บทที่ 5

303 Words
"ปล่อยฉันนะ!!" จังหวะที่เขากำลังพาเธอมาที่เตียง หญิงสาวพยายามขัดขืนเขาอย่างเต็มที่ "อย่าตอแหลทำเป็นขัดขืนเลย อยากจนตัวสั่นระริกขนาดนี้" จบประโยคชายหนุ่มก็โยนหญิงสาวลงที่เตียงนอน แล้วเขาก็ค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด สายตาของชายหนุ่มมองดูผู้หญิงที่กำลังตะเกียกตะกายลุกขึ้นแล้วถอยไปจนชิดหัวเตียง "นายจะทำอะไร!" "เธอก็ต้องให้ฉันทดลองของหน่อยสิ ว่ามันคุ้มค่าในการลงทุนครั้งนี้ไหม" "นายหมายความว่ายังไง" หญิงสาวพยายามหาจังหวะที่จะร้องตะโกนให้คนที่อยู่ข้างล่างได้ยิน แต่ถ้าร้องตอนนี้เขาได้จู่โจมเธออีกแน่ พิมพ์ญาดาก็เลยพยายามจะคุยกับเขา จนชายหนุ่มกำจัดเสื้อที่ตัวเองใส่อยู่ออก เผยให้เห็นซิกแพคและผิวขาวเนียนยิ่งกว่าผู้หญิง แต่มันไม่ได้ทำให้พิมพ์ญาดาสนใจในตรงนั้นเลย และตอนนี้คนที่อยู่ข้างล่าง ไม่รู้เลยว่าพิมพ์ญาดาวิ่งตามเขาขึ้นมาเพราะตอนนั้นทุกคนกำลังสนใจชมพู่อยู่ มือหนาเอื้อมลงมาปลดกระดุมกางเกงตัวที่เขาใส่ พอกระดุมกางเกงหลุดออกชายหนุ่มก็รูดซิบลงมานิดนึงเผยให้เห็นขอบกางเกงชั้นใน และร่องส่วนนั้นของผู้ชาย "รู้ไหมว่าฉายาของฉันคืออะไร" "ฉันจะไปรู้เหรอ!" หญิงสาวกำลังจะตะโกนด่าเขาอีก แต่เธอต้องได้ห้ามใจตัวเองไว้ เพราะเธอคิดว่าถ้าคุยกับเขาดี ๆ เขาคงจะยอมปล่อยเธอ "คุณก็บอกมาสิ" "ไอ้ยะ 9 นิ้ว" "อ้าว..แล้วอีกนิ้วหายไปไหน" ?ชะนีติดมันส์ @มัดหมี่
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD