Games 04 เกาะแน่น ๆ นะน้องนะ

1559 Words

1 อาทิตย์ต่อมา... มหาวิทยาลัย GM "วันนี้มีรับน้องไปดูป่ะ?" พอเลิกเรียนแล้วไอ้วีวี่ก็ถามพวกฉันอยากไปดูผู้ชายละสิ ฉันรู้ทันหรอกย่ะ "มีสาว ๆ เยอะป่ะ?" ไอ้ฮอนถามหน้าตาโคตรหื่นเลย "มึงคิดว่าคณะเราจะมีผู้หญิงเยอะเหรอวะถ้ามีก็อย่างอีวีกับไอ้เอ็มอะ" ดูมันพูดดดด "พวกกูไม่ดีตรงไหนวะออกจะสวยขนาดนี้?" ฉันถามมันและโพสท่านิดหน่อยฉันว่าฉันก็สวยนะไม่อย่างนั้นไม่มีคนติดตามฉันเป็นแสนหรอกและผลสำรวจออกมาแล้วว่าส่วนมากเป็นผู้ชายที่เข้ามาติดตามฉันเล่นเกม "มึงสวยแต่มึงห้าว!!แถมปากยังหมาอีกด่าทีนี้กูนึกว่าแม่กูกลับมาเกิดใหม่!!" ดูไอ้แตงมันเปรียบเทียบดิ แม่มันตายเมื่อสองปีก่อนเพราะป่วยและแม่มันด่าเก่งมากกกกก ขนาดว่ากำลังจะตายยังปากยังด่าไอ้แตงอยู่เลย แต่นั่นก็เพราะว่าเขาเป็นห่วงมันนั่นแหละแต่ใช้คำพูดที่รุนแรงไปหน่อยเท่านั้นเอง "เขาเรียกจริงใจเว้ย!!" "จริงใจไม่จำเป็นต้องหยาบอย่างมึงอะเป็นสันดานแล้วไอ้เอ็ม!!" ไอ้ฮอนเสริมทัพ "เดี๋ยวปากแตกทั้งคู่ไอ้เหี้ย!!" "พอ!!เลิกกัดกันได้ไหมและตอบมาว่าจะไปไหมย่ะ?!" วีวี่เท้าเอวอย่างโมโหเพราะพวกฉันมัวแต่เถียงกันก็เป็นแบบนี้ทุกวันสลับกันไปเรื่อย "หญิงน้อยไม่ไปอะ" ไอ้ฮอนปฏิเสธ "น้อยห่าอะไรปีนี้มีผู้หญิงเพิ่มขึ้น 20% เว้ย!!" วีวี่บอก "งั้นกูไปเป็นเพื่อนมึงเองคนอื่นมันเพื่อนปลอมส่วนกูอะขอแท้!" หมับ! ไอ้แตงโมมันพูดและเดินไปกอดคอของวีวี่ เหอะ! แท้ห่าอะไรละมันก็อยากไปดูผู้หญิงเหมือนกันนั่นแหละ "ไปด้วยยยยยย" "ไอ้เอ็มไปป่ะ?" ทั้งสามมองฉันอย่างกดดัน "เฮ้อออ~ ไปก็ไป" ห้องประชุมวิศวกรรมศาสตร์ เฮ้!! แปะ! แปะ! ฉันมาก็ไม่ได้ทำอะไรหรอกมองน้อง ๆ มันตบมือร้องเพลงไป ร้องไม่ดังก็ให้ร้องใหม่อยู่นั่นแหละไม่รู้จะให้ดังไปถึงไหน เมื่อก่อนฉันก็เคยเป็นแบบนี้นะแต่ก็เข้าได้ไม่นานหรอกเพราะว่าไม่ชอบพวกเพื่อนว๊ากเลยมีเรื่องกันน่ะ ร้องเพลงตบมือทำกิจกรรมเล่นเกมยังพอเข้าใจได้นะแต่ไอ้ที่มาแหกปากด่าทั้งที่ตัวเองแก่กว่าไม่กี่ปีฉันไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่เลยจะเลือกทำแค่บางอย่าง ไอ้พวกว๊ากมาก็เดินออกขี้เกียจฟังมันสุดท้ายก็มีเรื่องจนอาจารย์ต้องเข้ามาเคลียร์ "ร้องดังหน่อยค่ะน้อง!!" เอาจริงไม่ว่าจะแหกปากแค่ไหนก็ไม่เป็นที่พอใจหรอกและอีกไม่นานไอ้พี่ว๊ากก็จะมาและด่า ๆ เหมือนตัวเองยิ่งใหญ่มาจากไหน "วันนี้พี่ว๊ากลงป่ะ?" ไอ้ฮอนถามวีวี่เพราะพวกมันรู้ว่าฉันไม่ชอบอะไรแบบนี้เท่าไหร่ "ไม่ลง..." "เฮ้ย!!