"หยุดได้แล้ว! ปล่อยมันไว้แบบนั้นแล้วอย่าให้กูรู้นะว่ามีใครมาแอบช่วยมัน ไม่อย่างนั้นได้ลงนรกตามมันไปแน่" พูดจบนฤนาทก็เดินไปขึ้นรถแล้วสั่งคนขับรถให้กลับบ้านทันที ตลอดทางที่อยู่บนรถเขาเอาแต่คิดเห็นภาพที่เมษากำลังนั่งคร่อมลูกน้องคนสนิทของเขาอยู่ในสภาพที่เกือบจะเปลือยท่อนบน หากกลับมาช้ากว่านี้พ่อเลี้ยงหนุ่มไม่อยากจะนึกเลยว่าทั้งสองคนจะทำอะไรกันต่อ
นฤนาทขบกรามด้วยความโกรธ มือทั้งสองข้างกำหมัดจนแน่นและได้แต่ทุบกับเบาะที่นั่งเพื่อระบายความโกรธแค้นและทันทีที่รถแล่นเข้าไปจอดยังประตูบ้าน พ่อเลี้ยงหนุ่มก็ลงจากรถแล้วก้าวเข้าบ้านทันที โดยมีแพรวพราวมาแอบรอสังเกตการณ์อยู่ก่อนแล้ว และพอไม่เห็นเมษาลงมาจากรถเธอก็รู้ทันทีว่าแผนการที่วางเอาไว้สำเร็จลุล่วง
"แกถูกเฉดหัวออกจากไร่ก็คราวนี้แหละนังเมษา หึหึ..." แพรวพราวยิ้มออกมาพร้อมกับมองขึ้นไปยังเรือนใหญ่ เพื่อจะได้ดำเนินการแผนขั้นต่อไป
อีกฝั่งของบริเวณบ้าน เข้
