Masasabi kong magagaling talaga ang mga ito at ang bibilis din mag-isip. Alam kong hindi rin naman ito mapapakali kung walang magagawa para makatulong na mailigtas ang kanilang Ina. Kaya naman pumasok na ako at niyaya ang mga ito sa isang secret room na meron ako dito sa loob ng bahay na alam kong ikakagulat pa ng mga ito.
“Wow, is this true I see this is a cctv room. All the mansions that De Lana Daddy has can be seen here.” Gulat naman tanong sakin ni Mannix at hinawakan ang bawat keyboard na malapit lang dito.
Samantalang si Maxwell at tumingin sakin at makikita sa mukha nito na humihingi ng mermiso na gamitin nito ang mga computerna naroroon pa malocate ang kinaroroon ng kanilang Mommy.
“Alright, I'll let you use it, but only now because I need your help to save your Mommy. But remember to be careful when you know you can't, so don't try, call me right away so we can help right away, is that clear?” Sambit ko sa mga ito, mabilis naman ang pagtango ng mga ito at kanya kanya silang tapat sa mga computer na naroroon.
Ilang sandali pa akong namalagi para pagmasdan ang ginagawa ng mga ito at laking gulat ko na ilang minuto lang ay naka connect na ang mga ito sa Ninang Nicole nila. Naririnig ko rin ang usapan nila Maxwell at Nicole sa line.
“Baby Maxwell, please check the location if there is an opponent. I'm now north towards an abandoned building.” Sabi ni Nicole sa anak ko.
“Ninang Nicole, your path is clear. When you get to the end, the lobby is there, but don't turn right because there is a guard, turn left there, it's safe. You can enter and it will be on the second floor.” Sagot ni Maxwell dito.
Ilang oras pa ang lumipas at makikita nasa monitor ng computer na nakapasok na si Nicole kasama ang mga tauhan nito at nakikipaglaban sa mga bantay na naroroon.
Sadya talagang iba kumilos ang tatlo lalao na kung actual na labanan at kaya talaga nilang I guide ang taong nasa mismong labanan para hindi ito masaktan at maiwasan ang panganib na parating.
Hindi ko mapigilan na humanga dahil sa galing ng mga ito. Nawala lang ang pokus ko ng magring ang phone ko at nakita kong si Migs ang tumatawag, lumabas ako para hindi na rin maistorbo ang mga anak kong busy sa harap ng computer.
“Yes, any update did you save Marie?” Tanong ko agad dito.
“Boss, Don Israel is still alive, it looks like the news that you didn't kill him is true. And Marie ran away with him, Boss queen was unconscious so she couldn't fight and we had a hard time following them because they had so many people.” Pagbabalita nito sakin na labis kong ikinagulat.
Napapaisip ko kung paano nabuhay pa si Don Israel ang Papa ni Marie.? Ang natatandaan ko ay napabaril ko ito sa kanyang dib-dib at makikita dito na nawalan agad ito ng buhay kaya paanong buhay pa ito nagayo.
At bakit nito sinasaktan ang sariling anak, nalaman na kaya nito ang totoong ginawa sa kanya ni Marie noon. Pero ang pagkakilala ko dito ay sobra nitong mahal si Marie kaya alam kong hidni nito masasaktan ang kanyang anak ng ganito.
"I need to know the truth.?" Salita ko sa aking isipan.