นางฟ้าร่ายรัก

ตอนที่ 2 รับรักพี่เถอะนะ (1)

“อารมณ์ดีฮัมเพลงแต่เช้าเชียวเมื่อคืนฝันว่าอะไรเหรอคะคุณลูก” คุณขวัญชีวาประชดลูกชายคนรองที่เช้านี้มาแปลกอารมณ์ดีผิดปกติ บ้านชนานนท์คึกคักช่วงเย็นวันศุกร์ยาวมาถึงวันอาทิตย์ตอนเย็นเพราะเป็นเวลาที่ทุกคนต้องมาอยู่รวมกันในบ้านใหญ่ ชวินทร์กับธนาตย์มีบ้านเป็นของตัวเองส่วนลูกชายคนโตอย่างชาครีย์อยู่ไกลถึงภูเก็ต ติดเกาะ ช้ำรัก กลับกรุงเทพไม่บ่อยนัก

ล่าสุดทั้งครอบครัวเพิ่งไปเยี่ยมมาเดือนก่อนตอนธนาตย์กับณิชาภัทรปรับความเข้าใจกัน คุณขวัญชีวาอยู่บ้านหลังใหญ่กับสามีสองคน ปลดเกษียณตัวเองมาเลี้ยงหมาเลี้ยงแมวปลูกดอกไม้อยู่บ้าน เบื่อก็ออกทริปไปเที่ยวต่างประเทศกับกรุ๊ปทัวร์

ชวินทร์เข้าไปจุ๊บแก้มมารดาฟอดใหญ่สวมกอดท่านแน่น “ฝันว่าเกือบได้จูบนางฟ้าแต่โดนกรี๊ดใส่ซะก่อนก็เลยตื่นครับคุณแม่”

‘นางฟ้า’ ขบริมฝีปากล่างแก้เขินเบาๆ เพียงเสี้ยววินาทีก็ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้กลบเกลื่อนเฉไฉทอดสายตามองอาหารบนโต๊ะ แต่ละเมนูน่ารับประทานทั้งนั้น รอสมาชิกคนอื่นมาครบก็เริ่มลงมือได้

คนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนลอบมองฐานิดาแว้บเดียวก็เข้าใจทันทีว่าอะไรเป็นอะไร “ไปนั่งได้แล้วโตป่านนี้มาจะกอดอะไรเล่า” ท่านตีมือลูกชายแบบทีเล่นทีจริง “นางฟ้าคนนั้นท่าทางจะใช้ได้ เจอกันครั้งหน้าฝากบอกหน่อยนะว่าแม่อยากจองตัวมาเป็นลูกสะใภ้”

“ได้ครับไว้ผมจะบอกให้ รู้สึกเหมือนจะได้เจอกันอีกในเร็วๆ นี้” ชวินทร์ลอบมองคนขี้งอนเห็นสนใจอาหารมากกว่าคำพูดประโยคนั้นก็ส่ายศีรษะเบาๆ เห็นหรอกว่าแก้มแดงสดเป็นลูกตำลึง

“ดีเลย งั้นฝากบอกต่ออีกนะว่าแม่อยากจองนางฟ้าคนนั้นไว้ให้ลูกชายคนโตของแม่ ติดเกาะนานตัวดำเป็นเมี่ยงจะขึ้นคานอยู่รอมร่อ” ว่าจบคุณขวัญชีวาก็หัวเราะเยาะสนุกที่ได้หักหน้าลูกชายคนรอง ดูสิ ดูมันทำหน้าเข้า บูดเป็นตูดหมึกเชียว

“น่าอิจฉาจังเลยค่ะคุณคีย์น่ารักนิสัยดีข้าวหอมปลื้ม”

“หยุดพูดเลยนะข้าวหอม”

เจ้าของน้ำเสียงห้วนดุกลอกสายตาขวางโลกมาปรามแม่ ‘นางฟ้า’ ไม่ให้พูดอะไรแทงใจดำไปมากกว่านี้ทว่าแม่ตัวดีกลับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่สนใจคำขู่พูดต่อเจื้อยแจ้วเสียงสดใส

