"ทำไมป่านนี้นังเด็กนั่นมันถึงยังไม่ลงมาอีกล่ะแม่ หรือว่า!!! " เดือนชะเง้อคอมองทางรอบแล้วรอบเล่าก็ยังไม่เห็นเมษากลับลงมาเสียที เธอจึงคิดอะไรเป็นตุเป็นตะขึ้นมาจนคนฟังก็พลอยตกใจไปด้วย
"หรือว่าอะไรของเอ็งนังเดือน" ป้าแมวตกใจเพราะกลัวว่าเดือนจะล่วงรู้ถึงความสัมพันธ์ของทั้งสองคน
"หรือว่ามันจะถูกพ่อเลี้ยง...ฆ่าหมกห้องแล้วแม่! " ผู้เป็นแม่แอบผ่อนลมหายใจเมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกสาวโพล่งออกมา
"เพ้อเจ้อไปใหญ่แล้วเอ็งน่ะ ไปไป๊ กลับเข้าห้องไปหลับไปนอนได้แล้ว" เมื่อกลัวว่าลูกสาวจอมสอดรู้สอดเห็นจะสงสัยอะไรไปมากกว่านี้แกจึงรีบไล่เธอกลับเข้าห้องพัก
"แม่นี่! " เดือนกระฟัดกระเฟียดออกจากห้องครัวเมื่อเห็นสายตาดุๆ ที่ผู้เป็นแม่ส่งมา
"จะแอบหนีไปไหน" มือใหญ่กอดกระชับเอวคอดเอาไว้แน่นเมื่อหญิงสาวขยับตัวจะลุก
"ฉันจะกลับลงไปข้างล่างค่ะ" เมษาตอบโดยไม่หันไปมองหน้าเขา เมื่อไฟพิศวาสมอดลงก็เปลี่ยนเป็นความกระดากอายเข้ามา