คนมีตั้งเท่าไหร่มีปัญญาร้องได้แค่นี้เหรอวะ?!" "เหอะ!" ฉันแค่นเสียงใสลำคอ "อีวีไหนว่าไม่?" "ไม่รู้เหมือนกันมันเป็นเรื่องของพวกปีสองกูจะรู้ไหมวะว่ามันลงหรือไม่ลงอะ?" วีวี่บอกออกมา "มึงกลับก่อนก็ได้นะไอ้เอ็ม" แตงโมบอกฉัน "เดี๋ยวรอดูแปบ" เห็นว่าวันนี้มีเลือกดาวเดือนด้วยฉันอยากรู้ว่าจะสวยหล่อแค่ไหนเพราะปีฉันสวยมาก สวยยังไงน่ะเหรอเพราะว่าฉันเป็นไง ^^ "ร้องใหม่จนกว่าจะดัง!!" "ทราบไม่ทราบ?!" ฉันไม่รู้จักชื่อหรอกแต่ก็พอเห็นหน้าผ่าน ๆ เพราะพวกนั้นเป็นรุ่นที่ฉันต้องรับน้องแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่มาแค่ตอนเพื่อนชวนเท่านั้นเอง พี่รหัสน้องรหัสอะไรฉันไม่มีทั้งนั้นเพราะไม่ได้อยากมีต้องเสียตังไปเลี้ยงขนมแม่งอีกน้องแท้ ๆ ก็ไม่ใช่จะเลี้ยงเพื่อ? "ทราบ!!" "มะหมี่!! เริ่ม! " " มะหมี่ มะหมี่ มะหมี่ขูดมะพร้าวทำกับข้าวอยู่ในครัว มะหมี่ไม่รู้ตัวถูกคนชั่วลากออกไป เอาไม้แหย่รู " เพลงนี้มันยังร้องอยู่อีกเหรอวะ? "เอาใหม่!" "มะหมี่!!มะหมี่!!....." "ท่าทางไอ้นั้นจะเป็นเฮดวะ" ไอ้แตงโมพูดขึ้นขณะที่กำลังดูน้องร้องเพลงที่ต้องเริ่มใหม่ซ้ำ ๆ ไม่จบเพลงสักทีแล้วแบบนี้จะได้เลิกเชียร์และกลับบ้านเมื่อไหร่วะ? บางคนบ้านไกล หอไกลนะเว้ยกลับมืดมันอันตราย เฮ้อออ ไอ้พวกไม่มีสมองเอ๊ย! "ดูบ้าอำนาจดีกูกลับก่อนนะว่าจะกลับบ้านหน่อยวะ" ฉันพูดกับเพื่อนหยิบกระเป๋าเพื่อกลับบ้านเพราะถ้ารอดูเลือกดาวเดือนคงอีกเป็นชาติอะ พลั๊ว! "ตั้งใจหน่อยสิวะ!!" ฉันหันไปมองตามเสียงเป็นไอ้เฮดว๊ากนั่นกำลังเอากระดาษที่ม้วนเป็นท่อนตีเด็กปีหนึ่งอยู่ "ผมก็ตั้งใจแล้วนะ" เด็กนั่นหล่อแหะไอ้เฮดว๊ากนั่นไม่ได้ขี้เล็บเลยละท่าทางจะโดนอิจฉาซะด้วย หึ "ก็กูเห็นมึงไม่ร้องเอาใหม่!!ถ้าใครไม่ตั้งใจก็จะโดนแบบนี้" พลั๊ว!! ตีลงไปอีกครั้งและเด็กปีหนึ่งก็เริ่มร้องเพลงอีกครั้งแต่ไอ้นั่นก็ยังตีเด็กคนนั้นคนนี้ไปทั่ว "ไม่ได้เรื่อง!!ร้องได้แค่นี้ก็ไม่ต้องร้องไม่มีประโยชน์!!!" มันแหกปาก "ก้มหน้ากันทำไม?!" "เก่งนักไม่ใช่เหรอบางคนเห็นชอบมองหน้าผมทำไมหน้าผมเหมือนพ่อคุณเหรอ?!" เหอะ! "มองทำไม?" มันถามเด็กปีหนึ่งที่เผลอเงยหน้าขึ้นมาพอดีและมันก็กำลังง้างมือตีอีกครั้ง หมับ!! "ใครวะ?" ฉันเข้าไปจับปลายท่อนกระดาษเอาไว้ "ที่เด็กมันมองหน้ามึงไม่ใช่เพราะว่ามึงหน้าเหมือนพ่อหรอก แต่มึงน่ะหน้าเหี้ย" ฉันพูดกับมันอย่างหมดความอดทน