เมษายืนจ้องหน้านฤนาทอยู่ปลายโต๊ะอาหาร โดยที่พ่อเลี้ยงหนุ่มเองก็นั่งกอดอกมองเธออยู่เช่นกัน ความเงียบเข้าปกคลุมห้องอาหารทำให้บรรยากาศยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก
"อาหารบนโต๊ะนี่เป็นฝีมือเธองั้นเหรอ" นฤนาทเป็นฝ่ายทำลายความเงียบขึ้นมาก่อน
"ใช่ค่ะ ป้าแมวแกไม่สบาย"
"เธอเคยเรียนทำอาหารมาหรือเปล่า" ชายหนุ่มแน่ใจว่านี่ไม่ใช่ฝีมือการทำอาหารของลูกสาวชาวบ้านทั่วไปที่ไม่เคยผ่านการเรียนมาแล้วแน่นอน
"ไม่ค่ะ"
"ไม่เหรอ? แล้วฝีมือการทำอาหารพวกนี้ล่ะ" ให้ตายเขาก็ไม่เชื่อว่าเธอไม่เคยเรียนทำอาหารมา เพราะแต่ละอย่างนั้นมีรสชาติเทียบเท่าอาหารตามโรงแรมหรูหรือภัตตาคารระดับห้าดาวเลยก็ว่าได้
"แม่เป็นคนสอนให้ค่ะ" เมษาตอบพร้อมกับคิดในใจว่าคนอย่างเธอจะมีปัญญาหาเงินที่ไหนไปเรียนทำอาหาร เพราะแค่ค่าเทอมระดับปวส.ที่เธอดิ้นรนจนเรียนจบมานั้น เธอก็ทำงานส่งตัวเองเรียนแทบตาย
"แม่เธองั้นเหรอ" แม่เธอที่อยู่ที่โรงอบชางั้นเหรอ? จะเ
