?วิศวะหวงรัก EP.5

1391 Words

GALEN Caf'e ตอนนี้ไอรีนและเพื่อนๆ ของเธอก็มานั่งที่เกเลนคาเฟ่ ซึ่งเป็นคาเฟ่ที่อยู่ในมหาวิทยาลัย บรรยากาศภายในแบ่งออกเป็นหลายโซน ทั้งสำหรับนั่งทำงาน นั่งเล่นกับกลุ่มเพื่อน หรือถ้ามาคนเดียวแล้วต้องการความส่วนตัวก็มีอีกโซนหนึ่ง ขนมหวานที่ขายมีทุกอย่างทั้งชา กาแฟและเค้กต่างๆ ส่วนมากนักศึกษาจะมานั่งกันตอนพักเที่ยงและตอนเย็น "ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่สงสัยจะยังไม่สร่างเมาเมื่อคืนใช่มั้ยเนี่ยไอรีน" "เปล่าสักหน่อย >⁠.⁠ หลังจากที่เธอออกมาจากห้องพวกรุ่นพี่เกเลนเธอก็เอาแต่คิดถึงคนคนนั้นจนไม่เป็นอันทำอะไร ถึงแม้จะโดนเขาหิ้วออกมาจากห้องนั้นก็ตาม แต่การได้คุยกับเขา ซึ่งเธอมากกว่าที่เป็นคนชวนเขาคุยแถมยังแนะนำตัวเองให้เขารู้จักด้วย "อ่อ แล้วเรื่องเมื่อคืนพวกเธอหยุดพูดถึงมันเลยนะ ต่อไปนี้ฉันจะไม่ดื่มเยอะแล้ว!" "ไม่พูดหรอก แต่ว่าเธอก็น่ากลัวเหมือนกันนะเวลาเมา" ลาน่าพูดแล้วส่งยิ้มให้กับเธอ "อ่อ ฉันว่าจะถามเธอเรื่องของพวกรุ่นพี่เกเลนน่ะลาน่า" "เรื่องอะไรเหรอ?" "ห้องสำหรับพวกรุ่นพี่ไม่เคยมีใครเข้าไปเลยเหรอ?" เธอถามลายน่าผู้รู้มากกว่าเธอ ส่วนเลน่านั้นนับคำได้ที่ยัยนี่จะพูด "ห้องเกเลน" "อืม ฉันคิดว่าอย่างน้อยก็น่าจะเป็นพวกอาจารย์นะที่เข้าไปในนั้น ไม่มีทางที่จะไม่เคยมีใครเข้าไปนอกจากพวกเขา จริงมั้ย?" เธอถามย้ำอีกครั้ง "ไม่มีนะที่ฉันรู้และจากที่ได้ยินมา แม้กระทั่งอาจารย์ใหญ่ก็ไม่มีใครเข้าไป" "ไหนว่าไม่มีสิทธิพิเศษ" เลน่าเอ่ยแทรกขึ้นมา และเธอเองก็เห็นด้วยเหมือนกัน แบบนี้เรียกว่ายิ่งกว่าสิทธิพิเศษชัดๆ "ดูภายนอกไม่อะไร...แต่ข้างในทำไมถึงกว้างขนาดนั้นนะ..." ไอรีนพึมพำกับตัวเอง แต่ก็ไม่อาจรอดพ้นหูของแฝดทั้งสองคนได้ โดยเฉพาะเลน่า "เธอแอบเข้าไป?" "ปะ...เปล่า จะบ้าหรือไง คะ...ใครจะกล้าแอบเข้าไปกัน" "ตะกุกตะกักนะไอรีน" "ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว รีบกินกันเถอะเสร็จแล้วจะได้เข้าเรียนกัน" หลังจากนั้นพวกเธอก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งถึงเวลาเรียนที่ทั้งสามคนมีวิชาเรียนรวมจึงเข้าเรียนพร้อมกันจนถึงเย็น ซึ่งเป็นเวลาเลิกเรียน... ตึก...ตึก...ตึก ทั้งสามคนเดินออกมาจากตึกคณะหลังจากที่เลิกเรียน ซึ่งเป็นเวลา4โมงเย็น "พวกฉันกลับก่อนนะ มีธุระต่ออีกอ่ะ" "อื้ม ขับรถกลับดีๆ ล่ะ" "บาย" ไอรีนเลือกที่จะเดินไปที่สนามบาสเพราะเย็นนี้เธอต้องกลับบ้านกับพี่ชายของเธอที่คิดว่าตอนนี้เขาน่าจะกำลังเล่นบาสอยู่ที่สนามด้านหลังของตึกคณะวิศวะแห่งนี้ เพราะพี่ชายเธอก็เรียนคณะเดียวกัน ระหว่างที่เดินไปหลังตึก เธอก็แอบเหลือบมองไปที่ห้องนั้นอีกครั้ง ก่อนที่จะนึกถึงเรื่องเมื่อเช้าที่อะไรมันจะช่างบังเอิญขนาดนี้ที่เธอจะได้คุยกับเขา "รุ่นพี่โลเวลนี่นา"เธอบังเอิญเจอเข้ากับเขาที่กำลังเดินออกมาจากห้องนั้น "รุ่นพี่ ^⁠_⁠^" เธอทักเขาด้วยรอยยิ้ม แต่ทว่า...กลับเจอความเย็นชาที่เธอรับรู้ได้เลยว่าเขาไม่ได้อยากคุยกับเธอ อารมณ์ของเขาเหมือนกับตอนที่อยู่ในห้องนั้นเลยแฮะ... ตอนนี้เธอก็มาอยู่ที่สนามบาสแล้ว ซึ่งมีพวกรุ่นพี่กำลังเล่นกันอยู่แล้วและเธอก็เห็นพี่ชายของเธอแล้วด้วย เธอจึงโบกมือให้ด้วยรอยยิ้มก่อนจะนั่งลงข้างกับคนอื่นๆ หมับ! มือหนาวางบนศีรษะของเธอ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ดูก็รู้ว่าคงเล่นมานานแล้ว "รอพี่อีก30นาที" "น้ำค่ะ ^⁠_⁠^" เธอยื่นขวดน้ำให้พี่ชายของเธอ "พี่เบลซก็เล่นด้วยกันเหรอคะ?" เธอถามเมื่อสายตาดันไปเห็นใจรุ่นพี่1ใน4ของเกเลนที่อยู่กลางสนามบาส "อืม พวกเราอยู่ทีมเดียวกัน แต่นานๆ รุ่นพี่จะเข้า พี่ไปล่ะ นั่งอยู่ตรงนี้" "ค่าาา" ร่างบางนั่งมองพวกรุ่นพี่ต่างคณะที่เล่นบาสด้วยกันแล้วมองไปรอบๆ แต่เธอเห็นว่าพวกผู้หญิงที่มานั่งดูบนสแตนด์เชียร์ส่วนหนึ่งก็คงเป็นเพราะพี่เบลซแน่ๆ เธอคิดว่าเขาเป็นคนที่เข้าถึงง่ายกว่าทั้งสามคนอีกที่ดูเย็นชา ไม่สนโลกหรือคนรอบข้าง แชะ! แชะ! เธอยกกล้องขึ้นมาแล้วกดชัตเตอร์ถ่ายภาพ ปกติแล้วเธอชอบถ่ายภาพสิ่งต่างๆ ที่ตัวเองสนใจอยู่แล้วทั้งกล้องฟิล์มและกล้องดิจิตอล แต่วันนี้เธอพกแค่กล้องดิจิตอลมา หลังจากที่นั่งดูพี่ชายเล่นบาสเสร็จ สองพี่น้องก็พากันกลับบ้าน เพราะบ้านกับมหาลัยของเธออยู่ไม่ไกลกันมาก ทำให้ไม่ต้องไปหาเช่าคอนโดอยู่ข้างนอก ซึ่งเธอก็คิดว่าดีเหมือนกัน... ___________ อีกด้านหนึ่ง "กิจกรรมรับน้องมหาลัยเราจะเริ่มกันในอีกสองอาทิตย์ ผมอยากให้แต่ละคนรับผิดชอบงานของตัวเองให้เรียบร้อยแล้วอาทิตย์หน้าเราจะมาคุยกันต่อ เพื่อสรุปงานกัน..." วันนี้มีประชุมสภานักศึกษาเรื่องการรับน้องของมหาวิทยาลัย ซึ่งโลเวลที่เป็นประธานสภานักศึกษาและเป็นปีสุดท้ายที่เขาจะรับผิดชอบหน้าที่นี้ เขาไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาดและทุกอย่างต้องตรงตามแผนการที่เขาวางไว้ เมื่อมีการประชุมทุกคนที่เป็นคณะกรรมการจะจริงจังกันทุกครั้งถ้าเขาเป็นคนนำการประชุม "มีใครจะเสนออะไรอีกมั้ย?" ทั้งน้ำเสียงและสีหน้าท่าทางของเขายังคงนิ่งเหมือนเดิม "แล้วประธานสภาคนใหม่จะเลือกวันไหนครับรุ่นพี่?" "ยังไม่ถึงเวลา" นี่ไม่ใช่เสียงของโลเวล แต่เป็นเสียงของลูเซี่ยนที่เอ่ยแทรกขึ้นมาอย่างเย็นชา ตอนนี้พวกเขาทั้งสี่คน โลเวล ลูเซี่ยน อีธานและเบลซก็เข้าประชุมร่วมกัน เพราะต่างเป็นหัวหน้าของแต่ละฝ่าย "กิจกรรมรับน้องเสร็จค่อยคุยกัน" เขาพูดออกมาแล้วจ้องมองคนที่ถามคำถามด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง เพราะเขารู้ว่ามันต้องการอะไร "พวกรุ่นพี่ก็จะจบกันแล้ว ปล่อยให้รุ่นน้องจัดการเองไม่ดีกว่าเหรอ" "แน่ใจว่าจัดการเองได้" โลเวลตอกกลับทันที "......" คนที่โดนพูดถึงนิ่งไป "อย่าลืมสิเมื่อปีที่แล้วฉันให้นายจัดการเรื่องนี้ แล้วผลออกมาเป็นยังไง?" เมื่อปีที่แล้วเขาให้มันจัดการเรื่องรับน้องเหมือนกัน แต่ผลออกมาเละเทะไม่เป็นท่า เพราะทุกคนไม่มีใครฟังและไม่ยอมทำอะไรจนเขาต้องเป็นคนจัดการเองทั้งหมด! "หึ! แน่ใจว่านายคุมคนได้ฟรอส" โลเวลแสยะยิ้มออกมารวมถึงเพื่อนของเขาที่นั่งอยู่ด้วยทุกคนต่างหันมองหน้ากันแล้วยิ้มมุมปาก "ปิดประชุม!" สิ้นเสียงคำพูดของโลเวล ทุกคนต่างลุกแยกย้ายกันออกจากห้องประชุม ซึ่งใช้เวลาเพียงแค่ชั่วโมงเดียวเท่านั้น "สะใจว่ะ แม่ง! อวดดีจริงๆ" เบลซเอ่ยขึ้นระหว่างที่พวกเขากำลังเดินไปที่รถ "มึงคิดดีแล้วเหรอวะว่าจะยกตำแหน่งประธานสภาให้มัน" ลูเซี่ยนเสริมขึ้นมา "อย่าลืมสิครับว่าตำแหน่งประธานสภาไม่ได้ได้กันง่ายๆ :⁠-⁠)" หลังจากนั้นพวกเขาก็แยกย้ายกันกลับ โดยที่ปลายทางของเขาก็คือบ้าน เพราะวันนี้เขารู้สึกใช้พลังงานเยอะเป็นพิเศษ ส่วนหนึ่งก็คือการประชุมวันนี้ แต่อีกส่วนก็คือผู้หญิงคนนั้น! ไอรีน... ???? ?ตั้งแต่EP.6เป็นต้นไป ขออนุญาตติดเหรียญนะคะ ? ?อย่าลืมกดไลก์ ?คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน๊าาา??

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more