บทนำ
828 Words
@Valentines Day
'ทิวลิปเรามีอะไรจะบอก'
ฉันทำใจกล้าเดินเข้าไปหาเขาหลังจากที่คิดทบทวนมาดีแล้วว่ายังไงฉันก็ต้องบอกความในใจกับเขาให้ได้
'ว่ามาสิ'
'ฉันชอบนายนะ ทิวลิป'
ฉันยื่นช็อคโกแลตที่ฉันทำเองกับมือส่งให้กับเขา เขาเหลือบมองช็อคโกแลตในมือฉันก่อนจะยื่นมือมารับไว้แล้วโยนไปไว้บนโต๊ะก่อนจะมองหน้าฉันนิ่ง
'ฉันไม่ได้ชอบเธอ ตัดใจซะ!'
ฉันถึงกับเงียบไปก็พอจะรู้นะว่าคนอย่างเขาไม่เคยคบใครจริงจังจะมีก็แค่ได้ควงเล่นๆ แต่ฉันไม่อยากจะเป็นแค่คนควงแบบนั้นฉันอยากให้เขารักฉันจริงๆ
'ไม่! ฉันจะทำให้นายรักฉันให้ได้'
เขายกยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะเท้าคางที่โต๊ะแล้วมองหน้าฉัน
'ก็เอาสิ มีปัญญาทำได้ก็ลองดู'
@ปัจจุบัน
"ลูกปลาวันนี้ฉันต้องไปส่งไอ้พัชชาซื้อของขวัญที่ห้างอ่ะไปด้วยกันนะ"
ฉันหันหน้าไปหาไอน้ำก่อนจะทำหน้าสงสัย
"ไปกันสองคนสิจะเอาฉันไปทำไมเล่า"
ฉันหัวเราะขำๆก่อนจะหันกลับไปเก็บของที่โต๊ะตรงม้านั่ง คือเราสองคนเลิกเรียนกันมาสักพักแล้วหละ
"ตามใจนะทิวลิปไปด้วย"
พูดจบไอน้ำก็ลุกขึ้นทำหน้ายิ้มๆแล้วลุกขึ้นเดินออกไปทันที พอฉันได้ยินว่าทิวลิปไปด้วยเท่านั้นแหละ อร๊ายยย เก็บกระเป๋าวิ่งตามตูดไอน้ำไปทันที
"อร๊ายยย ไอน้ำไปด้วยยยย"
@ห้างสรรพสินค้า A
"ไหนว่าที่สามีฉันอยู่ไหน?"
ฉันมองซ้ายมองขวาหลังจากมาถึงที่ห้างได้สักพักแล้ว ไอน้ำส่ายหน้ายิ้มๆกับความเล่นใหญ่ของฉัน
"ขอให้ได้มันเป็นสามีไวๆนะ ฮ่าๆๆ"
"อร๊ายย! สมพรปากจ้ะ"
ฉันกับไอน้ำหัวเราะขำๆก่อนจะได้ยินเสียงพัชชาดังมาจากทางด้านหลัง
"ไอน้ำรอนานป่ะ"
" เออดิช้าชิบหายแล้วไอ้ทิวลิปอยู่ไหน"
ฉันมองหาทิวลิปแต่ไม่เห็นจะตามมาเลยอ่ะยัยน้ำโกหกฉันป่ะเนี้ย
"จอดรถอยู่กำลังตามมาได้ยินมั้ยลูกปลา"
พัชชาเอ่ยถามยิ้มๆเล่นเอาฉันทำหน้าไม่ถูกกันเลยทีเดียว
"ได้ยินแล้วยะ"
แล้วเราสามคนก็เดินดูนั้นดูนี่ไปเรื่อยๆพัชชาเลือกซื้อของขวัญให้แม่ล่ะมั่ง ไอน้ำก็คงจะซื้อด้วยก็พวกเขาสนิทกันนี่นา
"พัชชาเอาเครื่องเพชรชุดนี้ดิสวยอ่ะ"
ไอน้ำเสนอชี้ไปยังเครื่องเพชรชุดละเป็นแสน คนรวยก็เงี้ยแหละ ฮ่าๆๆ
"รอนานมั้ยวะที่จอดรถหายากชิบ"
ฉันหันไปยิ้มหวานให้กับทิวลิปทันทีที่เขาเดินมา
"ทิวลิปจ๋ารอไม่นานเลยจ๊ะ"
ฉันเดินเข้าไปกอดแขนเขาไว้แน่น เขาถอนหายใจออกมาทำหน้าเหมือนจะเอือมฉันสุดๆ
" ใครถามเธอไม่ทราบ"
ฉันส่ายหน้ายิ้มๆ
"ไม่รู้สินะรู้แค่ว่าอยากตอบ มาเหนื่อยๆหิวน้ำมั้ยป่ะไปซื้อน้ำกัน"
พูดจบฉันก็ดึงเขาออกไปจากตรงนั้นทันทีโดยที่ตลอดทางทำหน้าบึ้งตึงเหมือนรำคาญฉันสุดๆ ด้านเข้าไว้โว๊ยยย คิคิ
"เอาบลูเลมอนโซดาไม่หวานสองแก้วค่ะ"
ฉันสั่งทันทีไม่ต้องถามเขาหรอกเพราะที่ฉันสั่งนะของโปรดเขานั้นแหละ
" สั่งทำไมตั้งสองแก้ว"
" ก็ของทิวลิปแก้วหนึ่งของปลาแก้วหนึ่งไง"
เขายักไหล่เล็กน้อยก่อนจะเดินไปนั่งลงที่โต๊ะระหว่างรอ
"ปกติเธอไม่กินโซดา"
ฉันยิ้มออกมาทันที อร๊ายนี่เขาจำได้ด้วยว่าฉันไม่กินโซดาอ่ะ กริ๊ดดด ดีใจจังเลย
"จำได้ด้วยเหรอ ดีใจจังเลย"
เขาเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจออกมา
" ก็เธอกรอกหูฉันอยู่ทุกวันว่าเธอชอบกินอะไรไม่ชอบอะไรจำไม่ได้ก็บ้าละ"
ฉันยิ้มแห้งๆก่อนจะเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆเขาแล้วกอดแขนเขาแน่น
"พูดให้ดีใจหน่อยก็ไม่ได้ ชิ ตอนแรกก็ไม่ชอบไงแต่ทิวลิปชอบกินปลาก็เลยลองไปพยายามกินมาแล้วรสชาติมันก็ไม่ได้แย่นะ ปลากินได้ "
เขาทำหน้าเหมือนทึ่งในตัวฉันสุดๆ
" เธอนี่มัน สุดๆอ่ะ"
" ก็ว่าที่สามีชอบนี่นาทำไงได้หละ จริงมะที่รัก"
ฉันยิ้มออกไปทันที ก่อนจะซบลงที่ไหล่ของเขา เขาพยายามดึงแขนออกจากการเกาะกุมของฉันแต่ไม่มีทางจ้า ฉันมือตุ๊กแกยะ
" อย่าเพ้อเยอะตื่นได้ละยัยบ้า!"
- Writer
