CHAPTER TWENTY SEVEN

2003 Words

NATATAWA na lamang si Eunice sa tuwing na napapatingin siya kay Nanay Salud. Kung hindi pa siya tumikhim ay hindi niya maaagaw ang pansin nito. “Nay, matanda ka na para kiligin pa,” panunukso niya rito nang mapansin na nakatitig ito sa ama ni Jonathan habang kalong apong si Liam. “Baka matunaw,” dagdag niya pang wika na natatawa. “Hindi pa rin kasi ako makapaniwala na magkikita pa kaming muli,” nakangiti nitong sagot sa kanya. Hindi niya rin tuloy maiwasang mapangiti dahil masaya ito. Kakaiba ang kislap ng mata nito sa sobrang saya. “Napatawad mo na ba siya?” tanong niya. “Alam mo anak kapag mahal mo ang isang tao hindi mahirap magpatawad. Tingnan mo kami, binigyan kami ng chance ng diyos na muling magsama at magmahalan,” sagot nito na ikinagulat niya. “Sinagot mo na siya agad? Grabe

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD