"ไอ้วิน!!! ทำบ้าอะไรของมึง! " นฤนาทเดินออกมาจากด้านในแล้วเห็นวินกำลังกอดกับเลขาส่วนตัวของเขาอยู่ ชายหนุ่มตะเบ็งเสียงเกรี้ยวกราด ไฟโทสะพลุ่งพล่านขึ้นพร้อมกับเดินก้าวยาวๆ เข้าไปกระชากร่างบางออกจากอ้อมแขนของลูกน้องคนสนิท
"ทำอะไรของเธอ! ไปกอดกับมันทำไม" ชายหนุ่มหันมาตวาดถาม เมษาเห็นเพลิงโทสะเจิดจ้าอยู่ในนัยน์ตาคู่นั้น เธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บเพราะมือใหญ่ที่กำลังบีบแขนเธออยู่ราวกับคีมตัดเส้นเหล็กที่แทบจะตัดแขนเธอให้ขาดออกจากกัน
"เราไม่ได้กอดกัน ส้นรองเท้ามันพลิกแล้วฉันจะล้ม คุณวินก็แค่เข้ามาช่วยประคองเฉยๆ ค่ะ" เมษาพยายามอธิบายอย่างใจเย็น
"ใช่ครับ เธอแค่จะล้มผมก็เลยช่วยประคองเท่านั้นเอง" วินเองก็รีบอธิบาย
"แต่ที่ฉันเห็นมัน..." พ่อเลี้ยงหนุ่มหวงแหนเธอยิ่งนักจนไม่อยากให้ใครเข้าใกล้เธอ และเมื่อได้เห็นภาพที่เธอไปแนบชิดกับชายคนอื่นเขาก็ยิ่งหึงยิ่งหวง
"ไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะ ดูรองเท้าฉันสิยังติดอยู่ใน
