You're my Baby!! Chapter 3

2979 Words

หลังจากที่ยืนเอ๋ออยู่สักพัก กับสิ่งที่ไม่เคยเห็น ไอ้นั่นมันก็เดินหนีไปครับ ผมก็ยังยืนอยู่ที่เดิม จะว่าไปกูทำเกินไปไหมเนี่ย ไม่ๆ ไม่เกินไป แค่นี้มันยังน้อยไป คนกรุงเทพฯมารยาเยอะ ต้องจัดการแบบนี้ล่ะ มันถึงจะเข็ด กูเกลียดมันนี่หว่า แต่ตอนที่ตัวติดกับมัน ตัวมันหอมดีนะ แว้กก ไอ้เชี่ยไม่ดีๆ ไม่คิด ต้องหาทางต่อยมันอีกให้ได้ ปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้เว้ย นักเลงใหญ่อย่างไอ้เดี๋ยว ไม่มีทางปล่อยให้เหยื่อหายไปง่ายๆแบบนี้ แต่ทำไมกูหงุดหงิดไม่ลงซะทีวะ “ว้ายเดี๋ยวขา คิดถึงเดี๋ยวมากมายเลยรู้ไหม” อ๊วก อีกะเทยหน้าแข้งโตครับ ขับคุณปู่ออกมากะว่าจะไปที่ร้านซะหน่อย มาเจออีนี่ก่อน มันมายืนขวางเลยนะ ผมเคยขับชนมันหลายรอบแล้วนะ ไม่เข็ดนะมึงเดี๋ยวกูชนไข่แตกได้แปลงเพศสมใจอยากมึงเลยนี่ “อารมณ์บ่ดีถอยไป” ผมตะคอกไปครับมันก็ถอยนะ “ให้ญ่าปลอบใจให้ไหมคะ เดี๋ยวขา รับรองว่าอารมณ์ดีขึ้นแน่นอน” เออนั่นสินะ ดีเหมือนกัน ผมดับเครื่องทันทีก้าวลงจากรถ “พลั่ก ปั๊บๆๆ” กรี๊ดดด ทำไม ต่อยเตะญ่า” “นี่ล่ะปลอบใจ เออ ไคแน่ขอบใจนะเว้ย” ค่อยเบาตัวหน่อยครับ ได้ออกกำลังในเชิงสร้างสรรค์ ไคแน่ ไม่ใช่ใครแน่ แปลว่าค่อยยังชั่วเว้ย ดีขึ้นประมาณนี้ “เดี๋ยวๆ พาเพ็ญไปบิ๊กซีหน่อยดิ อยากกินไอติมอ่ะ” โว้ เสียงภรรเมียครับ เดินออกมาจากซอยข้างๆสวนมิ่งเมือง มันเข้าไปทำอะไรวะนั่น เอ๊ะ นั่นไอ้ปอนด์ ม.๖ ทีมบาสฯนี่ ทำไมมันขับรถเครื่องออกไปทางนั้นวะ นี่มันไม่ได้มีแต่เด็กเทคโนฯเหรอเนี่ย อ้าวกูมีเขางอกแล้วเว้ยเฮ้ย “ติมหยัง” ผมหันไปมองมันตาเขียวครับ อีนี่มีพิรุธนะเนี่ย “ติม อิอิ เดี๋ยวอ่ะ อายน้า” “ดัดจริต อยากดูดเหรอ ยังไม่ได้ล้างนะ” เป็นไงครับ ผมบอกแล้วปากผมไม่ดี แต่เธออายไหมไม่เลยครับ อ้อ ลืมบอกเพ็ญเธอขับคลิ๊กล่ะครับ ปกติจะกลับกับจอยห้องเดียวกันแต่วันนี้จอยไปไหนไม่รู้ ไม่อยากจะคุยนะว่าจอยนี่ก็มองผมอยู่นะเออ ฮ่าๆ โว้ย คนมันหล่อเท่อ่ะทำไงวะเนี่ย “ว้ายบ้า ไม่รู้ล่ะ เพ็ญไปรอที่ห้องน้ำ เอ้ย ไปรอที่บิ๊กซีนะ ตามมาเร็วๆ ล่ะ” อ้าวนะอีนี่ บอกจะไปก็ไปเลยเว้ยเฮ้ย อ้าวแล้วทำไมหัวมันมีใบไม้แห้งติดวะ นั่น จิ๊ๆๆ เอากูแล้วไหมล่ะ หึหึ ได้ยังไงๆ กูก็ไม่คิดจะเอามึงทำเมียอยู่แล้วล่ะวะ งั้นที่กูเคยบอกว่า ตอนนี้คบกับมึงอยู่กูพูดเล่นไปงั้นล่ะเว้ย แม่งกูก็เลวมันก็เลวพอกัน โอเคมะ ผมขับคุณปู่ตามไปครับ พอดีอีกะเทยหน้าแข้งโตมันก็ขับรถมันตามไปด้วย ผมไม่ว่าอะไรครับแล้วแต่มัน ตอนนี้ในใจมันหวิวๆยังไงไม่รู้ เจ็บเหรอ ไม่เว้ย นักเลงไม่เคยเจ็บกับเรื่องแบบนี้ขอบอก “เลี้ยงหน่อยดิเดี๋ยวขา” พอไปถึงร้านไอติมในบิ๊กซี มันก็เข้ามากอดรัดผมทันทีล่ะครับ ดูเอานะ ผมไม่ได้เผาเพศแม่นะเว้ย แต่ดูเอาเองเถอะ “บ่มีเงิน” “ไรอ่ะ มาทีไรก็ไม่เคยมีเงิน มีแต่เพ็ญนะเลี้ยงอ่ะเดี๋ยว เดี๋ยวเป็นแฟนเพ็ญนะ ไม่เคยดูแลเพ็ญเลย” มันหวีดเสียงขึ้นครับ จิกหน้าทำปากใส่ผม โว้ แล้วไงวะ “เลิกกันบ่ล่ะ” ผมพูดออกไปนิ่งๆ เสียงเข้มๆเท่าที่จะทำได้ในตอนนี้ เพราะรู้สึกโมโหอีนี่เต็มทนเหมือนกัน “อ่า ไม่เอาอ่ะเดี๋ยว อย่าพูดแบบนี้สิ ไม่เอานะ เพ็ญไม่เลิก โอเคๆ เพ็ญเลี้ยงเองก็ได้” จบมะ แหมนะ มึงทำเป็นลีลาท่ามาก กูไม่เคยเลี้ยงที่ไหน ไปดูหนังกูก็ออกตลอด กูแค่ไม่ตามใจที่มึงอยากแวะร้านนั้นร้านนี้ต่างหาก เสียนิสัย หาเงินไม่ทันเป็นแม่งชี้เอานั่นเอานี่ แดกนั่นแดกนี่เหมือนพ่อมันมีโรงผลิตแบงค์เองว่างั้น กูไม่สนเว้ย แม่กูสอนมาแบบนี้และกูก็รักแม่กู กูเชื่อแม่กู กูถึงได้ดีอยู่เท่าทุกวันนี้ไง ก๊ากก “อีญ่าเอาเงินมายืมก่อนซิ” มันเดินไปหาอีกะเทย ที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆล่ะครับ มันไม่กล้ามานั่งโต๊ะเดียวกับผม เพราะกลัวผมจะเตะเอาอีก “ไรยะ ถ้าไม่มีปัญญาจ่ายก็หลบไป ฉันจะดูแลเดี๋ยวเอง” เห็นไหมครับคนอยากจะดูแลผมมีออกเยอะแยะ ฮ่าๆ จำเป็นต้องแคร์ไหมวะเนี่ย “อีนี่ ยืมก่อนพรุ่งนี้คืน อย่ามาพูดมาก” “ไม่ได้พกมาเผื่อเธออ่ะนะเพ็ญ แต่พกมาเผื่อพี่เดี๋ยวของญ่า อิอิ” ผมเริ่มรำคาญครับ นี่คนจะมองว่าผมเป็นแมงดา เกาะผู้หญิงกินไหมวะเนี่ย เฮ้ย ไม่นะเว้ย คนชวนดูดีๆนะไม่ใช่ผม ผมไม่ทำตัวไร้สาระแบบนี้หรอกเว้ย ว่าแล้วจึงลุก ทันทีครับ “อ้าวเดี๋ยว ไปไหนอ่ะ เพราะมึงคนเดียวเลยอีสุชาติ อีกะเทยไม่สวย” เพ็ญร้องขึ้น แล้ววิ่งตามผมออกมา แต่ตอนนี้กูเบื่อว่ะ ไม่อยากจะเจอ ผมวิ่งดิครับไปหาที่หลบก่อน วิ่งเข้าไปในห้างแล้วหลบก่อน “พี่ๆ กินติมป่าว