“คุณป้าขา วันนี้ตอนบ่ายข้าวหอมขออนุญาตออกไปข้างนอกนะคะ พี่หมออาร์มจะมารับไปเดินเล่นหอศิลป์ค่ะ”

เพิ่งจะโทรนัดกันเมื่อคืนสดๆ ร้อนๆ แต่ไม่บอกใครหรอกว่าชวนสาวสายอาร์ตดีกรีดาวมหา’ลัยอย่างปราณปรียาไปด้วย อธิชาติกับปราณปรียาเป็นเพื่อนบ้านแต่ดันไม่ถูกกันซะงั้นก็เลยต้องพึ่งพาสตรีสารพัดประโยชน์อย่างหล่อนในการสมานรอยร้าวฉาน

“ได้สิจ๊ะ เที่ยวให้สนุกนะ”

ท่านเอ่ยอนุญาตทันทีแบบไม่คิดมาก ไม่สนใจสีหน้าท่าทางบอกใบ้ให้ปฏิเสธของลูกชาย ท่านแก่แล้วสายตาชักจะผิดเพี้ยน เบลอตรงไหนได้ก็อยากเบลออยากทำเป็นมองไม่เห็น

“คุณแม่!” ชวินทร์กระซิบปราม

“ขอบคุณค่ะคุณป้า น่ารักที่สุดเลย ไว้ข้าวหอมจะซื้อขนมอร่อยๆ จากร้านประจำมาฝากนะคะ”

“จ้ะ” ยิ้มประจบสาวสวยที่หมายมั่นอยากได้มาเป็นลูกสะใภ้ ข้างนอกมีเสียงคุยกันดังขึ้นทำให้รู้ได้ว่าทุกคนมากันแล้ว

หลังอาหารมื้อเช้าทุกคนก็หากิจกรรมทำร่วมกัน ธนาตย์กับณิชาภัทรพาน้องเกวไปเล่นหิมะเทียมที่สโนว์ทาวน์ส่วนคุณธีรันคุณขวัญชีวานวดสปาโดยใช้บริการของยัยแจ๋มยัยแจ๋วสาวใช้ฝีมือดีสองพี่น้อง ทั้งบ้านจึงเหลือเพียงชวินทร์กับฐานิดาที่ไม่มีกิจกรรมทำเป็นกิจจะลักษณะนั่งดูอะไรเรื่อยเปื่อยในทีวี รีโมตอยู่ในการดูแลของฐานิดาคอยเปิดไปช่องใหม่ไม่ได้ใส่ใจดูอะไรมากนักจนกระทั่งมาหยุดดูภาพยนตร์ไททานิคชู้รักเรือล่ม ดูนานแบบอินจัดกระทั่งถึงฉากเด็ดแจ็คกับโรสกำลังจะมีสัมพันธ์ก็รีบเปิดไปช่องอื่น

“เฮ้! กำลังเข้าด้ายเข้มเข็มเลย” คนตัวโตร้องประท้วง

ฐานิดาเหลือบสายตามามองคนลามกแบบไม่พอใจขัดใจและเบื่อหน้าเขาที่สุดจึงแผลงฤทธิ์วางรีโมตลงบนหน้าขากว้างเต็มแรง “ถ้าอยากดูต่อนักก็เชิญค่ะ ข้าวหอมไม่ดูแล้วจะขึ้นไปแต่งตัว”

“อย่าใส่สั้นนะ ห้ามแต่งตัวโป๊ได้ยินไหมข้าวหอม!” ตะโกนสั่งตามหลัง ไม่รู้แม่คนตัวเล็กสนใจฟังหรือเปล่าถึงเดินเชิดมั่นอกมั่นใจขนาดนั้น เอาเข้าไป ให้มันได้อย่างนี้สิ ชวินทร์เหนื่อยหน่ายไม่รู้จะพูดจะเอาใจยังไงสาวเจ้าถึงจะยอมศิโรราบ