CHAPTER TWENTY ONE

1318 Words

TWO MONTHS LATER KAHIT LUMUHA siya ng dugo ay hindi na magbabago pa ang kanyang buhay. Miserable na at puno ng pagdurusa. “Tama na Nikko at baka makunan ako,” nagmamakaawa niyang wika sa lalaki dahil sa labis nitong pananakit. Hindi lamang siya nakapagsaing ay sinampal siya nito at sinabunutan. Apat na buwan na siyang buntis at ito ang nalapitan niya sa panahong nangangailangan siya ng tulong. Pauwi na siya noon sa kanila, galing kasi siya sa bahay nina Jonathan upang ipaalam sana sa lalaki ang kanyang kalagayan pero nasa Manila na ito. Habang naglalakad ay nagulat pa siya ng may humintong sasakyan sa kanyang harapan. Walang iba kundi si Nikko. Akala niya ay nasa ibang bansa na ito pero hindi daw ito natuloy dahil nagkasakit ang ama nito at kailangan nitong alagaan pansamantala. Muli

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD