MY DREAM BOY, BUT ALSO MY ENEMY

CRUSH OF LOVE

Chapter Eleven

-JAX-

Pasalampak akong naupo sa isang upuan dito sa loob ng bar ni Jacson isa sa mga kaibigan kong happy go lucky kung tawagin ng iba pa naming mga kaibigan, wala din kasi tong pakialam sa ibang babae basta maikama lang niya ok na siya.

“Looks like your tired dude, take some rest. You know if she wants to show off, she's done it a long time ago. So, just wait for when she wants them to see you.” Salita nito sakin habang inaayos ang alak na inorder ko kanina sa waiter nito. Alam nito ang pinag-dadaanan ko kaya naman ganito ito magsalita sakin.

Ang totoo hindi ko na alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon para akong isang taong walang silbi dahil sa isang taong hindi ko makita o sadyang ayaw ng magpakita sakin.

Nalilito ako sa mga nalalaman ko, marami ang tumatakbo sa aking isipan napapaisip ako kung nabuntis ko siya at nagka-anak nga ba kami.

Sumasakit ang aking ulo sa mga iniisip ko ngayon, sumasabay pa ang pag-iisip ko sa mga kapatid kong nababaliw rin sa paghahanap sa kani-kanilang asawa. Hindi malaman kung anong sumpa ang meron ang pamilya namin at sabay-sabay kaming nagkakaganito sa mga babaeng minamahal namin.

Nilagok ko ang isang baso na may lamang alak na ramdaman ko ang pait at tapang nito pero binaliwala ko na lamang yon. Gusto kong maglasing ngayon at lunurin ang aking sarili para kahit papaano ay mapahinga ang utak ko sap ag-iisip.

Nakasandal ako sa isang mahabang upuan dito sa loob ng private room, at nakikita ko mula dito ang mga nagsasayaw na mga babae sa dance floor. Wala akong panahon sa ibang babae at lalong wala akong pakialam kung sexy o maganda pa ang mga ito.

Tahimik lang akong umiinom at alam kong kanina pa rin ako pinagmamasdan ni Jacson.

“If you want to say something, say it first. I don't have time to talk about nonsense. I came here to drink, not just to watch me drink.” Seryoso kong salita dito, nakakailang na rin kasi ang pagtingin nito.

“Dude, I just wondered what was his real motive why he did that thing to you. What do you think is her strong reason for running away from you? And if you really have a child, why doesn't she tell you the truth, right?” Tanong nito sakin naikinatingin ko naman dito.

Pero napailing lang ako at hindi ko alam kung paano ko ikukuwento rito ang totoong katauhan ni Marie. Kaibigan ko ito pero pili lang ang mga nalalaman nito sakin, ayaw kong madamay ito dahil sa kabilang kalaban meron ako.

Simpleng tao lang si Jacson at ayokong mabago ang buhay na meron ito ngayon, kaya kahit na malapit ko itong kaibigan ay hindi ko masabi dito ang totoong pagkatao ko.

“I don't know her reason but I will make sure when I know we have a child. I will take my son if he doesn't want to come with me. I've been looking for her for a long time and I won't allow myself to not get her if our paths cross today.” Matapang kong salita dito, tumango lang ito sakin at nilagok na rin ang hawak na alak.

Ilang sandali pa ako namalagi dun hanggang sa maramdaman ko ang pagkahilo alam ko na rin na may tama na ako ng alak. Kaya naman naisipan ko ng tumayo pero bigla akong natumba at muling napaupo ng may maramdaman akong humawak sakin para alalayan akong mapahinga.

Nang maramdaman ko ang paglapat ng aking likod sa malambot na sofa ay napapikit na lang ako pero ramdam ko ang mainit na palad na humahaplos sa aking mukha.

Gustuhin ko mang dumilat pero hindi ko magawa dahil sa bigat ng talukap ng aking mata, malabo na rin ang aking nakikita pero kahit ganon ay alam kong babae ang humaplos sakin. Naiingkit ang aking tingin dito para kahit papaano ay makilala ko ito, pero sadyang hindi ko siya makilala.

“I'm sorry, if I managed to hide from you honey, I'm just afraid you'll blame me and you'll definitely hate me when you find out the truth from me. So, I hope you can be happy with the life you have now. Please forget about someone like me so you can be happy to my love.” Sambit nito sa mahinang boses, naiintidihan ko ito pero hindi ko maalala kung kaninong boses ito.

Ilang sandali pa ay nilamom na ako ng antok, nahihilo na ako kaya naman nakatulog na ako ng hindi ko alam kung sino ang kumakausap sakin kanina.

Kinabukasan ay masakit ang aking ulo pero ng imulat ko ang aking paningin ay nasa sarili na akong kuwarto dito sa hotel na tinutuluyan ko.

Nagtataka man ay binaliwala ko ang na lang, nagtungo ako sa banyo para maligo ng may malala akong nangyari. Bumalik ang naalala ko kung paano ako haplusin ng isang kamay, naalala ko rin ang malabo nitong mukha pero kahit anong paling ang ulo ko ay hindi ko magawang maisip kung sino at bakit ito naroroon ng mga oras na yon.

Piniling ko ang aking ulo dahil sumasakit lang ito sa tuwing mag-iisip ako kung ano ang nangyari kagabi. Natapos na akong maayos ng sarili at nagtungo na ako sa kusina para maghanda ng pagkain.

Ng makita ko ang mga pagkain na nakahain sa mesa. Kuno’t noo kong tinignan ang mga ito at masasabi kong masasarap ang mga nakahain ngayon dito. Meron din akong nakitang mug at ng buksan ko ay mainit na kape ang laman nito.

Naisip kong si Migs ang may gawa pero alam kong hindi nito ugali ang magluto kaya sino ang may gawa nito sakin.

Lumapit ako para tikman ang mga pagkain, pero unang subo po pa lang ay napakuno’t noo agad ako. Muli kong tinikman pa ang iba pang pagkain pero tulad kanina ay pamilyar ang lasa nito. Huli kong ininom ang kape at hindi na nga ako nagkamali kilala ko ang mga luto nito at kung sino ang nagluto ng lahat ng ito.

“"Marie, I know you cooked it, but how did you get in?” Sambit ko sa aking sarili habang inaalala ang talagang nangyari kagabi. Hanggang sa may napagtanto ako, kaya mabilis kong tinawagan si Migs.

“Migs, get the car ready, I have somewhere to go.” Mabilis kong salita dito.

“Copy boss,” Sagot naman nito sakin.

Ilang oras pa ang lumipas ay narating naming ang bar ni Jacson.

“Boss, sorry pero sarado pa po kami bumalik na lang po kayo mamaya.” Sabi sakin ng guard na nasal abas at nagbabantay.

“Migs, call Jacson now” Maikling sabi ko dito. Nasa loob pa ako ng kotse at naiinis ako dahil sa higpit ng nagbabantay. Habang tinatawagan ni Migs si jacson sa kabilang linya ay hindi ko sinasadyang mapatingin sa dalawang taong naguusap na hindi kalayuan sa kotse ko.

Nung una hindi ko makita ang mukha ng mga ito dahil nakatalikod sila sakin, pero nakilala ko agad ang lalaki dahil Jacson ito at ang kausap na babae ay may suot na mask. Kaya naman hindi makita ang mukha nito. Hanggang sa sumakay na sa kotse ang kausap nitong babae nakita ko pang hinalikan ito ni Jacson sa noo. Hindi ko kilala ang babae pero bakit ako nakakaramdam ng inis at galit sa kaibigan ko.