Chapter 5

1353 Words
ผมซุกไซ้ซอกคอของลูกปลา ดูดเม้มทำรอยตามตัว บอกเลยว่าหงุดหงิดมากตอนที่เห็นเธอคล้องคอผู้ชายอยู่ในผับ มันบอกไม่ถูกจริงๆ "อื้อออ ยะ อย่า" เสียงร้องทักท้วงเมื่อผมเลื่อนริมฝีปากลงต่ำแล้วดูดยอดอกอึ่มแรงๆ ซ่อนรูปชิปหายทำไมพอดีมือแบบนี้วะ "ยะ อย่า อ๊ะ" "หยุดพูด" จ๊วฟ "อื้ออ อ๊ะๆ จะ เจ็บนะ" "เจ็บก็ทนเธอเลือกเองนะลูกปลา หึ" ผมสอดนิ้วเข้าไปในร่องสาวของลูกปลาจนสุดนิ้วๆ คงไม่ต้องถนอมร่างกายกับหรอก แก้ผ้าให้ผมเอาขนาดนี้คงจะผ่านผู้ชายมาพอสมควรแล้วหละ "อื้ออ จะ เจ็บ ฮึกๆ ปลาเจ็บ ฮือๆๆ" " หยุดร้องไง" ผมตะโกนออกไปร่างบางเงียบทันที ก่อนจะสะอื้นมาเป็นพักๆ ผมถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมดก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงมาตรงร่องสาวของลูกปลา "เชี่ยอย่างสวย" ผมชักอยากลองชิมซะแล้วสิ ก็ไม่รู้รสชาติยังไงเหมือนกันเพราะไม่เคยลอง ไหนๆก็ไหนๆลองกับยัยลูกปลาดูแล้วกัน "อ๊ะ ยะ อย่า สกปรกนะทิว อ้าาา" จ๊วฟๆๆๆๆๆ "อ๊ะๆๆ อ้าา าสะ เสียววว อื้มมม อ้าาาา" ผมตะวัดลิ้นวนไปมาจนร่างบางถึงกับแอ่นสะโพกรับสัมผัสของผม สักพักก็รู้สึกว่าเธอกระตุกเกร็งก่อนจะปล่อยน้ำสีใสออกมาตามร่อง ผมใช้ลิ้นชิมความหวานของมัน ก็ไม่ได้แย่นะ หึ! "ฮึกๆ พะ พอเถอะ ยะ อย่า" ผมลุกขึ้นนั่งคุกเขาตรงหน้าลูกปลา แต่เธอถอยหนีผมเหมือนกลัวสุดๆ ผมหัวเราะหึหึในลำคอก่อนจะลากขาทั้งสองของเธอมาใกล้ๆกับแก่นกายของผม "ไม่มีสิทธิ์พูดเพราะเธอเลือกแล้ว!! ลูกปลา" สวบ! "กริ๊ดดดดดดด" "เงียบ" ผมตะโกนออกไปอย่างหงุดหงิดแม่งจะร้องทำไมวะ แล้วนี่ทำไมมันเข้ายากสุดๆเข้าได้แค่หัวอ่ะ ผมถอดออกแล้วพยายามยักเข้าไปใหม่แต่เข้าไม่ได้ "s**t!!! อย่าเกร็งดิวะทำเหมือนไม่เคยไปได้!" "ถุง ฮึกๆ ไม่มีถุงเหรอ ฮือๆๆ" "ไม่มี" สวบ! "กริ๊ดดดด ฮือๆๆ เจ็บปลาเจ็บ ฮึกๆ" ผมแทงเข้าไปแรงๆจนรู้สึกถึงเยื่อบางๆขาดออกมาจากกันก่อนจะมีเลือดไหล่เปรอะตามร่องขา "เชี่ยเอ้ยยังซิง" แม่งมิน่าหละเข้ายากชิบ ผมมองร่างบางที่ตอนนี้กัดผ้าห่มจิกผ้าห่มไว้แน่น สงสัยจะเจ็บสุดๆ ผมถอนหายใจออกมาแรงๆ แม่งไม่กล้าขยับเลยกลัวแตกซะก่อนแน่นเกินไป " เจ็บไหม" ผมถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ร่างบางพยักหน้าน้อยๆก่อนจะกั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ ผมรอให้เธอปรับตัวได้อีกสักพักผมก็เริ่มขยับแก่นกายทันที พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ "อ๊ะๆ เจ็บ อื้ออ ทิวเบาๆ" "ทน!!! ซี๊ดดด เสียวหัวชิบหาย" " อ๊ะๆๆๆๆ โอ้ะ อื้ออออ สะ เสียววว" "ทนหน่อยจะแตกแล้ว แน่นเกิน!!" "ทิว อ๊ะๆๆๆ บะ เบาสิ อื้อออ" พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ "ซี๊ดดดดดดดด/อ้าาาาาาาา" ผมกระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักแตกเข้าไปในตัวลูกปลาเรียบร้อย ฟู่วววววว หายใจแทบไม่ทัน แม่งเอ้ย ลูกปลายังไม่เคยอีก ผมเริ่มรู้สึกหวงร่างบางตรงหน้าซะแล้วสิ หึ " หายเจ็บยัง" ลูกปลาพยักหน้าเบาๆก่อนจะถามออกมา " ดีขึ้นแล้วทำไมเหรอ" "จะเอาต่อนะสิ คืนนี้จะเอาให้นอนครางทั้งคืนเลย หึ" เช้าวันต่อมา........ ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับปวดตรงช่วงล่างไปหมด ทำไมถึงเจ็บจนขยับไม่ได้นะ "โอ๊ะ" ฉันรีบเอามือปิดปากตัวเองทันทีเพราะกลัวจะทำให้ทิวลิปตื่น นี่เมือคืนฉันกับเขาเราสองคน เอ่อออ จากนี้ไปฉันจะทำให้เขารักฉันให้ได้ แต่ถ้าวันไหนฉันเหนื่อยแล้วฉันก็จะไปจากเขาเอง ฉันค่อยๆลุกขึ้นแต่ว่ามันเจ็บอ่ะ "อ๊ะ ทิวลิป" เขายื่นมือมาจับแขนฉันแล้วดึงไปให้นอนทับเขาไว้ ฉันตกใจมองหน้าเขาด้วยความเขินสุดๆ "จะไปไหน" ฉันอ้ำๆอึ้งๆเล็กน้อยก่อนจะพยายามลุกขึ้นออกไปจากตัวเขาแต่เขาโอบเอวฉันไว้แน่นฉันก็เลยกนะดิกตัวแทบไม่ได้เลย "เอ่อ ทิวปล่อยปลาก่อนนะปลาจะไปห้องน้ำ" ฉันบอกออกไปเขายกยิ้มมุมปากเล็กน้อยแต่ก็ยังไม่ปล่อยฉันให้เป็นอิสระ "ลุกไหว" "อื้มไหวสิแค่นี้เอง" "งั้นเหรอ หึ ไปสิ" เขาปล่อยแขนออกจากกันแล้วปล่อยให้ฉันเป็นอิสระฉันพยายามลุกออกจากเตียง ทำไมมันเจ็บแบบนี้เนี้ย เห้ออ ใครว่ามีอะไรกันแล้วสนุกไม่เห็นจะสนุกตรงไหนเลย "โอ๊ยยย" ฉันนั่งลงตรงขอบเตียงทันทีเพราะรู้สึกว่ามันเจ็บแล้วก็ระบมไปหมดทั้งตัว " หึ โดนขนาดนั้นยังปากดีอีก" ฉันเหลือบสายตาไปมองหน้าเขาเล็กน้อยก่อนจะพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงออดอ้อนสุดๆ "ทิวอุ้มปลาหน่อยสิ ปลาเดินไม่ไหว" "แล้วเมื้อกี้บอกไหวไม่ใช่" ฉันส่ายหน้าทันที "ไม่ไหว ทิวอุ้มปลาหน่อยน้า นะๆๆๆ" เขาถอนหายใจออกมาอย่างเซงๆก่อนจะเดินลงจากเตียงแล้วมาอุ้มฉันไว้ในท่าเจ้าสาว ฉันโอบรอบคอเขาไว้แน่นก่อนจะซุกใบหน้าลงกับอกแกร่ง "ปลารักทิวที่สุดเลยรู้ป่ะ" " อืม" ฉันเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะสะบัดหน้าอย่างงอนๆปล่อยให้เขาอุ้มฉันเข้าไปในห้องน้ำ เขาวางฉันลงให้นั่งอยู่บนขอบอ่าง "เสร็จเรียก" พูดจบก็เดินออกไปทันที ชิ! เย็นชาชิบคนบ้าเอ้ยยยย ฉันอาบน้ำไม่รู้นานแค่ไหนพอได้อาบน้ำก็รู้สึกเหมือนกับร่างกายได้ฟื้นฟูตอนนี้เดินได้แล้วหละฉันพันผ้าเช็ดตัวไว้ก่อนจะค่อยๆเดินออกมา "บอกให้เรียก" "ปลาเดินได้แล้วหายแล้วนี่นา ไม่อยากรบกวน" ฉันบอกออกไปก่อนจะเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้า เขาดึงผ้าเช็ดตัวฉันจนฉันเซล้มไปนั่งบนตักของเขา "ถ้าหายแล้วงั้นเอาอีกสักรอบเป็นไง หึ!" พูดจบเขาก็อุ้มฉันไปวางบนเตียงทันที มะ ไม่นะ ทิวลิปปปปปปปป! @มหาวิทยาลัยUC กว่าจะได้มาเรียนโดนจับกินอีกตั้งสองรอบ คราวนี้ได้คลานลงเตียงจริงๆอ่ะ ทำไมเขาหื่นแบบนี้นะ ไม่ป้องกันด้วยฉันก็เลยต้องซื้อยาคุมมากินดักไว้ก่อน " ทิวลิปจ๋า" " ว่า" ตอนนี้ฉันกับเขานั่งอยู่ตรงม้านั่งหน้าตึกคณะบริหารแหละคนอื่นๆยังไม่มานี่นา ฉันอยากจะตกลงอะไรกับเขาหน่อยนะ "ทิวอย่ามีคนอื่นได้ไหม มีปลาคนเดียวได้ไหม" เขามองหน้าฉันเล็กน้อยก่อนจะก้มลงไปกดโทรศัพท์ต่อ "ฉันต้องทำแบบนั้นเพื่ออะไรล่ะ" ฉันถึงกับชะงักไปกับคำตอบของเขา นั้นสินะเขาไม่ได้รักฉันไม่ได้แคร์ฉันสักนิดเดียวแล้วฉันจะมาบอกให้เขาทำแบบนั้นเพื่ออะไรหละ "งั้นก็ไม่เป็นไรถ้าทิวไปนอนกับคนอื่นปลาก็จะไม่ห้าม" "ทำไมยอมง่าย" เขาละสายตาจากโทรศัพท์แล้วจ้องหน้าฉันอย่างต้องการคำตอบ ฉันสบตากับเขาก่อนจะทำใจกล้าตอบออกไป "ก็ถ้าทิวไปนอนกับคนอื่นได้ ปลาก็นอนได้เหมือนกันปลาไม่มีอะไรจะเสียแล้วหนิ" เขายื่นมือมาบีบแขนฉันทันทีก่อนจะทำหน้าไม่พอใจฉันสุดๆ " ก็ลองสิถ้าอยากตายอ่ะ หึ" "ปลาไม่กลัวทิวหรอกไม่เชื่อทิวก็ลองสิ" "ใช้ได้นิเดี๋ยวนี้มีต่อรองกับฉันซะด้วย หึ"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD