Nangunot muna ang noo niya. Nanliit ang mga mata. Walang gaanong ilaw sa banda kung saan ako nakatayo kaya imposibleng makilala niya ako agad. Humakbang ako para mailawan ako nang kaunti, mula sa ilaw ng isa sa mga bahay. “Yow, Eustace.”
Humakbang na rin siya palapit sa ‘kin. “Aeyzha?”
“Bingo,” panggagaya ko sa madalas niyang sabihin sa tuwing tama ang sagot sa mga itinatanong ko sa kanya.
Pinasadahan niya ng tingin ang paligid. Inayos niya ang pagsukbit ng bag sa kanyang isang balikat bago namulsa. “Ano ang ginagawa mo rito? Gabi na ah.”
“Naglalakad-lakad.”
Nakakunot pa rin ang noo niya at bahagyang tumaas ang isang gilid ng kanyang labi. “Talaga ba?”
Tumango ako pero agad lang din na nalukot ang mukha. “Oo, n
