HINDI NAMALAYAN ni Jonathan ang pagpatak ng kanyang luha pagpasok ni Eunice sa kwarto nito. Pakiramdam niya ay ang layo-layo na ng babae sa kanya. Hindi niya na ito maabot. Hindi na ito ang Eunice na kaydali niyang lambingin.
Oo, nagbago na nga ito at aamin niya----- nasasaktan siya pagbabagong iyon lalo na at hanggang ngayon ay mahal na mahal niya pa rin ito. Ang galit na kanyang naramdaman para sa babae ay bigla na lamang naglaho at napalitan iyon ng pangungulila. Akala niya ay mapapanindigan niya ang galit na nadarama kapag nakita niya itong muli muli pero hindi dahil sa kabila ng galit niya ay ang pagmamahal na nadarama niya a kanyang puso.
Naalala niya tuloy ang nakaraan. Kung saan nagsimula ang kanyang galit.
"Kailangan kong puntahan si Eunice. Hindi pwedeng lumayo ako sa kanya Ma
