บทที่ 6

607 Words
"เธอนี่ไม่มีความอายเลยนะ สงสัยหน้าจะไม่มียาง" พอชายหนุ่มได้ยินหญิงสาวถามเรื่องหายไปไหนนิ้วหนึ่ง เขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้คงจะเห็นเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องธรรมดา "แล้วแต่คุณจะคิดแล้วกัน ฉันห้ามความคิดใครไม่ได้อยู่แล้ว ว่าแต่คุณจะเอาไหม? ถ้าไม่เอาฉันจะได้ไป" กล้าดียังไงมาว่าเราไม่มียางอาย..เลว.. ที่พิมพ์ญาดาพูดไปก็แค่ประชด ให้เขาคิดลึกไปเลยก็ดีเหมือนกัน "ฉันไม่รู้ว่าจะกล้าเอาเธอหรือเปล่านะ แต่ลองดูก็ได้" ชายหนุ่มถอดกางเกงออกทันทีที่พูดจบ หญิงสาวอยากจะกรีดร้องเพราะตกใจ แต่เธอต้องได้รีบปรับอารมณ์ให้ปกติมากที่สุด เพราะตอนนี้เธอเล่นบทบาทหญิงร่านอยู่ "ถอดกางเกงทั้งที ทำไมไม่ถอดออกทั้งสองตัวเลยล่ะ จะได้รู้ว่า 9 นิ้วจริงไหม" พิมพ์ญาดาเข้าใจแล้วที่เขาบอกว่า 9 นิ้วนั้นหมายความว่ายังไง ทีแรกหญิงสาวไม่เข้าใจจริงๆ เธอยังคิดเลยว่านิ้วมือหรือนิ้วเท้าของเขามีแค่ 9 หรือเปล่า แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วที่บอกว่า 9 นิ้วคงจะเป็นขนาดอวัยวะเพศของเขาแน่ "เธอรีบถอดเสื้อผ้าสิ จะได้ไม่เสียเวลา" "ขะ..คุณก็ถอดออกให้หมดก่อนสิ" ความคิดของเธอในเวลานี้ คิดว่าถ้าเขาถอดมันออกหมด เธอจะรีบวิ่งไปที่ประตู ยังไงเขาก็คงไม่กล้าตามไปในสภาพนี้แน่ พรวด!! เรื่องถอดกางเกงต่อหน้าผู้หญิงสุขายะถนัดนัก ชายหนุ่มไม่รอให้เธอบอกเป็นครั้งที่สอง เขากระชากกางเกงชั้นในออกจากท่อนล่าง..จนเผยให้เห็นไอ้ยะ 9 นิ้ว "กรี๊ดดดดด!" พิมพ์ญาดาร้องกรี๊ดขึ้นมาทันทีที่เห็น เกิดมาเพิ่งเคยเจอของจริงก็วันนี้ หญิงสาวตกใจมากก็เลยลืมเรื่องที่คิดไว้ว่าจะรีบไปที่ประตู แต่พอตั้งสติได้ เธอก็รีบลุกขึ้น แต่ก็ไม่ทัน เพราะสุขายะจู่โจมเธอทันทีที่กระดิกตัว "ปล่อยฉันนะ!!" พิมพ์ญาดาพยายามดิ้นสุดแรงเกิด แต่ก็สู้แรงของผู้ชายไม่ได้ แคร้ก!! เขากระชากเสื้อเธอทีเดียวจนขาดหลุดลุ่ย ใบหน้าหล่อเหล่าก้มลงไปซุกไซร้ตรงร่องหน้าอกที่ยังมีเสื้อชั้นในขวางกั้นอยู่ "อื้ออ!! ปล่อยย!! ช่วยย~" พอหญิงสาวอ้าปากจังหวะนั้นริมฝีปากหนาก็ได้เลื่อนขึ้นมาปิดปากเธอไว้ เขาบดขยี้ริมฝีปากของหญิงสาวแบบจงใจให้เธอเจ็บ ทั้งดูดเลียและขบ ชายหนุ่มทำทุกวิถีทาง จนมุมปากของเธอมีเลือดซิบและมีร่องรอยการถูกดูด ไม่ใช่ว่าพิมพ์ญาดาจะยอมให้เขาทำฝ่ายเดียวเธอพยายามดิ้น ยิ่งดิ้นมันยิ่งทำให้เขาเพิ่มแรงดูดมากขึ้น และตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาถอดเสื้อผ้าเธอออกไปตั้งแต่เมื่อไร แกร้ก!! แอดดด~ พอประตูเปิดออกทุกคนที่อยู่ด้านนอกแทบช็อคกับภาพที่เห็น ที่จริงไม่มีใครได้ยินเสียงที่พิมพ์ญาดาร้อง เพราะห้องนี้เก็บเสียงได้ดี แต่ที่ทุกคนขึ้นมาทันเวลา ก็เพราะชมพู่มองตามหลังทั้งสองมา และเห็นว่าพิมพ์ญาดาหายขึ้นมาบนห้องของสุขายะนานแล้วเธอก็เลยแกล้งพูดขึ้น..จนทำให้พิมพ์ประไพใช้กุญแจสำรองเปิดประตูห้องลูกชายเข้ามาดู ?ชะนีติดมันส์ @มัดหมี่
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD