"เข้ามาได้แล้วเจ้านาท! จะได้มาทำความรู้จักกับว่าที่พ่อตาแม่ยายของแก อย่าไปมัวเสียเวลากับเรื่องเหลวไหลอย่างอื่นเลย" เสียงของนฤชิตดังขึ้นทำลายบรรยากาศดีๆระหว่างหนุ่มสาว เมษารีบขอตัวแล้วเดินเลี่ยงไปทางหลังบ้านส่วนนฤนาทหันขวับไปมองบิดาด้วยสายตาไม่พอใจ
"แกจะจ้องหน้าฉันทำไม" นฤชิตเดินเข้ามายืนประจันหน้ากับลูกชาย
"อย่าบังคับให้ผมต้องร้าย ถ้าความอดทนของผมหมดลงเมื่อไหร่ พ่อจะไม่เหลืออะไรเลยแม้แต่ลูกชายคนนี้! " นฤนาทพยายามสะกดกลั้นความโกรธเอาไว้ข้างในเพราะเห็นแก่ความเป็นพ่อเป็นลูกกัน
"นังเด็กนั่นมันมีอะไรดีนักหนา แกถึงได้หูหนวกตาบอดไปหลงเสน่ห์มันได้ถึงขนาดนี้! " คนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนย่อมมองออกว่าบุตรชายของตนกำลังคิดอะไรกับสาวน้อยคนนั้น
"แล้วพ่อล่ะ...พ่อรักแม่ตรงไหนหรือว่าไม่ได้รัก แต่ผมว่าคนอย่างพ่อคงรักใครไม่เป็นหรอก เพราะพ่อน่ะรักแต่ตัวเองเท่านั้น"
"แกกลายเป็นคนที่บูชาความรักตั้งแต่เมื่อไหร่
