“กาแฟสักแก้วไหม”
“ไม่อ่ะ ฉันอยากกลับไปถึงคอนโดเร็วๆ มากกว่า มีหลายอย่างที่ต้องทำ” จีน่ายกแขนขึ้นกอดอกก่อนจะหลับตาลงช้าๆ
ไม่มีเสียงผู้หญิงคนนั้นดังเข้ามาให้ได้ยินอีกแล้วเพราะพวกเขาคุยกันเสร็จแล้ว ถ้าจะเหลือก็มีแค่เธอกับเขานั่นแหละที่ยังไม่เคลียร์
ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่ทั้งเธอและเขาอยู่ในโหมดของความเงียบ สัมผัสได้ว่ารถจอดและรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่แก้วเครื่องดื่มเย็นเฉียบแตะลงมาที่แก้มเนียน
“อ๊ะ! ทำอะไรของนายเนี่ย”
“ของโปรดเธอ” จีน่าปรายตามองชาเขียวในมือของเซย์ก่อนจะมองสบตากับคนที่ทำเป็นจำเมนูโปรดของเธอได้
“ฉันบอกว่าฉันไม่…”
“ฉันง่วง ถ้าไม่ลงไปซื้อกาแฟก็คงต้องเปิดห้องนอนพักแถวๆ นี้ หรือเธออยากให้ฉันเปิดห้อง?” คนถูกย้อนถามกระแทกลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะกระชากชาในมือของเซย์มาถือไว้เองอย่างไม่สบอารมณ์
“องศากับของขวัญจะหมั้นกันแล้วนะ ผู้ใหญ่คุยกันแล้ว”
“…”
“มันดูมีความสุขดีนะ ไม่เคยเ