ฉันไม่ได้เป็นคนดีอะไรหรอกแต่แค่ไม่ชอบอะไรแบบนี้ก็เท่านั้นเองเลยขอเข้ามาเสือกหน่อย "เธอเป็นใครวะ?" "ไม่รู้จักกูมึงเรียนวิศวคอมได้ไงวะ?" ฉันมองหน้าของมัน "...?" "และอีกอย่างคนที่ไม่มีประโยชน์คือมึงมากกว่าไม่น่าจะมีหน้าที่ว๊ากอะไรนี่นะมันไม่มีประโยชน์ไม่สร้างสรรค์และโคตรปัญญาอ่อนเลย" "ไอ้เอ็มใจเย็นเว้ยยยยย" เพื่อนฉันรีบวิ่งเข้ามาห้ามก่อนอะไรจะบานปลายมากกว่านี้ "นี่มันหน้าที่ปีสองปีสามอย่าเสือก" มันพูดกับฉันสงสัยจะรู้แล้วว่าฉันอยู่ปีไหมไอ้วีวี่เข้ามาที่นี่บ่อยมันน่าจะรู้จัก "เฮ้ย!! ไอ้เก่งใจเย็นก่อนนั่นมัน..." เพื่อนมันพยายามห้ามแต่ฉันขัดขึ้นก่อน "กูชอบเสือกและโคตรชอบเลยเวลาเห็นว่าพี่ว๊ากมันกร่างเนี่ยตอนสั่งสอนมันสะใจดี" หมับ! ฉันแย่งท่อนกระดาษมาก่อนจะม้วนให้แข็งกว่าเดิมและ.... พลั๊ว! พลั๊ว! พลั๊ว! "โอ๊ย ๆ ๆ ๆ มันเจ็บนะ" ฉันตีท่อนกระดาษใส่มัน "แล้วตอนมึงตีเด็กปีหนึ่งละเขาไม่เจ็บหรือไง?!" พลั๊ว! "โอ๊ยยยยย" "เขาเป็นเด็กมีพ่อมีแม่!! พ่อแม่เขาส่งมาเรียนไม่ได้มาโดนพวกมึงกดขี่ข่มขู่!!เก่งนักเหรอวะไอ้สัสแก่ว่าเด็กมันไม่กี่ปีประสบการณ์ชีวิตเยอะมากนักเหรอหรือว่าเก็บกดมาจากปีหนึ่งที่โดนมา?" พลั๊ว! "อ๊ากกกกกกก" "แทนที่จะไปทำอะไรที่มันมีประโยชน์กว่าแหกปาก" ปึก!! ฉันปาท่อนกระดาษลงพื้นอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินออกมา กึก! แต่ก็พบว่ามีคนกำลังยืนมองฉันอยู่ "นะนาย..." "ครบ 1 อาทิตย์แล้วฉันมาเอาคำตอบว่าเธอจะเอายังไง?" เขามองหน้าและถามฉัน "เอ่อ..." "เท่ดีนะที่ทำเมื่อกี้น่ะแต่จะเท่กว่านี้ถ้าทำอะไรเอาไว้แล้วรับผิดชอบ" เขาเห็นทุกอย่างเลยสินะ "มาตั้งแต่เมื่อไหร่?" ฉันถามเขา "เรื่องนั้นมันไม่สำคัญเท่าคำตอบวันนี้หรอกว่าจะเอายังไงต่อ?" เขาเปลี่ยนเรื่องแม่งเอ๊ยยย "มานี่" หมับ! ฉันคว้ามือของเขาออกมาจากตรงนั้นก่อนเพราะกลัวเพื่อนจะมาเจอเดี๋ยวโดนล้อ -0- "ขึ้นรถ" ฉันพามาที่รถของฉันก่อน "จะไปไหนคุยที่นี่ก็ได้นิ?" เขาทำหน้างง "ถ้าอยากคุยก็ขึ้นหรือต้องให้อุ้ม?" ฉันเอียงคอถามเขา "ขึ้นเองได้แล้วหมวกกันน๊อกละ?" "ไม่มีอะมีแค่ของฉันจะเอาไหม?" ฉันยื่นหมวกตัวเองให้กับเขา "ไม่เอาเธอใส่เถอะ" ฉันยักไหล่นิดหน่อยก่อนจะใส่หมวกและขึ้นรถ "เกาะแน่น ๆ แล้วกันนะน้องชาย" และฉันก็ขับออกมาโดยมีหลิวกอดฉันแน่น ชื่ออย่างกับผู้หญิงเลยแหะโคตรแปลก -_- บรื้นนนนนน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more