ผมเลี้ยงตอบแทนที่พี่จะไปส่งบ้าน” เสียงนี้อีกแล้วครับท่าน ทำไมมันคุ้นจังเลยวะ “เฮ้ย บ่กินเด้ แต่ถ้าน้องจะกินติมพี่ได้เลย” “ไรอ่ะพี่ คิดอะไรกะผมป่ะเนี่ย ไหนบอกไม่คิด” “ล้อเล่น ฮ่าๆ อายหน้าแดงเด้นั่น” มันเสียงไอ้เชี่ยแบงค์นี่หว่า คันปากเว้ย อยากออกไปดูว่าใช่จริงหรือเปล่า “กินหรือไม่กินพี่อย่าคิดเยอะ ผมอยากจะกลับแล้วนะ” “อ๊ะๆ กินกะได้ มีคนเลี้ยงดีกะด้อ” “อ่ะแฮ่ม” ไม่ไหวครับท่าน ทำไมผมรู้สึกว่า อยากจะมีเรื่องกับไอ้นี่จังวะ ผมไม่เข้าใจตัวเอง เพราะมันขาว แก้มแดงเหรอ เฮ้ย บ้าไปแล้วเว้ยไม่เกี่ยว เพราะมันกวนตีน และที่สำคัญผมยังไม่ได้ชำระความมันสักกระทงเลยนี่ เออนั่นสินะ ไม่ได้ๆ “อ้าว บักเดี๋ยวมึงมาหยัง” ไอ้แบงค์จริงๆด้วยครับ แม่งยังใส่ชุดบอลอยู่เลยนะมัน ตัวนี่เหมือนหมาตกน้ำ แหะๆ ว่าแต่มัน ผมใส่กางเกงเตะบอลกับเสื้อพละโรงเรียนล่ะครับ เพราะลืมเอาเสื้อใส่เตะบอลมาไม่งั้นก็คงเข้าทำนองเดียวกับมัน ไม่ดิ ผมดีกว่าเว้ย “ฮ่วย มาหยังหนักหัวมึงติ๊ ห้างสาธารณะเด้นี่” “อ้าว ถามดีๆกวนส้นตีนเด้อมึง” อ้าวๆ พูดแบบนี้ สอยปากไอ้รุ่นพี่นี่ก่อนดีไหมเนี่ย “ป๊าด มึงว่าหยังเกาะบักแบงค์” ผมเดินเข้าหาทันทีครับ ไม่สนใจหรอกว่าเป็นที่ไหน “ป่ะน้องอุ่น เฮาไปกินติมกันดีกั่ว อยู่โดนเดี๋ยวหมาว้อมันสิกัดเอา” ป๊าด หมาว้อต้องให้แปลไหมท่านว่าแปลว่าอะไร มันด่าผมว่าหมาบ้าเว้ยเฮ้ย ไอ้เชี่ยนี่ ตายมึงตาย “เดี๋ยว” ผมเรียกมันไว้ครับ แล้วเดินไปกระชากบ่าไอ้แบงค์ไว้ทันที เข่ากระทุ้งไปที่บั้นท้ายมัน มันจะหันมา ผมอัดหมัดเข้าไปที่สีข้างมันอีกที คราวนี้มันงอตัวลงเลย อ้อ ไม่ต้องห่วงผมทำเร็วครับไม่ทันมีคนมอง “ปากหมาเด้อมึงบักแบงค์ อยากตายติ๊” ผมยังจับบ่ามันกดลงอยู่ครับแล้วขู่มันออกไป “นี่นาย ไปทำพี่เขาทำไมอ่ะ นายนะ ที่มาหาเรื่อง” อ้าวๆ มีคนอยากโดนอีกคนครับ เออนั่นสินะ ไอ้แบงค์นี่เป้าหมายรอง แต่ไอ้หน้าจืดนั่นเป้าหมายหลัก ผมผลักไอ้แบงค์ออกไปทันที “กูจะมาหาเรื่องมึงนั่นล่ะ มานี่หน่อยดิ๊” ผมปรี่เข้าหามันครับแล้วลากแขนมันกระชากเข้าหาตัว “อะไรอีก” มันทำหน้าเซ็งๆใส่ผมเช่นเคย จิ๊ ไอ้นี่ท้าทายอำนาจมืดกูดีแท้เว้ย “เมื่อกี๊หน้าโรงเรียน กูทำไปนิดเดียวเอง ตอนนี้ล่ะกูจะจัดหนัก” “นี่มันในห้างนะ เราร้องนะ” แหมๆ คิดว่ากูโง่หรือไง มีเหรอกูจะมาต่อยมึงในนี้ โน่นหลังห้างโน่น มีทุ่งนาอยู่กูจะไปจัดการมึงตรงโน้นล่ะ “แล้วไง ตรงไหนกูก็ทำได้” ผมพยักหน้ายักคิ้วใส่มันครับมันจ้องหน้าผมไม่ยอมเช่นกัน “นายๆ” “อะไร” ผมตวาดมันไปครับ “เราว่านายก็หน้าตาดีนะ สูงด้วย” “กูรู้เว้ย เฮ้ย อย่าบอกนะเว้ย ว่ามึงชอบกู สัด อีตุ๊ด” ผมดันตัวมันออกครับ พอดันตัวมันออก มันเบะปากทันที “เปล่า เราจะบอกว่า ทำไมนายทำตัวตรงข้ามกับหน้าตานายจังอ่ะ” เฮ้ย นี่มันด่ากูนี่หว่า ตายมึงตาย “มึง” “แว้กก” อ้าวเชี่ย เสือกวิ่งครับ มันวิ่งแล้วกูล่ะวิ่งตามดิ มันวิ่งลัดเลาะไปนั่นออกนี่ ไอ้แบงค์ก็วิ่งตาม สรุปเราวิ่งไล่กันสามคนในห้าง เอาเป็นว่าเรื่องไปจบลงที่ห้อง รปภ.ครับ โดนหิ้วไปทั้งสามคนเลยดิ แม่งซวยจริงๆ “นี่ลูกชายคุณปลัดใหม่ใช่ไหม ทำไมมาวิ่งเล่นกันในห้างล่ะครับหนู” หัวหน้ายามถามมันครับ “เอ่อ อ้อ คือเราเล่นกันเฉยๆครับ ผมต้องขอโทษด้วยนะครับพี่ แต่ข้าวของไม่ได้เสียหายนะครับ อย่าบอกพ่อผมเลยนะครับ” มันอ้อนวอนครับ เออ จริงสินะถ้าแม่กูรู้เรื่องนี่ ตายห่านสิกู “รับปากกับพี่ก่อนนะครับ ว่าอย่าทำแบบนี้อีก พี่เห็นแก่คุณปลัดนะ เพราะแกเพิ่งมาที่นี่เมื่อเช้านี้เอง” “ครับพี่ ขอบคุณมากนะครับ ขอโทษด้วยนะครับ” มันยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ไอ้แบงค์ก็ทำ อ้าวกูล่ะ ทำก็ได้วะ “เชี่ยเอ้ย ย้อนมึงผู้เดียว บักเดี๋ยวมาหาเรื่อง ติมกะบ่อได้แดก” ไอ้ห่านแบงค์มันบ่นครับ พอออกมาจากห้าง ผมกำลังจะอ้าปากด่ามันพอดีโทรศัพท์มันมีสายเรียกเข้า “กำลังสิเมือแม่ เนี่ยอยู่หน้าทางเข้าบ้านแล้ว ครับๆ” ฮ่าๆ แม่โทรมาตามเว้ยเฮ้ย สม ปากหมาดีนัก “น้องอุ่นป่ะฟ้าวเมือ อ้ายสิไปส่งแม่อ้ายโทรนำแล้ว” ไอ้แบงค์มันหันไปบอกไอ้หน้าจืดนั่นล่ะครับ ผมยืนมองอยู่ “พี่รีบหรือเปล่าครับพี่ พอดีผมยังไม่ได้ซื้อของเลยอ่ะ พี่กลับก่อนก็ได้ครับ เดี๋ยวผมโทรบอกพ่อให้มารับก็ได้ ขอบคุณนะครับพี่” ไอ้หน้าจืดมันบอกครับ ผมไม่ได้สอดรู้นะเว้ย ก็มันยืนอยู่ค่นี้เองพูดเบาให้ตายก็ได้ยิน “เอ่อ เอาซั่นเบาะ ซั่นอ้ายเมือก่อนเด้อ มื้ออื่นพ้อกันเน๊าะ อ้ายยังบ่ทันได้กินติมเลยเด้ออย่าลืม” อ่านะ ห่วงแดกอีกนะมึง เห็นแก่กินไอ้นี่ เอ๊ะ ไอ้แบงค์ กลับแล้ว หึหึ หวานกูล่ะไม่มีคนมาขวาง ตายมึงตายไอ้หน้าจืด “แต่ระวังหมาว้อแน่เด้อ น้องอุ่น” อ้าวเชี่ย จะกลับก็ไม่กลับมาด่ากูอีก เดี๋ยวเถอะมึง “ครับ ขอบคุณนะครับพี่” ผมยืนจ้องมันอยู่ครับ เอาสิมึงตอนนี้มึงไม่มีไม้กันหมาแล้วนะเว้ย ตายแน่ๆไอ้หน้าจืด แต่ว่าผมจะไม่บุ่มบ่ามอีกแล้วครับ เห็นไหมจะทำมันทีไร แม่งมีเหตุทุกที ผมต้องวางแผนให้รอบคอบ ดูมันมองผมนะ แม่งกวนตีนได้อีก มันมองแบบว่าอย่าตามมานะมึงประมาณนั้นล่ะครับ “ไปเข้าห้องน้ำดีกว่า” แหมๆ เชี่ยทำมาเป็นบอกจุดหมายปลายทาง แล้วจะให้ผมตามไปแล้วมันก็หลบน่ะเหรอ ไปหลอกควายโน่นไปไอ้เชี่ย คนอย่างไอ้เดี๋ยว ไม่มีทางหลงกลเว้ย แน่ะๆพูดแล้วมีมามองผมอีกนะมัน เออกูจะเชื่อมึง เชื่อก็ควายแล้วเว้ย “กลับบ้านเว้ย” ผมทำท่าไม่สนใจมันครับ แล้วเดินไปที่คุณปู่มันก็มอง แบบงงๆ แล้วผมเห็นมันอมยิ้มด้วย หึหึ คิดว่าหลอกกูได้ว่างั้น ดีกูจะไปรอมึงหน้าห้าง แล้วจะพาไปเชือด ไอ้หน้าจืดเอ้ยตายแน่ๆมึง เออดีเหมือนกันตีมันตอนดึกๆค่ำๆ ไม่เห็นหน้าพอมันจะมาเอาเรื่อง ก็ไม่ได้ เดี๋ยวโทรไปเตรียมกับไอ้เคนไว้ดีกว่า ว่าแล้วผมก็โทรไปหาไอ้เคนครับ เป็นไงผมแผนสูงมะ หึหึ “บ่ได้ดอก มึงสิไปตีมันเฮ็ดหยัง ต่างคนต่างอยู่บ่เป็นติ๊ กูบ่เห็นมันเฮ็ดหยังให้มึงเด้ มีแต่มึงไปกวนมันเอง” อ้าวแสรด นี่กูโทรมาเพื่อจะบอกให้มึงยืนยันสถานที่ให้กูเท่านั้นนะเว้ย ไม่ได้ให้ออกความเห็น “เชี่ย อย่าสิปากมาก กูบอกหยังกะตามนั้น กูซังมัน กูสิตีมันเข้าใจ๋” ซังมันคือความหมายตรงข้ามกับชอบอ่ะนะ แปลเองเว้ยปวดปาก “เออๆ บ่เข็ดเนาะมึงน่ะ อย่าเฮ็ดโพดไปหลายล่ะ” หนอยๆมีมาสอนกูอีก ไม่มากหรอกเว้ยแค่เบาะๆ แต่แม่งมันซื้อห่านอะไรวะเนี่ย จะทุ่มอยู่แล้วไม่ยอมออกมาซะที เอ๊ะหรือว่ามันแอบกลับไปแล้ว อ้าวซวยแล้วกู เชี่ยเอ้ยอุตส่าห์รอ ผมยืนรอมันด้วยความร้อนใจล่ะครับ มองเข้าไปตรงหน้าห้าง นั่นไงๆ หอบอะไรมาเยอะแยะ หึหึ ไอ้เดี๋ยวพร้อม “ว่าไงมึง” “อ๊ะ” พอมันเดินออกมา ผมก็โผเข้าไปหาทันทีครับ มันทำท่าตกใจ ผมพับแขนเสื้อพละขึ้น พับหัวกางเกงเตะบอลให้มันดูเกเรๆเข้าไว้ ผมยักคิ้วให้มัน “นายพูดกับเราเหรอ” ป๊าด บักห่านนี่แม่ะ เตะสักทีแล้วค่อยพูดดีไหมเนี่ย กวนตีนสุดๆ เกิดมาไม่เคยมีใครทำหน้าทำตา คำพูดคำจา กวนตีนผมอย่างนี้มาก่อนเลยนะ มันไม่ได้กลัวผมเลยแม้แต่น้อย “พูดกับหมามั้ง” ผมกัดฟันกรอด ทำตาโตใส่มันครับ ตายแน่มึง “เหรอ พอดีไม่ใช่หมา ถึงว่าเราฟังไม่รู้เรื่อง” “ฮ่วย” ไม่ไหวแล้วครับ ผมปรี่เข้าหามันจะผลักหน้ามันให้หงาย “อ่ะถือช่วยหน่อย เราซื้อของเยอะ” มันยื่นถุงใส่มือผมทันทีครับ แล้วกูไปรับเอาถุงมันมาทำไมวะเนี่ย “นายๆ ไปส่งเราที่บ้านหน่อยสิ เราให้หนมตอบแทน นะนะ” เอ่อ ฝันไปเว้ย แสรดหลอกด่ากูแล้วใช้กูเนี่ยนะ “ส้นตีนดิ กูจะต่อยปากมึง ยังมาใช้กูอีกกล้ามากนะมึง” ผมตวาดมัน ออกไปครับ เอามือเหวี่ยงใส่ถุงที่มันยื่นมาถุงกระจายเต็มพื้น เชี่ยซื้อแต่ขนมกับกระปุกห่านไรไม่รู้ “เออรู้ แต่ช่วยก่อนแล้วค่อยต่อยได้ป่ะ เราเหนื่อยอ่ะ กลับไม่ถูกด้วย นะนะ” เอ่อ นี่มันไม่กลัวผมเลยเหรอครับ หรือว่ากูยังทำท่านักเลงไม่พอวะเนี่ยแสรด ไม่ได้เว้ย “กวนตีนนะมึง” ผมเดินปรี่เข้าหามัน แล้วผลักอกมันจนมันเซไปด้านหลังครับ “จะช่วยไม่ช่วย” มันตวาดครับ อ้าวแล้วกูทำไมตกใจวะเนี่ย ผมหยุดกึกเลยครับ “ช่วยไปส่งเราก่อนได้ไหม แล้วค่อยทำ จะทำอะไรก็ทำ ตอนนี้อยากอาบน้ำ” มันไม่ได้สนใจผมเลยครับ ก้มลงเก็บของ ผมยืนเอ๋อสิครับท่าน แม่งอะไรวะเนี่ย เตะสอยปลายคางมันสักทีดีไหมเนี่ย กวนตีนกูเหลือเกินนะมึง “มีปัญญาก็กลับเองดิ เกี่ยวไรกะกู” ผมพูดออกไปครับ ทำไมต้องพูดประโยคนี้ด้วยวะเนี่ย “ไม่มีปัญญาอ่ะตอนนี้ เข้าใจไหม นายนั่นล่ะไปส่งเรา นะนะ เรากลับไม่ถูกจริงๆ” มันทำท่าอ้อนครับ แม่งเอ้ย ทำไมมันทำท่าแบบนี้วะเนี่ย มันยิ้มด้วยเว้ย แสรด น่ารักว่ะ เฮ้ย เชี่ยแระ ไม่ได้ๆ เป้าหมายคือต่อยมัน ต่อยมันก่อนแล้วค่อยว่ากัน “กูต่อยมึงก่อนดิ” ผมไม่ยอมครับ “จะต่อยตรงไหนล่ะ ไม่ให้ต่อยหน้านะ จะผิดสังเกต” แหมๆ มียื่นข้อเสนอไอ้เชี่ยนี่ แปลกว่ะ ให้ตายเถอะ ผมไม่เคยเจอ มันน่าสนใจดีนะ จะว่าไปแล้ว เอ้ยไม่ว่าๆ เชี่ยล่ะ กูคิดอะไรอยู่วะเนี่ย “แล้วมึงซื้ออะไรมาเยอะแยะ หิ้วเองนะเว้ย” เอ่อ พูดแบบนี้แปลว่าอะไรวะ แว้กก แปลว่ากูต้องไปส่งมันเหรอเนี่ย เวรแล้วไอ้เดี๋ยว มันยิ้มร่าทันทีครับแล้ว อ้าวๆ ปีนขึ้นไปนั่งบนคุณปู่กูทันทีนะมึง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more